من در دهه 70 که زمان بسیار خوبی برای ورزش تنیس بود، با این ورزش بزرگ شدم. در آن زمان بود که تنیس به یک ورزش همگانی تبدیل شد و دیگر تنها برای ثروتمندان نبود. با وجود امثال جیمی کانر، بورن بورخ، جان مک انور، کریس اورت، و دیگران شخصیت های زیادی برای رقابت در درون زمین و بیرون آن یافت می شد. از آن زمان بازیکنان زیادی آمده و رفته اند. از آنجایی که مقایسه بازیکنان در دوره های مختلف به خاطر وحود پیشرفت های تکنولوژی و استاندارد های سلامت خیلی دشوار است، انتخاب بهترین بازیکنان تاریخ تنیس مردان نیز کاری بسیار سخت و دشوار می باشد.
با این وجود لیست من از 10 بازیکن برتر تنیس مردان از مسابقات آزاد 1968 تا اکنون را مشاهده می کنید. در واقع من 11 بازیکن را لیست کرده ام که دو نفر از آن ها در شرایط مساوی در رتبه دهم قرار گرفته اند.
لیست 10 بازیکن برتر تنیس مردان
10. کن روزول
متولد: 2 نوامبر 1934، سیدنی، استرالیا
محل زندگی: سیدنی، استرالیا
ورود به تنیس حرفه ای: 1957
بازنشستگی: 1980
ارزش جوایز کسب کرده: 1.602.700 دلار
133 عنوان قهرمانی
8 عنوان سینگل گرند اسلم: 4 عنوان تنیس مردان استرالیا، 2 عنوان تنیس مردان فرانسه، 2 عنوان تنیس مردان آمریکا
15 عنوان تنیس حرفه ای: 2 قهرمانی آمریکا، 5 عنوان ومبلی، 8 قهرمانی فرانسه
ورود به تالار افتخارات : 1980
با دوران بازی طولانی که شامل دوران قبل و بعد از مسابقات تنیس آزاد بود، کن روزول مطمئنا باید جایگاهی در بین بازیکنان برتر این ورزش داشته باشد. هشت عنوان گرند اسلم او در کنار 15 عنوان قهرمانی مسابقات مطرح دنیا بدون شک یاد او را در تاریخ تنیس جاودانه می سازد. استرالیایی سریع و چابک که دوران بازی وی از اوایل دهه 1950 شروع و در 1980 به اتمام رسید به خاطر ضربه های بک هند دقیق و موج دار خود معروف شد. روزول آخرین گرند اسلم خود را در تنیس آزاد 1972 استرالیا و در سن 37 سالگی بدست آورد که هنوز هم به عنوان مسن ترین قهرمان گرند اسلم شناخته می شود.
من در اواخر دوران حرفه ای او بازی های وی را تماشا کردم و در آن زمان عظمت چیزی را که شاهدش بودم درک نمی کردم. رقابت در آن سن با بازکنان بزرگ نسل بعد سرسختی ذهنی و جسمانی وی را نشان می دهد. من او را در کنار آندره آغاسی در رتبه دهم قرار داده ام چرا که به نظرم هر دوی آنها لیاقت حضور در رتبه دهم برترین بازیکنان تنیس مردان را دارند.
10. آندره آغاسی
متولد: 29 آوریل 1970، لاس وگاس، نوادا
محل سکونت: لاس وگاس، نوادا
ورود به تنیس حرفه ای: 1986
بازنشستگی: 2006
ارزش جوایز کسب کرده: 31.152.975 دلار
61 عنوان قهرمانی
8 گرند اسلم سینگل: 4 عنوان تنیس مردان استرالیا، 1 قهرمانی تنیس مردان فرانسه، 2 قهرمانی تنیس آزاد آمریکا، یک ویمبلدون
مدال طلای الپیک 1996
ورود به تالار افتخارات : 2011
چه کسی می تواند آندره آغاسی جوان، براق و موبلند را وقتی برای اولین بار در اواخر دهه 1980 وارد زمین شد فراموش کند؟ باید اغرار کنم در ابتدا به خاطر ظاهر شبیه ستارگان پاپ او جا خوردم. اما اتفاقی افتاد که بعد از پایان دوران حرفه اش بعد از 20 سال، نه تنها طرفدار وی بودم بلکه به عنوان یک بازیکن بزرگ احترام زیادی برایش قائل بودم. با آن ضربه ها و برگشت سرویس های سنگین هیچ لیست 10 بازیکن برتر تنیس مردان بدون آندره آغاسی کامل نمی شود.
خارج از زمین نیز آغاسی ثابت کرده که یک قهرمان است. هیچ ورزشکاری نیست که به اندازه آندره آغاسی و همسرش، اسطوره تنیس استفی گرف، برای جامعه خود تلاش کرده باشد.
9. جان مک انرو
متولد: 16 فوریه 1959، ویسبادان، آلمان غربی
محل سکونت: نیویورک
ورود به تنیس حرفه ای: 1978
بازنشستگی: 1992
ارزش جوایز کسب کرده: 12.547.797 دلار
105 عنوان قهرمانی
7 عنوان گرند اسلم سینگل: 3 ویمبلدون، 4 تنیس آزاد آمریکا
ورود به تالار افتخارات : 1999
جان مک انرو: با جانی مک چکار باید کرد؟ برای شروع او را در لیست بهترین بازیکنان تنیس مردان قرار میدهیم. وقتی صحبت از زمین های سفت، سطوح سرعتی و ضربه های خلاقانه می شود احتمالا هیچ بازیکنی بهتر از او پیدا نمی کند.
رفتار آتشین و گاها شیطنت آمیز او باعث شده بود که طرفداران تنیس یا از او متنفر باشند و یا عاشق او شوند. در زیر این ظاهر یک بازیکن با انگیزه بود که از باخت و احساساتی شدن متنفر بود.
چه کسی می تواند مسابقات حماسی او با جیمی کانرز و باخت او به بورن بورخ را در فینال ویمبلدون 1980، یکی از به یاد ماندنی ترین مسابقات تاریخ ویمبلدون، فراموش کند؟
8. جیمی کانرز
متولد 2 سپتامبر 1952، سینت لوئیس شرقی، ایلینویز
محل سکونت: سانتا باربارا، کالیفورنیا
ورود به تنیس حرفه ای: 1972
بازنشستگی: 1996
ارزش جوایز کسب کرده: 8.641.040 دلار
147 عنوان قهرمانی
8 عنوان گرند اسلم سینگل: 1 تنیس مردان استرالیا، 2 ویمبلدون و 5 تنیس ازاد آمریکا
ورود به تالار افتخارات : 1998
هیچ کس بیشتر از جیمی کانرز در اواسط دهه 1970 بر تنیس تسلط نداشته است. تنها در سال 1974 او رکورد خیره کننده 99-4 را از خود به جای گذاشت و سه عنوان گرند اسلمی که در آن ها شرکت کرده بود را از آن خود کرد. او به خاطر همکاری با تیم تنیس جهانی از مسابقات تنیس آزاد فرانسه در 1974 محروم شد و این اتفاق مانع از آن شد که او تمامی گرند اسلم های آن سال را به دست آورد. علی رقم دوران اوج او در دهه 1970، جیمی کانرز دوران حرفه ای طولانی و تاثیر گذاری داشته است که در نهایت در 1996 بازنشسته شد. کانرز همچنان رکورد تنیس حرفه ای مردان را با 109 عنوان در اختیار دارد.
7. ایوان لندی
متولد: 7 مارس 1960، استراوا، چک
محل سکونت: گوشن، کانکتیکت
ورود به تنیس حرفه ای: 1978
بازنشستگی: 1994
ارزش جوایز کسب کرده: 21.262.417 دلار
144 عنوان قهرمانی
8 قهرمانی گرند اسلم سینگل: 2 قهرمانی تنیس مردان استرالیا، 3 عنوان تنیس مردان فرانسه و 3 عنوان تنیس مردان آمریکا
ورود به تالار افتخارات : 2001
بازیکن آرام اهل چک با سرویس های مهارنشدنی خود مطرح ترین بازیکن دهه 1980 بود. لندی با ضربه های سهمگین، فورهند های مواج و جایگیری فوق العاده خود حریفان خود را از پای در می آورد. او بهترین بازیکن جهان برای 4 سال بود و موفق شد رتبه یک جهان را برای 270 هفته نگه دارد که در آن زمان رکورد فوق العاده ای به حساب می آمد. بر خلاف اکثر هم بازی های پر سر و صدایش، لندی اجازه میداد بازی او به جایش صحبت کند.
6. بورن بورخ
متولد: 6 ژوئن 1956، سودرتال، استکهلم، سوئد
محل سکونت: استکهلم، سوئد
ورود به تنیس حرفه ای: 1973
بازنشستگی: 1983
ارزش جوایز کسب کرده: 3.655.751 دلار
101 عنوان قهرمانی
11 عنوان گرند اسلم سینگل: 6 قهرمانی تنیس مردان فرانسه، 5 ویمبلدون
ورود به تالار افتخارات : 1987
چه چیزی را می توان در مورد بازیکن سوئدی ب موهای بلند و طلایی و بازی های خیره کننده اش دوست نداشت؟ با آب یخ در رگ هایش، بورخ آرام بازیکن مطرح اوخر دهه 1970 بود و بازی های خاطره انگیزی با جان مک انور و جیمی کانرز انجام داد. بورخ متخصص ویمبلدون بود و این عنوان را 5 سال متوالی از 1976 تا 1980 از آن خود کرد.
با وجود دوران حرفه ای نسبتا کوتاهش ( او در 1983 در 26 سالگی بازنشست شد)، بورخ 11 عنوان گرند اسلم را به دست آورد که همه آن ها در مسابقات تنیس آزاد فرانسه و ویمبلدون بود. بورخ اولین بازیکن دوران جدید بود که موفق به کسب ده عنوان قهرمانی اصلی شده بود. بورن بورخ اگر به بازی خود ادامه می داد و در دورانی که به نظر دوران اوجش بود از مسابقات کناره گیری نمی کرد می توانست در بین 5 بازیکن برتر تنیس مردان در کتاب من باشد.
5. پیت سمپراس
متولد: 12 آگوست 1971، پوتومک، مریلند
محل سکونت: دیاچه شروود، کالیفورنیا
ورود به تنیس حرفه ای: 1988
بازنشستگی: 2002
ارزش جوایز کسب کرده: 43.280.489 دلار
64 عنوان قهرمانی
14 عنوان گرند اسلم سینگل: 2 قهرمانی تنیس مردان استرالیا، 7 ویمبلدون و 5 عنوان تنیس مردان آمریکا
ورود به تالار افتخارات : 2007
قضاوت در مورد جایگاه پیت در تاریخ تنیس بسیار سخت است چرا که او تنها سه گرند اسلم از 4 مسابقاتی که در آن ها شرکت کرد را برده است. پیت مشخصا در زمین های سفت راحت و با زمین چمن مشکل داشت و این تصمیم گیری در مورد جایگاه او را سخت تر هم می کند. وقتی که پیت در سال 2002 بازنشست شد خیلی ها او را به عنوان بهترین بازیکن تمامی ادوار این ورزش در نظر می گرفتند که البته بعضا مخالف هم داشت. وی برای 6 سال متوالی مرد شماره یک جهان نام گرفت و 14 عنوان قهرمانی گرند اسلم او در آن زمان یک رکورد به حساب می آمد. چه کسی می تواند مسابقه حساس او با آندره آغاسی را که دهه 1990 را به سال های فوق العاده ای برای تنیس تبدیل کرد، فراموش کند. پیت با قهرمانی در مابقات آزاد آمریکا در 2002 که آخرین گرند اسلم او نیز بود به رتبه یک رسید. اما بدون یک عنوان آزاد فرانسه و یا حتی یک فینال این رقابت ها چطور می توان رتبه او را در این لیست مشخص کرد؟ تا بدین جا به نظر من او در رتبه پنجم قرار می گیرد.
4. راد لاور
متولد: 8 آگوست 1983، راکهمپتون، کوئینزلند، استرالیا
محل سکونت: کارلسبد، کالیفورنیا
ورود به تنیس حرفه ای: 1962
بازنشستگی: 1979
ارزش جوایز کسب کرده: 1.565.413 دلار
200 عنوان قهرمانی
11 عنوان گرند اسلم سینگل: 3 قهرمانی تنیس مردان آسترالیا، 2 قهرمانی تنیس مردان فرانسه، 2 عنوان تنیس آزاد آمریکا و 4 ویمبلدون
9 عنوان اسلم حرفه سینگل: 3 عنوان تنیس حرفه ای آمریکا، 4 قهرمانی تنیس حرفه ای ومبلی، 1 عنوان تنیس حرفه ای فرانسه و ویمبلدون حرفه ای
ورود به تالار افتخارات: 1981
پیشی گرفتن راد لاور در برابر بازیکنان امروزی تنیس بسیار سخت به نظر می رسد اما به نظر من راد لاور استرالیایی عملکرد فوق العاده ای داشته است. بحث کردن در برابر رکورد “راکت” بسیار سخت است. او برای هفت سالی متوالی بازیک شماره 1 جهان بود (1964-1970) و بیشتر از هر بازیکن دیگر مقام قهرمانی مسابقات مختلف را کسب کرده است.
او تنها بازیکنی است که توانسته دو بار عنوان گرند اسلم را از آن خود کند که یک بار آن به عنوان بازیکن مبتدی در 1962 و بار دوم به عنوان بازیکن حرفه ای در 1969 اتفاق افتاد. اگر لاور به مدت 5 سال در اواسط دهه 1960 از مسابقات گرند اسلم محروم نشده بود معلوم نیست چند عنوان قهرمانی را از آن خود کرده بود. در این دوران، دوران قبل از مسابقات آزاد، گرند اسلم تنها برای بازیکنان آماتور بود. تنیس آزاد تا 1968 آغاز به کار نکرد تا در نهایت در آن سال بازیکنان حرفه ای اجازه حضور در گرند اسلم را کسب کردند. با این وجود لاور به عنوان بازیکن شماره یک جهان در آن پنج سال انتخاب شد و احتمال زیادی وجود داشت که عناوین بیشتری را کسب کند.
3. نواک جوکویچ
متولد: 22 می 1987، بلگراد، صربستان
محل سکونت: مونت کارلو، موناکو
ورود به تنیس حرفه ای: 2003
ارزش جوایز کسب کرده: 125.847.879 دلار
73 عنوان قهرمانی
15 عنوان گرند اسلم سینگل: 7 عنوان تنیس مردان استرالیا، 4 ویمبلدون، 3 عنوان تنیس آزاد آمریکا و یک قهرمانی تنیس آزاد فرانسه
بازیکن معاصر
قرار دادن نئاک جوکویچ در این لیست ساده بود، اما اینکه در کدام رتبه قرار بگیرد آسان نبود. در 31 سالگی و اواخر دوران بازی اش، جوکویچ در حال حاضر بهترین بازیکن جهان است و می تواند عناوین گرند اسلم بیشتری را کسب کند. با کسب 15 عنوان قهرمانی گرند اسلم، او مطمئنا می تواند رکورد فدرر با 20 قهرمانی را پشت سر بگذارد. اما در جهان فوق العاده رقابتی تنیس، او به راحتی می تواند دچار مصدومیت شده و چند سال از بهترین دوران خود را از دست بدهد در نتیجه هیئت داوران هنوز نتوانستند جایگاه نهایی او را در تاریخ مشخص کنند.
بر اساس فعالیت های او تا به امروز، او ثابت کرده است که لیاقت بودن در بین سه بازیکن برتر را دارد. با قهرمانی در تنیس آزاد فرانسه در 2016، او هشتمین بازیکن مردی شد که توانسته از عنوان گرند اسلم خود دفاع کند. 2017 سال خوبی برای جوکویچ نبود و او سال 2018 را نیز با سختی شروع کرد چرا که دوران نقاهت پس از مصدومیت از ناحیه آرنج را پشت سر می گذاشت. مسابقات ویمبلدون 2018 نقطه عطف او به حساب می آید چرا که در آن مسابقات موفق شد در یک بازی حساس و پس از پمج ست رافائل نادال را در نیمه نهایی شکست بدهد و برای بازی فینال به کشورش برگشت تا قهرمان آن رقابت ها بشود. احاطه او در مسابقات تنیس آزاد آمریکا در 2018 و تنیس آزاد استرالیا در 2019 نشان می دهد که جوکویچ بهترین بازیکن تنیس در این مسابقات می باشد.
2. رافائل نادال
متولد: 3 ژوئن 1986، ماناکور، مایورکا، جزیره بالریک، اسپانیا
محل سکونت: ماناکور، مایورکا، جزیره بالریک، اسپانیا
ورود به تنیس حرفه ای: 2001
ارزش جوایز کسب کرده: 103.251.975
80 عنوان قهرمانی
17 عنوان گرند اسلم سینگل: 1 قهرمانی تنیس مردان استرالیا، 11 عنوان تنیس مردان فرانسه، 3 عنوان تنیس آزاد آمریکا، 2 ویمبلدون
مدال طلای المپیک 2008- المپیک تابستانی بیجینگ
بازیکن معاصر
اگر به خاطر مصدومیت از ناحیه تاندون ها و مچ دست نبود، رافائل نادال به طور حتم چند عنوان قهرمانی گرند اسلم دیگر نیز به رزومه خیره کننده خود اضافه می کرد. در 32 سالگی، اسپانیایی آتشین، که با اسم رافا و پادشاه زمین خاکی شناخته می شود، 17 عنوان گرند اسلم را از آن خود کرده است و مطمئنا توانایی رسیدن به راجر فدرر را دارد. نادال به عنوان بهترین بازیکن زمین خاکی در تاریخ تنیس شناخته می شود، هر چند که طرفداران بورن بورخ ممکن است مخالف این ادعا باشند. رکورد یازدهمین قهرمانی تنیس آزاد فرانسه او در 2018، تجسم بازیکنی بهتر از او در زمین خاکی را بسیار سخت می کند.
با ورود به فصل 2018، مصدومیت ران پای رافا او را تحت تاثیر قرار داد و در نهایت باعث شد او در ست پنج یک چهارم نهایی بازی را به مارین سیلیچ واگذار کند. البته او با فتح یازدهمین عنوان قهرمانی آزاد فرانسه بر روی زمینی که برای او به نظر خانه می آید بازگشت خوبی داشت. در حالی که مقایسه بازیکنان در ادوار مختلف تاریخ بسیار سخت است، به نظر من رافائل نادال مستحق این است که در بین بهترین بازیکنان تاریخ تنیس قرار بگیرد و به همین منظور ما رتبه نهایی او را 2 در نظر گرفته ایم.
1. راجر فدرر
متولد: 8 آگوست 1981، بازل، سوئیس
محل تولد: والرو، سوئیس و دوبی، امارات
ورود به تنیس حرفه ای: 1998
ارزش جوایز کسب کرده: 120.514.916 دلار
101 عنوان قهرمانی
20 عنوان گرند اسلم سینگل: 6 عنوان قهرمانی استرالیا، 1 قهرمانی فرانسه، 5 قهرمانی آزاد آمریکا، 8 ویمبلدون
بازیکن معاصر
انتخاب نکردن راجر فدرر به عنوان بهترین بازیکن تاریخ سخت است. رکورد 20 عنوان گرند اسلم به تنهایی وزنه سنگینی به حساب می آید و حتی در سن 37 سالگی او همچنان در بالاترین سطح مسابقه می دهد و پیروز می شود. 310 هفته بهترین بازیکن جهان بودن یک رکورد خارق العاده به حساب می آید. از 2004 تا 2008 فدرر موفق شد در 237 هفته متوالی مرد شماره یک جهان نام بگیرد. رکوردی که شاید هیچ وقت شکسته نشود. هرچند که بازیکن جوان در حال یافتن راهی برای شکست او هستند، سطح بالا و مداوم او در دوران 20 ساله بازی اش گواهی بر توانایی و قدرت بدنی او می باشد. قهرمانی در آزاد استرالیا در 2018 بعد از فصل فوق العاده 2017 که در آن قهرمان ویمبلدون و تنیس آزاد استرالیا شد ثابت کرد که راجر فدرر بدون شک بهترین بازیکن تاریخ تنیس می باشد. جدای از مصدومیت، هیچ کس نمی داند راجر فدرر تا کی می تواند به عنوان قدرت برتر تنیس مردان شناخته شود. با این حال شکست او در دور یک شانزدهم تنیس آزاد آمریکا در 2018 و تنیس آزاد استرالیا در 2019 نشان داد که هیچ جیز همیشگی نیست و این سوال را پیش می آورد که آیا بالاخره سن راج فدرر را از پای در آورده است؟
