حدود ۵ سال پیش، اوژنی بوشار با صعود به جمع ۵ تنیسور برتر رنکینگ جهانی، چشم همگان را به سوی خود خیره کرد. او توانست در ۲۰ سالگی تا فینال ویمبلدون و نیمه‌نهایی آزاد استرالیا و آزاد فرانسه، پیش برود و انتظار می‌رفت تا تبدیل به ستاره‌ی بعدی دنیای تنیس شود اما حالا او در رده‌ی ۷۷ دنیا حضور دارد و این بهانه‌ای شد تا به بررسی دلایل فراز و فرود اوژنی بوشار بپردازیم.
سال گذشته رنکینگ او تا حدی پائین آمده بود که تصمیم گرفت به جای حضور در مقدماتی آزاد فرانسه، در تورنومنت استراسبورگ شرکت کند. این بدان معناست که او اولین غیبت خود در گرنداسلم‌ها از سال ۲۰۱۳ را تجربه خواهد کرد. بی‌تردید این مساله نشانه‌ای برای افول سطح بازی او به حساب می‌آید. اما دلایل سقوط او در رنکینگ جهانی چه بوده است؟
نقش فقدان اعتماد به نفس در فراز و فرود اوژنی بوشار
یکی از دلایل عمده‌ی موفقیت این بازیکن متولد شهر مونترئال، در طول سال ۲۰۱۴، استایل بازی تهاجمی و روحیه‌ی جنگنده‌ی او بود. هر چند اخیراً او دیگر مانند گذشته تهاجمی بازی نمی‌کند و میزان خطاهای ناخواسته او بسیار زیاد شده است. بعد از گذراندن یک فصل کابوس وار در سال ۲۰۱۵، او بخش اعظمی از اعتماد به نفس خود را از دست داد و نوارهای طولانی شکست برای او از راه رسیدند که فقط اوضاع را برای او دشوارتر می‌کردند.
نه تنها دیگران انتظارات بالایی از او داشتند، بلکه خود او نیز از پتانسیل بالای خود آگاه بود و زمانی که می‌دید نمی‌تواند انتظارات را برآورده کند، ذهنیت او رفته‌رفته منفی شد و خطاهای او بیشتر شد و در نتیجه، خودباوری‌اش را از دست داد. این موضوع نقش پررنگی در فراز و فرود اوژنی بوشار داشته است.
عدم توانایی در وفق دادن خود با شرایط
فاکتوری که باعث می‌شد ستاره‌ی ۲۵ ساله، روی نوار موفقیت قدم بردارد، توانایی او در زدن ضربات زودهنگام و تحت فشار گذاشتن حریفان بود اما او در سال‌های اخیر، وقتی در یک بازی به مشکل برمی‌خورد، به جای یافتن راهی متفاوت برای گذر از حریف، روند خود را ادامه داده و دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که قبلاً به ضررش تمام شده است.
به طور مثال، در فینال ویمبلدون در سال ۲۰۱۴ مقابل بازیکن قدرتمند اهل چک، یعنی پترا کویتووا، او به خاطر ریسک‌های زیاد و در نتیجه آمار خطاهای ناخواسته بالا، ست اول را واگذار کرد. در ست دوم، او به جای آنکه استراتژی خود را تغییر دهد، همان روند ست اول را دنبال کرد. او سعی نکرد تا سرعت و شیوه ضرباتش را تغییر دهد و دقیقاً همان کارهایی را انجام داد که باعث شکستش در ست اول شده بودند. این ادعا زمانی بارزتر می‌شود که به نتیجه ۶-۳ و ۶-۰ دو گیم این بازی نگاه می‌کنیم. بعد از سال ۲۰۱۵ این اتفاق بارها برای ستاره‌ی کانادایی تکرار شد و بالا رفتن آمار شکست‌ها مقابل رقبا، منجر به ناامیدی از عملکردهای پر فراز و فرود اوژنی بوشار در میان علاقه‌مندان تنیس شد.
با این حال، بسیاری معتقد هستند که بوشار یه بازیکن بسیار سخت‌کوش است و در تمرینات تلاش بسیاری می کند اما مشکل او اینجاست که او بیشتر زمانش را صرف انجام همان کارهایی می‌کند که در گذشته نیز تمرین می‌کرده است. مساله اصلی اینجاست که او نمی‌تواند با تکرار همان تمرینات قدیمی، پیشرفت جدیدی حاصل کند و باید به جای تمرینات قدیمی، به سراغ تمریناتی برود که تا به‌حال وقت زیادی برای آنها نگذاشته است.
ایراد در تکنیک ضربات فورهند
همان‌طور که پیش‌تر گفتیم بوشار علاقه دارد که خیلی زود به توپ ضربه بزند. مشکل این کار این است که او برای زدن ضربات فورهند، راکتش را خیلی زود عقب می‌برد و این باعث می‌شود که آن برتری احتمالی که در صورت عقب بردن راکت در زمان درست، می‌توانست به دست آورد را از دست می‌دهد.
وقتی بازیکنان به سمت توپ حرکت می‌کنند، نیروی جنبشی بدن آنها نیز به همان سمت می‌رود و این باعث افزایش قدرت و سرعت ضربه پیش رو خواهد شد. حتی با حرکت به موقع راکت، می‌توان بر قدرت و سرعت ضربه نیز افزود. اگر راکت دیر فرود بیاید، نیروی جنبشی لازم برای یک ضربه‌ی محکم وجود نخواهد داشت. اگر راکت زود فرود بیاید، نیروزی جنبشی به توپی با ارتفاع کمتر وارد می‌شود. در این حالت تنه و پاها که مرکز نیروی جنبشی و وزن بدن هستند، از دستان بازیکن عقب‌تر هستند، به همین دلیل قدرت ضربه، می‌تواند به شکل قابل توجهی کاهش یابد. این دقیقاً همان معضلی است که بوشار با آن روبه‌رو است و به شکلی محسوس، قدرت و کنترل او روی ضربات فورهند را کاهش داده است.
بوشار همواره یک بازیکن بااستعداد بوده و تمام مهارت‌های لازم برای قرار گرفتن دوباره در جمع ۱۰ بازیکن برتر دنیا را دارد، اما باید بداند که موفقیت‌های او در سال ۲۰۱۴ یک‌شبه بازنخواهند گشت. او خودش باید روندش را تغییر دهد، ذهنیت خود را بهبود ببخشد تا شکست‌ها و خطاهای گذشته را پشت سر گذاشته و عادات بدی که گویی برای او بدل به غریضه شده‌اند را ترک کند. در این صورت می‌توانیم اوج‌گیری دوباره پس از تجربه‌ی سال‌های پر فراز و فرود اوژنی بوشار را شاهد باشیم.
