تولد: 2 سپتامبر 1952
نام دیگر: جیمز اسکات کانرز
زادگاه: ایست سنت لویز، ایلینویز
شهرت: تنیسور
قد: 178 سانتی متر
همسر: پتی مک گوایر
فرزند: آبری کانرز، برت کانرز
جیمی کانرز برنده هشت عنوان قهرمانی در بخش انفرادی گرند اسلم، تنیسور شماره یک اسبق جهان است که از 29 ژوئیه 1974 تا 22 اوت 1977 به مدت 160 هفته متوالی در رتبۀ اول قرار داشت. یک بازیکن درخشان، او همچنین افتخار این را دارد که اولین بازیکن مرد در دورۀ بازی های آزاد است که در کل بیش از پنج سال رتبه برتر جهان را در اختیار داشته است. جیمی یک کودک ورزشکار، همیشه دوست داشت تنیس بازی کند. مادرش، تنیسور سابق، در سال های رشدش حمای بزرگش بود. در حقیقت، مادرش چنان هوادار تنیس بود که در حین بارداری، یک زمین بازی را در حیاط خلوت خود ایجاد کرد! مادرش به او آموخت كه چگونه تنیس بازی كند و اطمینان حاصل كرد كه با بزرگ شدن بهترین مربی ممكن را به دست آورد. وی به عنوان یک کودک نه ساله در سطح ملی رقابت را آغاز کرد و از همانجا به موفقیت هایش شروع شدند. جیمی که به خاطر بازوهای قوی، انرژی زیاد و اهمیتش نسبت به بازی مشهور است، به خاطر رفتار و خلق تند خود به همان اندازه بدنام بود. پس از بازنشستگی به عنوان مفسر و مربی، فعالیت خود را آغاز کرد.
کودکی و جوانی جیمی کانرز
- وی با نام جیمز اسکات کانرز، جونیور، از جیمز کانرز و همسرش گلوریا تامپسون متولد شد. پدرش متصدی تلفن و مادرش تنیسور بودند. او یک برادر بزرگتر به نام جانی دارد.
- در درجه اول توسط مادر و مادربزرگش بزرگ شده و از سن جوانی به بازی تنیس روی آورده است. مادرش در این ورزش بسیار پرشور بود و خوشبختانه جیمی اشتیاق او را به ارث برد.
- اگرچه در ابتدا توسط مادرش آموزش دید، اما او از سال 1968 توسط Pancho Segura هدایت شد.
دوران حرفه ای
- اولین پیروزی قابل توجه او در سال 1970 به دست آمد، هنگامی که در اولین دور از مسابقات اقیانوس آرام جنوب غربی در لس آنجلس روی امرسون را شکست داد.
- در آن زمان او در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس تحصیل می کرد، و تصمیم گرفت برای دنبال کردن حرفه ای تنیس، انصراف بدهد. در سال 1972 بازیکن حرفه ای شد. تقریباً در همین زمان، انجمن حرفه ای تنیس (ATP) تشکیل شد که وی از پیوستن به آن امتناع ورزید و ماهیت عصیانگری خود را دوباره احیا کرد.
- سال 1973، در فینال مسابقات انفرادی آمریکا در برابر آرتور اش اسطوره ای به پیروزی بزرگی در طول پنج ست رسید. و این تازه شروع درخشش در جهان تنیس بود.
- سال 1974 یک سال عالی برای جیمی بود. او در سه تورنمنت گرند اسلم برنده شد- استرالیا، ویمبلدون، و ایالات متحده. در آن سال به عنوان تنیسور مرد شماره 1 شناخته شد.
- با شروع سال 1974، او برای پنجمین سال متوالی به فینال ایالات متحده آمریکا رسید و سه تای آن ها را به دست آورد. آنچه که مهارت او را به رخ می کشید این بود که هرکدام از این قهرمانی ها را در سطحی متفاوت برنده شد – چمن در سال 1974، خاکی در 1976 و زمین سفت 1978.
- خط موفقیت او تا دهه 1980 ادامه داشت. در سال 1980 جیمی کانرز با بازی در فینال مسابقات تنیس قهرمانی جهانWCT ، مدافع قهرمانی، جان مک انرو که یکی از بازیکنان سرسخت آن زمان بود را، شکست داد.
- برخی از رقبای اصلی وی در دهۀ 1980 جان مک انرو، ایوان لندل و بیورن بورگ بودند. علی رغم اینکه ایوان هفت سال از او کوچکتر بود، جیمی در فینال 1982 آمریکا ایوان را شکست داد.
- با این حال مسائل مربوط به سن و سلامتی او را آزار میداد و حرفه اش در اواخر دهۀ 1980 با سختی زیادی رو به رو بود. اما در بازی های نیمه نهایی ایالات متحده 1991 هارون کریستشتین را شکست داد و در حالی که کانرز 39 ساله و آرون 24 ساله و در ابتدای جوانی بود! او آخرین بازی خود را در آوریل 1996 انجام داد و بازنشسته شد.
- در سال های بعدی، وی همچنین تحلیل تنیس در NBC-TV را آغاز کرد.
- در سال 2006 وقتی به عنوان مربی اندی روددیک شروع به کار کرد، در شروع مسابقات سراسر کشور در لس آنجلس به عنوان مربی مشغول به کار شد.
- وی کتاب زندگینامه خود را با عنوان «The Outsider» (غریبه یا تافتۀ جدا بافته) در سال 2013 منتشر کرد. این کتاب جوایز کتاب ورزشی بریتانیا را در بخش بهترین زندگی نامه کسب کرد.
جوایز و دستاوردهای جیمی کانرز
- برندۀ هشت عنوان گرند اسلم انفرادی و دو عنوان گرند اسلم تیمی، جیمی در دهۀ 1970 و 1980 بر دنیای تنیس سلطه یافت. اولین بازیکن مردی بود که در تنیس جهان رتبه یک را به خود اختصاص داد، شکی نیست که او یکی از افسانه هایی است که تنیس را با شور و اشتیاق خود را رقم زد. عناوین انفرادی گرند اسلم عبارت اند از: استرالیا (1974)، ویمبلدون (1974، 1982)، آمریکا (1974، 1976، 1978، 1982، 1983).
- در سال 1982، او توسط فدراسیون بین المللی تنیس به عنوان قهرمان جهان معرفی شد.
- در سال 1982 جایزۀ بازیکن سال را از انجمن حرفه ای های تنیس و جایزۀ بازیکن پیشرفتی سال از همین سازمان را در سال 1991 دریافت کرد.
زندگی شخصی
- در سال 1979 با مدل سابق پلیبوی، پتی مک گوایر ازدواج کرد.
- این تنیسور درخشان شماره 1 جهان به دلیل رفتارهای بی پروا، بی ادب و اغلب مبتذل در زمین بدنام بود.
