آندره آغاسی و زندگی حرفه ای او در تنیس

در اواخر دهه 80 میلادی دقیقاً زمانی که دنیای تنیس به یک منجی و نیروی خارق العاده برای احیای دوباره روح و انرژی خود نیاز داشت آندره آغاسی پا به عرصه حضور نهاد. او فراتر از دنیای سابق تنیس می نمود. فراز و نشیب های زندگی و تنیس بر سر راه او کم نبودند اما گویی از همان ابتدا مقدر شده بود تا ستاره ای نورانی به آسمان تنیس اضافه شود.

قرارداد با کمپانی نایک

آندره ترکیبی از نشاط و ذوق را به زمین های تنیس سراسر دنیا وارد کرد. ستاره ای که به تمنای تماشاچیان پاسخ داد و بازی پرشوری را که پس از السورت واینز (Ellsworth Vines)، بازیکن هالی وودی دهه 30 میلادی، کسی شاهد آن نبود را با جذابیت ذاتی خود به نمایش درآورد. آغاسی با اصالت لاس وگاسی خود، ذاتاً شومن بود و میتوانست به خوبی دیگران را سرگرم نماید.این بازیکن ناحیه بیس لاین تمامی توپ ها را به گونه ای پاسخ میداد که گویی زندگی اش به آن بسته است. کمپانی نایک بسیار پیشتر از اولین پیروزی او، با این ستاره نوجوان قراردادی امضا نمود و خط تولیدی کفش و پوشاکی را راه اندازی کرد که با سبک بازی آغاسی همخوانی داشت:

جنجالی، جسور، تهاجمی و مملو از اعتماد به نفس. در سال 1990، زمانی که موقعیت ورزشی او در آستانه انفجار و دیوانه کننده ای از هیجان قرار داشت، کمپانی نایک، محصولاتی را به نام « چالش آغاسی در زمین تنیس » تولید نمود این مجموعه شامل شلوارک های جین سنگ شور با لایه زیری استرج نئون بالای زانو در رنگ های زرد و صورتی و بنفش می شد. برخلاف مدل های سنتی کمر این شلوار از کش بوده و با اشکال هندسی رنگارنگ تزئین شده بود. زمانی که آغاسی برای زدن ضربه فورهند، سرویس یا والی از زمین بلند می شد، خطوط شکم او با بالا رفتن تی شرتش معلوم می شد و برای طرفداران خانم این بازیکن هیجان بیشتری به همراه می آورد.

کفش های آغاسی به گونه ای طراحی می شد تا رنگ های به کار رفته در آنها با تجهیزاتش هماهنگی داشته باشند. سبک پوشش پر زرق و برق و در عین حال ساده و دوست داشتنی او باعث می شد تا میلیون ها نفر مجبور شوند از او پیروی کنند.

ضربه نهایی هدبندهای پهنی بود که به دور موهایش می پیچید و پرطرفدارترین مدل مو از زمان بیتلز اهل لیورپول (1964) در ایالت متحده امریکا به حساب می آمد.

خلاصه ای از زندگی حرفه ای آندره آغاسی

در سال 1986 زمانی که آندره 16 ساله مستقیماً از آکادمی نیک بولتری (Nick Bollettieri) وارد صحنه تنیس شد، تصویری از پشت سر او، روی جلد مجله تنیس با تیتر « آغاسی سر بر میگرداند » منتشر شد. این اولین باری بودکه این مجله چیزی غیر از مقالات آموزشی منتشر می کرد.

در میان هشت پیروزی بزرگ در مسابقات قهرمانی تکنفره (که به عنوان هشت پیروزی از بهترین پیروزی های تاریخ به حساب می آیند) به علاوه یک مدال طلای المپیک و 60 عنوان پیروزی در مسابقات اِی تی پی، آغاسی بسیار فراتر از تیتر آن مقاله از خود به نمایش گذاشت. او در این مدت باعث شد تا جهان با هر حرکت او سر بچرخانند و تمامی حرکاتش را دنبال نمایند. مسلماً آغاسی از 21 سال حضور حرفه ای خود در تنیس، با تمامی فراز و نشیب هایش، لذت می برد. او در دوران ورزش حرفه ای خود توانست به 274 پیروزی از 870 مسابقه حاضر دست پیدا کند و رتبه ششم تاریخ را تا زمان کناره گیری خود به دست آورد اما مهم ترین موفقیت او برد عنوان گرند اسلم با پیروزی در هر چهار مسابقه گرند اسلم تکنفره است، رکوردی که تا کنون تنها چهار بازیکن مرد دیگر تاریخ تنیس توانسته اند به آن دست پیدا کنند و اگر به خاطر حضور حریف اصلی خود پت سمپراس نبود عناوین بیشتری را نیز در رزومه ورزشی خود ثبت می نمود. آندره آغاسی از پنج رویارویی خود در فینال مسابقات مهم تنیس با پت سمپراس تنها به یک پیروزی دست پیدا کرد با اینحال در مسابقات آزاد استرالیا چهار بار (1995، 2000، 2001، 2003)، در مسسابقات آزاد فرانسه یکبار (1999)، یکبار در ویمبلدون سال 1992 و در مسابقات آزاد امریکا دو بار در سالهای 1994 و 1999، پیروز میادین بود. او 15 بار در بزرگترین مسابقات فینال شرکت جست و توانست جایزه نقدی معادل 31.152.975 دلار را به عنوان ششمین جایزه بزرگ جهان تنیس از آن خود نماید.

اصالت ایرانی و ورود به آکادمی بولتری

با استناد بر کتاب اُپِن (Open) نوشته آندره آغاسی، او توسط پدرش نیک، بوکسر سابق المپیک و مهاجر ایرانی، از کودکی به انجام فعالیت های مربوط به تنیس تشویق شده بود. او یاد گرفته بود تا توپ را هر چه محکم تر با راکت بزند و به بازیکن بیس لاینی تبدیل شود که بدون آنکه زیاد نزدیک به تور شود، تمام مسابقات را پشت سر هم با پیروزی به پایان می رساند. او قهرمان ملی مسابقات نوجوانان یو اِس تی اِی (USTA) بود و زمانی که تنها 13 سال داشت، روابط دوستانه ای را با بولتری شروع کرد که باعث شد هنرجوی ستاره آکادمی او در سال 1993 تبدیل شود.

طبق برنامه ریزی قرار بود سه ماه را در فلوریدا آموزش ببیند اما بولتری اعتقاد داشت که آغاسی بیشتر از تمام کسانی که دیده بود استعداد دارد و این کودک اهل وگاس را بدون دریافت هزینه ای سالها در آکادمی خود تعلیم داد. در سن 16 سالگی آغاسی به بازیکنی حرفه ای در دنیای تنیس تبدیل شد.

آغاسی یادگرفت که چطور توپ را در بلندترین نقطه ممکن پاسخ دهد. هماهنگی چشم و دستهای او استثنایی بود و سرعت سر راکتش باعث می شد تا ضربات فورهند و بک هند او هر دو فوق العااده باشند. او می توانست توپ های عمقی را هم به صورت یکنواخت و هم با تاپ اسپینی ملایم پرتاب کند، همچنین از بین سبک های بازی می توان او را یک کانترپانچر قدرتمند دانست. پاسخ او به ضربات سرویس در تاریخ تنیس بی همتا بود و توپ را با سرعت و قدرتی بیشتر از آنچه به دستش رسیده بود باز می گرداند و علاوه بر اینها در کسب امتیاز از ضرباتی با زاویه تند یا ضربات کات داری که به سمت زمین گرایش دارند، مهارت به خصوصی داشت. از آنجایی که تمرینات تنیس را با تمرینات تناسب اندام همزمان انجام می داد، با بالاتر رفتن سنش، قدرت بدنی بیشتری پیدا می کرد و استایل تهاجمی اش نیز قوی تر می شد. او تمامی توپ ها را با سر سختی بی نظیری دریافت می کرد و حریف خود را با رگباری ازضربات نافذ به خاک می کشاند.

زندگی پس از آکادمی

به نظر می رسید با آماده کردن او برای بازی قدرتی در مقابل برترین بازیکنان جهان، می تواند از موفقیت های فوری خود در مسابقات حرفه ای تنیس لذت ببرد که در برخی مسابقات نیز این موضوع واقعیت پیدا کرد. در سال 1988 اولین مسابقه خود را در میان مسابقات اِی تی پی در تاپریکای برزیل مقابل لوییز ماتار (Luiz Mattar) با پیروزی به پایان رساند و با توجه به اولین حضورش در تور مسابقات اِی تی پی در میان 25 نفر اول جهان قرار گرفت. بعد از شرکت در 43 مسابقه در همین سال توانست به جایزه یک میلیون دلاری دست پیدا کند که در تاریخ تنیس بی مانند بود.

سایر تولید کنندگان نیز منتظر حضور بازیکن پیشگامی مانند آغاسی بودند از این میان می توان به برند کنون (Canon) و شعار « تصویر همه چیز است » درباره آغاسی اشاره نمود. زمانی که تبلیغات تلویزیونی باعث شهرت بیشتر آندره آغاسی می شد، بازیکنان مستعد نوپای دیگر نیز مانند میکائیل چانگ (Michael Chang) جیم کوریر (Jim Courier)، استفان ادبرگ (Stefan Edberg)، متس ویلاندر (Mats Wilander) و پت سمپراس نیز که همگی در مسابقات تکنفره تنیس به پیروزی هایی رسیده بودند، مورد توجه قرار گرفتند. پنج سال طول کشید تا آغاسی بتواند در اولین فینال مسابقات حرفه ای (مسابقات آزاد فرانسه سال 1990) حضور پیدا کند اما در چهار ست بازی مقابل آندرس گومز (Andrés Gómez) بازی را واگذار نمود. او و سمپراس در مسابقه ای که برای تمامی قهرمانان امریکایی برگذار میشد شرکت کرده و همه را پشت سر گذاشتند، اما سمپراس به راحتی توانست بر او چیره شود. در سال 1991 دوباره توانست به مسابقات آزاد فرانسه راه پیدا کند اما رویای او برای به دست آوردن عنوان این مسابقات با رویارویی اش با هم اتاقی سابق خود، کوریر (Courier)، در آکادمی بولترن، برباد رفت.

بعد از هفت بار تلاش برای حضور در مسابقات ویمبلدون بالاخره توانست در مسابقات سال 1992 حضور پیدا کند. از سال 1988 تا سال 1990 نتوانسته بود برای رقابت در این مسابقات انتخاب شود شاید دلیل عدم حضور او مسائل سنتی و رسوم حضور در مسابقات چمن لندن مانند پوشیدن لباس یکدست سفید باشد، رنگی که به راحتی نمی تواند در انتخاب های آغاسی قرار بگیرد. او به رتبه دوازدهم رسیده بود و دو برد فوق العاده پشت سر هم در برابر بوریس بکر (مسابقات یک چهارم نهایی) و مک انرو (مسابقات نیمه نهایی) را تجربه نمود. در فینال مسابقات با بازیکن چپ دست، کروتین گوران ایوانیسویچ و سرویس های قدرتمندش رو به رو شد و نهایتاً توانست در چهار ست به نتیجه های 7-6، 4-6، 4-6، 6-1، 4-6 بر او پیروز شود. بعد از پیروزی در مسابقه به زانو درآمد و اشک شوق بر چهره اش جاری شد. این اولین چوب خط او برای شماره پیروزی های گرند اسلم بود و جاده ای که سفر پر ماجرای خود را بالاخره در آن شروع کرده بود.

در نهمین تلاش خود به سال 1994 و در مسابقات آزاد امریکا با شکست دادن میکائیل استیچ (Michael Stich) دومین چوب خط پیروزی های او کشیده شد و اولین بازیکن بدون رنکی بود که توانسته به چنین موفقیتی دست پیدا کند و بازیکن رتبه پنجم جدول را شکست دهد. در ژانویه بعد سوین عنوان بزرگ خود را در مسابقات آزاد استرالیا به دست آورد و پیروزی بزرگ خود در برابر سمپراس را ثبت نمود. تفاوت آندره آغاسی و پت سمپراس از زمین تا آسمان بود. 34 بار با یکدیگر رویارو شدند، سمپراس در 20 رقابت و آغاسی در 14 دیدار آن، پیروز میدان بودند. از میان پیروزی های بزرگ او در مقابل سمپراس می توان به مسابقه آزاد امریکا سال 1990، 1995 و 2002 و مسابقات ویمبلدون سال 1999 اشاره نمود. سمپراس حتی زمانی که پیروز میدان بود، احترام فوق العاده ای برای آغاسی قائل می شد و در باره او چنین می گفت: « هر چه را که از قبل می دانید را در رویارویی با آغاسی باید به کل فراموش کنید، او همه چیز را بهتر از هر کس دیگری به انجام می رساند.»

در حدود سال 1995، پیروزی آغاسی در استرالیا، حضورش در مسابقات نیمه نهایی ویمبلدون و سفرش برای مسابقات فینال مسابقات آزاد امریکا، او را به رتبه دوم جهان تبدیل نمود. در رزومه ورزشی او 101 هفته در رتبه اول جهان ماندن می درخشد. از سال 1988 تا سال 2005 و در 16 موقعیت جداگانه در میان 10 نفر اول جهان قرار می گرفت و در سال 1996 با شکست دادن اسپانیارد سرگی بروگرا (Spaniard Sergi Brugera) مدال طلای المپیک آتلانتا را از آن خود نمود.

شهرت و محبوبیت، آندره آغاسی را در مرکز توجه قرار می داد و زندگی شخصی او را به معرض تماشا می نشاند. او در سال 2001 با استفی گراف (Steffi Graf) ازدواج کرد و کلکسیون افتخار آنها شامل 31 عنوان پیروزی بزرگ و دو مدال طلای ارزشمند شد.

از سال 1997 تا 1999 آغاسی مسیر سختی را در زندگی حرفه ای و شخصی خود پیمود اما برای کسب اولین عنوان خود در سال 1999 بر تمام موانع فائق آمد. اولین پیروزی او در فرانسه پیروزی عظیم او در برابر آندری مدودو (Andriy Medvedev) و در مسابقات آزاد امریکا طی پنج ست جنجالی برابر تاد مارتین (Todd Martin) امریکایی بود. پیروزی های مکرر او در مسابقات آزاد استرالیا در سالهای 2000، 2001 و 2003 سندیتی بر احساس تملک او بر زمین های خاکی تنیس بود. در سی و سه سالگی با بازی همه جانبه و فوق العاده ، چهارمین عنوان مسابقات آزاد استرالیا را در رزومه خود ثبت نمود. او اصلاحاتی را در بازی خود انجام داد، تعادل و قدرت تعیین مقصد مورد نظر ضربه که در دوران آغاسی جوانتر اثری از آنها دیده نمی شد، روحی تازه به بازی های او دمید. آغاسی در زمین مسابقات آزاد استرالیا، 26 پیروزی در مسابقه (دومین نفر برتر در تاریخ تنیس)، 27 پیروزی در ست های متوالی (چهارمین نفر برتر) و چهار عنوان پیروزی کلی (سومین نفر برتر) را از آن خود نمود.

او توانست 127 پیروزی بزرگ در زمین های سخت تنیس را از آن خود نماید و در رتبه دوم جهانی در این زمینه قرار بگیرد.

در سال 2006صدمات و دوره های درمانی مربوط به آن راه خود را در زندگی آغاسی باز کرد و آخرین فصل بازی های او در تور را رقم زد. در راند اول تور، با بازی پرهیجان در چهار ست مقابل بازیکن رومانیایی آندری پاول و در راند دوم مقابل رتبه هشتم مارکوس بغداتیس اهل قبرس پیروز شد. جادوی او در دور سوم مقابل بنجامین بکر آلمانی از بین رفت. آندره آغاسی در آخرین حضور حرفه ای خود چهار دقیقه در مقابل جمعیت مشتاق ایستاد و تحسین و عشق آنها را با فرستادن بوسه هایی در میان اشک های مداوم خود پاسخ گفت.

در طول ورزش حرفه ای خود و پس از کناره گیری، در سرمایه گذاری های بشردوستانه به نفع کودکان و تحصیل آنها تمرکز داشت. در سال 2001، کالج آموزش های مقدماتی، با نام خودش، که از مهدکودک تا کلاس دوازده را پوشش می داد و همچنین باشگاه دختران و پسران آغاسی را در پرخطر ترین محله لاس وگاس افتتاح کرد.