ژیل سیمون در مقاله ای جذاب از سختی های هم دوره بودن با چهار اسطوره تنیس جهان نوشته است.
سلطه چهار شگفت انگیز تنیس یعنی راجر فدرر، رافائل نادال، نواک جوکوویچ و اندی ماری تا کنون تعداد بسیاری تنیسورهای مستعد را از قهرمانی در مهم ترین تورنمنت های جهان بازداشته است. فدرر، نادال و جوکوویچ 56 تا از 67 گرند اسلمی که در آن بازی کرده اند را برنده شده اند؛ از جمله 13 تای اخیر.
ژیل سیمون، مرد شماره 6 سابق تنیس دنیا و برنده 14 عنوان قهرمانی در تورنمنت های معتبر، مقاله ای برای سایت اتحادیه بازیکنان حرفه ای تنیس نوشته که در آن به سختی های پرتعداد بازی کردن در دوره مشابه با این قهرمانان اشاره کرده است.
قهرمانی استن واورینکا در یو اس اوپن سال 2016 آخرین موفقیت یک بازیکن بزرگ غیر از مثلث جادویی فدرر-نادال-جوکوویچ بوده است.
ژیل سیمون می گوید که این سه نفر، مریخی هستند: «من حس می کنم که نیاز به بازیکنان جوانی داریم که تنیس را عالی بازی کنند.
وضعیت تنیس برای مدتی طولانی نگران کننده بود چون نسل های جدید به اندازه کافی خوب نبودند که این 4 بازیکن بزرگ را شکست دهند. این الزاما حرف بدی درباره افرادی مثل میلوس رائونیچ یا کی نیشیکوری یا هر کسی از نسل آنها نیست چون آن 4 بازیکن بینهایت خوب هستند. این فقط نشان می دهد که چقدر فدرر، نادال، جوکوویچ و ماری خوب هستند. حتی با وجود 20 سال بزرگتر بودن از برخی بازیکنان جدید، آنها همچنان این حریفان را شکست می دهند چرا که مریخی هستند. این دیوانه کننده است که برای مدتی طولانی و در هر تورنمنتی اینقدر خوب باشید؛ در هر هفته ای.
در ابتدا، من به نوعی خوشحال بودم از اینکه بازیکنان جوان قادر به بردن آن 4 نفر نبودند چون این حس را خودم در تمام دوران حرفه ای تجربه کرده بودم. البته که ما می خواهیم یک گرند اسلم ببریم. شاید این شبیه به یک بهانه و توجیه باشد؛ اما با حضور این بازیکنان واقعا غیر ممکن بود.
با این حال، به دلیل اینکه این 4 نفر در حال پیر شدن هستند، باید تا حدی کمتر بازی کنند و این یعنی یک شروع. عالی است که ببینم بازیکنان جدید در حال ورود هستند. حالا من خوشحالم اگر این بازیکنان جوان بالاخره بتوانند آنها را شکست بدهند. ما برای ورزش به این نیاز داریم. فکر می کنم این نسل جدید بازیکنان، که بسیاری از آنها کمتر از 23 سال دارند، فوق العاده خوب هستند. آنها ورزش را در آینده هدایت خواهند کرد و من واقعا خوشحالم که این را ببینم. فکر می کنم به طور خاص این نسل اخیر بازیکنان واقعا جذاب هستند.
بازیکنانی با استایل های کاملا متفاوت وجود دارند و شخصیت های متفاوت به همین شکل. شما کسانی مثل دنیس شاپووالوف و فلیکس آوگر-آلیاسیم را دارید و در کنار آنها جوانان آمریکایی که نسل بسیار خوبی از بازیکنان هستند.
استفانوس سیتسیپاس می تواند شگفت انگیز باشد، ساشا زورف هم. من حس می کنم این یک نسل عالی از بعد شخصیتی است. افرادی مثل فلیکس، کارن خاچانوف، دنیل مدودف. آنها فقط بازیکنان خوبی نیستند بلکه انسان های فوق العاده خوبی هستند.
این مسئله به کمک آنها خواهد آمد. آنها تنوع فوق العاده ای را به زمین می آورند. ما نیاز داریم به این دلیل که نوواک، رافا و راجر داشتند ورزش را برای همیشه هدایت می کردند و در یک نقطه، سرانجام آنها خواهند ایستاد.»
