دنیل مدودف در فینال اوپن آمریکا برابر رافائل نادال اسپانیایی شکست خورد و حالا در خصوص شرایط خود در تنیس سخن می‌گوید.
صحبت های دنیل مدودف در خصوص فینال اوپن آمریکا
تنها سه ماه پیش، دنیل مدودف گرفتار پنج شکست پیاپی شده بود. سرنوشت بازی در چهار تا از آن شکست‌ها به ست تعیین‌کننده کشیده شده بود و تنیسور روس نسبت به نتایج خود نگران بود. دنیل در این رابطه گفت:
معلوم است که در آن شرایط با ترس روبه‌رو خواهید شد اما زمانی که در آن افت خاص قرار بگیرید بیشتر هم می‌ترسید، مثل لحظاتی که من در مقطعی از فصل جاری داشتم. در آن حالت با ترس وارد زمین خواهید شد و مدام از خود می‌پرسید آیا من باز هم شکست خواهم خورد؟ آیا بالاخره پیروز می‌شوم یا نه؟
اما زمانی که این تنیسور ۲۳ ساله در بامداد روز دوشنبه وارد زمین تنیس استادیوم آرتور اش شد تا در فینال یو اس اوپن بازی کند، تمام این افکار منفی از ذهنش خارج شده بودند. مدودف در حالی به مسابقه قهرمانی راه یافت که بهترین فرم دوران ورزشی خود را سپری می‌کرد. مدودف از ۲۲ مسابقه خود در زمین‌های تنیس سخت رقابت‌های آمریکای شمالی ۲۰ پیروزی کسب کرده بود تا در نهایت در بازی نهایی تنیس آزاد آمریکا برابر شماره دوی جهان، رافائل نادال قرار بگیرد. دنیل مدودف در این دیدار فشاری بر روی خود حس نمی‌کرد و تنها برای محتمل بودن اولین قهرمانی گرند اسلم خود هیجان‌زده بود:
پس از تابستان دیگر ترسی نداشتم. همه‌چیز را برده بودم و این رافا بود که چیزهایی برای از دست دادن در اختیار داشت. من وارد زمین شدم و هرچه در توان داشتم به اجرا گذاشتم. من به خودم افتخار می‌کنم.
دنیل مدودف مسابقه فینال را باخت اما نشان داد که چرا به رده چهارم رنکینگ جهانی صعود کرده است. سید پنجم مسابقات امسال در ابتدا دو ست و یک بریک از یکی از اسطوره‌های تاریخ تنیس عقب افتاده بود اما تنیسور روس با چنگ و دندان راه خود برای بازگشت به بازی را پیدا کرد. دنیل مدودف به تهاجمی‌ترین شکل ممکن بازی را به ست پنجم کشاند و زمانی که بازی در این ست ۱-۰ بود سه بریک پوینت به‌دست آورد.
مدودف در این رابطه می‌گوید:
با وجود آن‌که این اولین فینال گرند اسلم من است، اما برای ۱۷ سال می‌شود که من مشغول تنیس بازی کردن هستم. بازی‌های بسیاری بزرگی را تجربه کرده‌ام، البته نه به بزرگی این یکی. من منتظرم که لحظه‌هایم از راه برسد و برای برنده شدن در مسابقه تلاش کنم. در ست پنجم مسئله تمرکز یا ترس یا پرت شدن حواس نیست بلکه همه‌چیز به دو بازیکنی برمی‌گردد که روبه‌روی یکدیگر قرار می‌گیرند چون من همیشه گفته‌ام ورزش تنیس به این دلیل سخت است که شما تنها در برابر خودتان و رقیب‌تان قرار می‌گیرید. هیچ تیمی پشت سرتان حضور ندارد که از شما حمایت کند. شما هیچکس را ندارید. مسابقه تنیس دقیقا به این صورت است که دو بازیکن در مقابل یکدیگر مبارزه می‌کنند. رافا در دیدار روز دوشنبه بازیکن بهتری بود. من باید به این موضوع اعتراف کنم. هیچ پشیمانی از این بابت ندارم.
دنیل مدودف در ادامه صحبت‌های خود درباره روند بازی این‌طور گفت:
در انتهای ست دوم با خودم فکر می‌کردم که بسیار خوب، قرار است تا بیست دقیقه دیگر، بعد از باخت مصاحبه کنم، چه چیزی باید گویم؟ اما با خود گفتم اوکی، اوکی، تنها کافیست برای هر امتیاز مبارزه کنم و به این مسئله اصلا فکر نکنم. این تفکر کاملا جواب داد. آیا من به برد نزدیک بودم؟ بله تنها یک ست با آن فاصله داشتم. در ست پنجم زمانی که بازی ۵-۴ بود، باید نادال را بریک می‌کردم. همه‌چیز آن را به‌یاد خواهم داشت. از نتیجه ناامید شده‌ام اما از نحوه بازی کردنم در طول تابستان و در مسابقات یو اس اوپن خوشحال هستم. شب فینال را به‌یاد خواهم داشت. مطمئنم رافا نیز با وجود ۱۹ قهرمانی گرند اسلم این فینال را از خاطر نخواهد برد.
