برای نخستین با در سومین دوره بازی های آسیایی در سال ۱۹۵۸ در شهر توکیو ژاپن، تنیس به ورزش های آن دوره اضافه شد. در آن دوره ۶۰ تنیس باز از پانزده کشور دنیا شرکت کرده بودند. جالب است بدانید ازکشور ایران نیز چهار تنیسور به نام های ژرژ آفتاندیلیان ، انود جاسم زاده ، هنری یوهانس و آرشام یسایی به بازی های آسیایی اعزام شدند.
ژرژ آفتاندیلیان در آن زمان کاپیتان ایران بود و از سال ۱۳۲۱ تا ۱۳۳۲ شمسی قهرمان ایران در رشته انفرادی بود. او در دور نخست استراحت داشت ولی در راند دوم مقابل برنارد پینتو اهل سیلان در دو ست پیاپی با نتایج مشابه ۶ – ۲ شکست خورد و از آن تورنومنت خارج و حذف شد. انود جاسم زاده در راند نخست روبروی اسامو ایشی گورو تنیسور جوان ژاپنی قرار گرفت و در دو ست متوالی با نتایج ۶ – ۰ و ۶ – ۲ شکست سختی را متحمل شد . ایشی گورو بعد ها در بازی های آسیایی ۱۹۶۲ جاکارتا به مدال برنز انفرادی رسید و در ۱۹۶۶ بانکوک نشان زرین سینگل آسیا را از آن خود کرد. ایشی گورو نخستین تنیسور ژاپنی بعد از جنگ دوم جهانی بود که در قهرمانی استرالیا یک پیروزی به دست آورد، این مهم با شکست کالین استابز در راند اول تورنمنت به سال ۱۹۶۵ به دست آمد وی در دور دوم نیز ژان نوئل گریندای فرانسوی را از پیش رو برداشت ولی در راند سوم مقابل فرد استول سید دوی بازی ها کاری از پیش نبرد. ایشی گورو در قهرمانی کویینز کلاب ۱۹۶۴ نیز به کوارتر نهایی راه یافته بود و حتی در برابر فرانک فرولینگ امریکایی فینالیست سال پیش قهرمانی امریکا نیز پیروزی عجیبی کسب کرده بود. این تنیسور ژاپنی در ویمبلدون ۱۹۶۳ نیز در جدول اصلی حضور یافت و با شکست بازیکنانی چون اینگو بادینگ آلمانی و کیث کارپنتر کانادایی تا راند سوم پیش رفت.
توکیو، اولین حضور تنیس در بازی های آسیایی
دیگر تنیسور تیم ایران هنری یوهانس در دور نخست در مقابل میگوئل دونگوی فیلیپینی در دو ست پیاپی و با نتایج ۶ – ۱ و ۶ – ۲ شکستی دیگر را به کارنامه ی ایران افزود . فیلیپینی ها در این بازی ها با شش تنیسور حضور یافته بودند و عملکرد درخشانی داشتند. تنیسور نام برده میگوئل دونگو مدال برنز مشترک انفرادی را با هموطنش خوان ماریا خوزه به دست آورد. شایان ذکر است که قهرمان و نایب قهرمان این دوره نیز فیلیپینی بوده اند، ریموندو دیرو و فلیسیسیمو امپون به ترتیب دو مدال طلا و نقره ی دیگر نیز به کاروان ورزش فیلیپین افزودند. میگوئل دونگو در کنار خوان ماریا خوزه مدال نقره ی دابل را هم برد . دیگر تنیسور ایران آرشام یسایی در دور اول به قرعه ی استراحت خورد و در راند دوم روبروی ادوین تسای از هنگ کنگ قرار گرفت .یسایی ست نخست را ۹ – ۷ برد ولی در دو ست بعدی با نتایج ۲ – ۶ و ۱ – ۶ بازنده شد. در دابل ژرژ آفتاندیلیان و انود جاسم زاده در برابر تیم سنگاپوری متشکل از لیم هی چین و ا.گ.ب پاکیر با وجود اینکه در ست اول ۹ – ۷ پیروز شدند در دو ست سپسین با نتایج ۴ – ۶ و ۰ – ۶ شکست خورده و بازی را واگذار کردند . هنری یوهانس – آرشام یسایی دیگر تیم دابل ایران بودند که ظاهرا عملکرد بهتری داشتند و در مقابل تیمی از ویتنام جنوبی متشکل ار وو وان بای – وو وان تان که در پایان به مدال برنز بازیها رسیدند پیکاری نزدیک را در سه ست به انجام رساندند ، در ست نخست ۹ – ۷ پیروز شدند و در دو ست بعدی با نتایج ۴ – ۶ و ۳ – ۶ شکست را پذیرفتند . در این پیکارها ژاپنی ها در انفرادی و دابل زنان و دابل مختلط مدال طلا را کسب کردند و میگوئل دونگوی فیلیپینی با کسب نقره ای دیگر در میکسد دابل مجموع مدالهای خود را در این بازیها به سه رساند . ریموندو دیرو از فیلیپین با کسب دو نشان زرین در سینگل و دابل مردان و ساچیکو کامو از ژاپن با دریافت دو مدال طلا در انفرادی و دابل زنان از دیگر تنیسورهای برتر این پیکارها بودند . ریکو میاگی ژاپنی نیز در دابل زنان و میکسد دابل با کسب دو طلا خوش درخشید . در مجموع شش کشور در تنیس به مدال دست یافتند و از لحاظ مرغوبیت مدال ژاپنی ها با سه طلا و یک برنز در صدر ایستادند ، فیلیپین با دو طلا ، پنج نقره و سه برنز دوم شد و جمهوری چین با سه برنز در جای سوم ایستاد . سیلان ، مالایا و ویتنام جنوبی نیز هر کدام یک برنز کسب کردند تا بیست مدال تنیس بین شش کشور تقسیم شود.
از دیگر تنیسورهای موفق این پیکارها فلیسیسیمو امپون فیلیپینی را نیز می توان نام برد که علاوه بر مدال نقره اش در انفرادی مردان، یک مدال طلا در دابل مردان و یک نشان برنز نیز در میکسد دابل به دست آورد و با سه مدال از موفق ترین تنیسورهای این دوره از بازیها بود . این نابغه ی کوچک اندام اهل مانیل با قامتی در حدود ۱۵۲ سانتی متر بزرگترین تنیسور تاریخ فیلیپین شناخته می شود . امپون در سالهای ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۳ در جدول اصلی سه گرند اسلم بزرگ دنیا ، ویمبلدون ، قهرمانی امریکا و فرانسه حضور داشت . در سالهای ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳ در پاریس به یک چهارم پایانی راه یافت ، سه بار در ویمبلدون تا راند سوم پیش روی کرد و در سالهای ۱۹۴۸ ، ۱۹۴۹ ، ۱۹۵۰ و ۱۹۵۲ در امریکا به دور چهارم راه یافت . خواهرش دزیدریا امپون شهبانوی تنیس زنان آسیا در زمان اوجش بود . دزیدریا در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو به فینال رسید ولی مغلوب ساچیکو کاموی ژاپنی شد . در دابل زنان نیز همراه پاتریشیا اینگایو به دیدار پایانی راه یافت ولی در برابر تیم دابل ژاپن متشکل از ساچیکو کامو و ریکو میاگی شکستی دیگر را پذیرفت و دومین نقره ی خود را به دست آورد . این دو خواهر و برادر دزیدریا و فلیسیسیمو امپون در میکسد دابل نیز نشان برنز دیگری برای کشورشان کسب کردند . از بازیهای درخشان فلیسیسیمو امپون می توان به هنر نمایی اش در مقابل فرانک سجمن نامبر وان وقت جهان در کوارتر فاینال رولن گاروس اشاره کرد که البته در پیکاری نزدیک به شکست انجامید . ریموندو دیرو از دیگر نامهای آشنای تنیس فیلیپین در بازیهای ۱۹۵۸ توکیو بود که نه بار در گرند اسلم های مختلف حضور یافت .
