گراهام استیل ول، از مؤسسان ATP و بازیکن مطرح بریتانیایی در نوجوانی و فینالیست مسابقات دونفرۀ ملی آمریکا در سال 1964 در 74 سالگی درگذشت. وی از مشکل عضلانی رنج می برد که منجر به از کار افتادگی عضلات و در نهایت فلج، می شد.
از مدرسۀ پارمیترز در شرق لندن فارق التحصیل شد، سال 1963 مسابقات زیر 18 سال و 1965 عنوان زیر 21 سال را کسب کرد، در قهرمانی نوجوانان استرالیا سال 1963 به جان نیوکام باخت و دوم شد، و سال بعد در فینال دونفره همراه استنلی متیوز دوم شدند.
1964 در 18 سالگی، همراه با مایک سنگستر به فینال مسابقات دونفرۀ آمریکا راه یافتند و در مقابل چاک مکنلی و دنیس رالستون با نتیجۀ 6-3، 6-2 و 6-4 بازی را واگذار کردند. 1967 همراه مارک کاکس برندۀ مسابقات نیوزلند شدند و به نیمه نهایی ویمبلدن با پیتر کرتیس راه یافتند.
مارک کاکس در مصاحبه با ATPTour.com گفت:« گراهام بازیکن با استعداد بود، که قطعاً می توانست به جایگاهی والاتر از چیزی که رسید، دست یابد. او از زندگی لذت میبرد. اگر بگویم به خودش سخت نمی گرفت حق مطلب را ادا نکرده ایم، او همیشه از نوشیدن آبجو لذت میبرد و وقت گذرانی با گراهام استیل ول بسیار خوب بود.»
کاکس افزود:« 1969 سالی بود که گراهام بیشترین تأثیر را در تنیس بریتانیا گذاشت. قبل از دیویس کاپ با 10 پیروزی و 2 باخت به دور مسابقات راه یافت. آن زمان باید 5 دور از مسابقات را پیروز میشدیم تا به چنین مسابقاتی راه میافتیم. او به تنهایی بریتانیا را به این مرحله رساند و راه رسیدن به آن حریف رومانیای خود تریاک و ناستاس را شکست داد. هیلی بکستر، کاپیتان دیویس کاپ، تلاش کرد تا در طول سال به شرایط جسمان گراهام اسیل ول برسد که رسید و نتایج نشان دادند که در ایده آل ترین شرایط، او قدرت شکست دادن بهترین ها را داشت. این اتفاقات باعث شد تا از او برای ملحق شدن به WCT دعوت شود.»
بهترین بازی او در گرند اسلم 1966 در دور چهارم بود که نهایتاً با نتیجۀ 9-11، 8-6، 6-3 و 7-5 به کلارک گریبنر باخت و از دور مسابقات حذف شد و در جون 1975، چهار ماه قبل از بازنشستگی، در ویمبلدن نتیجه را واگذار کرد.
گراهام استیل ول به عنوان یک نیسور حرفه ای سال 1970 برای WTC قرارداد امضاء کرد، با دستمزد سالی 9000 پوند. بهترین پیروزی های او عبارت اند از: نیوکام (ایالات کوینزلند)، استول و سانتانا (رم 1969)، لورد لیور (پاریس 1970)، آندرس گیمنو (لندن 1971)، آرتور اش (تورنتو 1972)، و گولرمو ویلاس (1975 استکهلم).
این بازیکن راست دست دو عنوان قهرمانی بازی های دو نفره در 1973 به دست آورد: در کلومبوس همراه جرالد بتریک و در کولون همراه کاکس. همینطور در مسابقات استکهلم 1969 همراه کاکس دوم شدند – در مسابقات لندن، شیکاگو همراه بتریک و کوفنهانگ همراه کاکس همین نتیجه را کسب کردند
در بازنشستگی او در بیتانیا و آمریکا به مربی گری پرداخت. اخیراً او مشغول به مربی گری در مسابقات جوانان در آکادمی 4 ستاره مریفیلد، ویرجینیا و در ،لاین فیتنس – در ویرجینیا مشول بود. او از خود پنج فرزند به یادگار گذاشت: دو پسر و سه دختر.
گراهام استیل ول تنیسور، متولد 15 نوامبر 1945 و متوفا به تاریخ 31 ژانویۀ 2019 است.
