پنج دوئل تاریخی راجر فدرر و رافائل نادال

دو ابرستاره دنیای تنیس بارها و بارها مقابل هم بازی کرده اند که 5 تا از این تقابل ها بسیار ویژه و ماندگار بوده است.

سالهاست که در سراسر دنیا ورزش تنیس با چند نام خاص شناخته می شود. در بخش مردان، مطرح ترین این نام ها متعلق به دو تنیسور سوئیسی و اسپانیایی است. راجر فدرر و رافائل نادال بیش از 15 سال است که در بالاترین سطح تنیس دنیا و در زمین های مختلف با هم رقابت جدی دارند. این تقابل به قدری برای تمام دنیا پراهمیت است که برای آن نام اختصاصی متشکل از اسامی این دو تنیسور انتخاب کرده اند؛ فدال ((FEDAL.

دیدار نیمه نهایی رقابت های ویمبلدون سال 2019 تقابل شماره 40 و تا به امروز آخرین رویارویی این دو غول تنیس جهان به شمار می رود؛ دیداری که با برتری 3 بر یک راجر فدرر خاتمه یافت. این پیروزی، شانزدهمین برد اسطوره سوئیسی برابر نادال بود اما او در مجموع دیدارهای رودررو با حساب 24-16 از حریف اسپانیایی خود عقب است.

اما تا قبل از این بازی حساس، از بین 39 دیدار قبلی که فدرر و نادال مقابل هم برگزار کرده بودند، 5 مسابقه از نگاه ایندیپندنت به عنوان خاطره انگیز ترین تقابل های موسوم به «فدال» انتخاب شده بود. خلاصه ای از این پنج رویارویی را در اینجا می خوانید:

1- فینال اوپن میامی در سال 2005 – برنده: راجر فدرر

 

 

این تنها دومین باری بود که دو تنیسور بزرگ جهان مقابل هم قرار گرفتند و هنوز تقابلی ناشناخته برای اهالی تنیس به حساب می آمد. نادال در آن زمان تنها 18 سال داشت و جوان ترین فینالیست تاریخ رقابت های میامی لقب گرفت اما این مسئله اصلا به چشم نیامد چرا که این جوان اسپانیایی 2 ست نخست را با اعتماد به نفس فوق العاده به سود خود خاتمه داد. اما دو ست بعدی بازی به نفع راجر فدرر به پایان رسید و فاکتور تجربه در نهایت به کمک این تنیسور سوئیسی رسید و به شکلی حساس، او توانست با نتیجه 3 بر 2 از سد رافائل نادال بگذرد و مقام قهرمانی تنیس میامی را از آن خود کند. این قهرمانی، جایگاه فدرر در رده نخست تنیسورهای برتر جهان را نیز حفظ کرد.

2- فینال اوپن ایتالیا در سال 2006 – برنده: رافائل نادال

 

 

شروع فوق العاده ای که نادال در دیدار میامی داشت، در طول آن سال هم ادامه پیدا کرد. به این ترتیب که تنیسور اسپانیایی خیلی سریع بالا رفت و تا قبل از بازی بعدی برابر فدرر خود را به جایگاه دوم رده بندی تنیسورهای برتر جهان رساند. با فرم فوق العاده ای که رافائل نادال داشت و با توجه به اینکه در زمین مورد علاقه اش بازی می کرد، فقط یک برنده می شد برای این بازی تصور کرد. فدرر پس از بردن ست اول، دو ست بعدی را واگذار کرد و برای جبران نتیجه فقط باید کار را به ست پنجم می کشاند. او توانست بازی را 2-2 مساوی کند اما در ست پنجم این نادال بود که جدال نفس گیر را به شکل دراماتیکی برد. او 4-2 از رقیب عقب افتاد و 2 بار در مچ پوینت توانست خود را در مسابقه حفظ کند تا اینکه نهایتا رقیب کم نظیر خود را از پیش رو برداشت. با این پیروزی، نادال موفق شد آمار خود مقابل فدرر را به 5 برد از 6 بازی برساند.

3- فینال ویمبلدون در سال 2007 – برنده: راجر فدرر

 

 

این دو تنیسور در سه فینال متوالی رقابت های ویمبلدون مقابل هم قرار گرفتند که دوره 2007، دومین فینال از این سری بود. در سال قبل، فدرر توانسته بود با شکست نادال، فاتح ویمبلدون شود و دومین بار، این رقیب قدرتمند را شکست دهد. در فینال 2007 هم فدرر به دنبال یک پیروزی ارزشمند بود. پس از 4 ست دشوار و نزدیک، که دوتا از آنها به تای بریک هم کشیده شد، فدرر یک بار دیگر در ست پنجم بسیار قدرتمند ظاهر شد و یک برتری راحت با نتیجه 6-2 به دست آورد. اما تفاوت اینجا بود که این بار دوئل آنها 3 ساعت و 45 دقیقه به طول انجامید و کاملا با دیدار یک طرفه در ویمبلدون سال 2006 تفاوت داشت. در این مبارزه طاقت فرسا، نادال رفته رفته به فدرر نشان داد که در آینده چه در انتظارش خواهد بود.

4- فینال ویمبلدون در سال 2008 – برنده: رافائل نادال

 

 

نادال بالاخره اولین قهرمانی خود در تنیس ویمبلدون را جشن گرفت؛ آن هم در یک بازی که حتی از نظر دراماتیک بودن، دیدار ویمبلدون سال قبلی را هم پشت سر گذاشت. در ابتدا که بارش شدید باران این مسابقه حساس را حدود 7 ساعت به تاخیر انداخت. در ابتدای بازی نادال کار را طوفانی آغاز کرد و موفق شد ست های اول و دوم را به نفع خود به پایان برساند. فدرر برای فرار از شکست کار بسیار سختی داشت که نیمی از آن را توانست انجام دهد. دو ست فوق العاده سخت – و هر دو در تای بریک – به نفع راجر فدرر شد تا تعیین قهرمان ویمبلدون 2008 هم به ست پنجم کشیده شود. در ست پنجم هم این بازی تفاوت بسیاری با فینال سال قبل داشت؛ هم از نظر برنده و هم نتیجه نهایی. این بار رافائل نادال بود که توانست ست پنجم جدال با فدرر را با پیروزی به اتمام برساند و البته با نتیجه عجیب 9-7. به این ترتیب، اولین قهرمانی نادال در تنیس ویمبلدون با تحمیل دوازدهمین شکست به راجر فدرر حاصل شد. این بازی در آن زمان از سوی جان مک انرو، لقب «بهترین بازی تاریخ تنیس» را تصاحب کرد.

5- فینال اوپن استرالیا در سال 2017 – برنده: راجر فدرر

 

 

9 سال پس از تقابلی که در شماره 4 اشاره شد، همچنان تنور رقابت بین این دو اعجوبه دنیای تنیس داغ بود و این بار در فینال اوپن استرالیا بود که به مصاف هم رفتند. نادال که با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد، از سال 2014 و مسابقات فرنچ اوپن، موفق به فتح هیچ گرند اسلمی نشده بود و در سمت مقابل، آخرین موفقیت بزرگ فدرر هم به رقابت های ویمبلدون 2012 برمی گشت. این فینال هم مثل بازی های قبلی بسیار نزدیک بود و به ست پنجم رسید؛ هرچند که در سطح تقابل های کلاسیک سال های قبلشان نبود. اتفاق تکراری این دیدار، عقب افتادن و بازگشتن رافائل نادال بود. تنیسور اسپانیایی یک بار شکست در ست نخست بازی را در ست دوم جبران کرد و یک بار هم باخت ست سوم را با پیروزی در ست چهارم تلافی کرد. اما رسیدن بازی به ست پنجم باز هم خبر خوبی برای نادال نبود چرا که فدرر همیشه برای این ست آماده بود. یک پیروزی مطمئن با نتیجه 6-3 در ست پایانی، فدرر را برنده این بازی کرد و او را به هجدهمین قهرمانی گرند اسلم رساند.