(بازیکن تنیس – تولد 1943 – وفات 1993)
آرتور اَش (Arthur Ashe) اولین بازیکن امریکایی بود که توانست در عنوان تنیس تک نفره آقایان پیروزی مسابقات ویمبلدون و آزاد امریکا را از آن خود نماید. او همچنین اولین بازیکن افریایی آمریکایی بود که به رتبه اول جهان تنیس دست پیدا کرد.
درباره آرتور اش و فراز و فرودهای زندگی او
در روز دهم جولای سال 1943 در ریچموند ویرجینیا، دیده به جهان گشود و اولین بازیکن آفیریقایی-امریکایی تنیس تک نفره مردان بود که در مسابقات ویمبلدون و آزاد امریکا توانست به پیروزی برسد. او همچنین اولین بازیکن آفریقایی-امریکایی بود که به رتبه اول جهان دست پیدا کرده و به تالار مشاهیر تنیس راه پیدا نمود. او همیشه و در همه حال انسانی فعال بود. زمانی که متوجه شد به دلیل انتقال خون آلوده به بیماری ایدز مبتلا شده است، اطلاعات خود را درباره این بیماری افزایش داد و به مبا رزه با این بیماری برخواست اما نهایتاً در 6 فوریه 1993 تسلیم آن شد.
درگذشت آرتور اش
ششم فوریه 1993 آرتور در نیویورک سیتی بر اثر ذات الریه ناشی از ایدز درگذشت. پیکر او چهار روز بعد در وطن خود ریچموند ویرجینیا به خاک سپرده شد. مراسم خاکسپاری او با حضور جمعیتی در حدود 6 هزار نفر برگذار شد.
خانواده وزندگی شخصی
کالج یونایتد نگرو در سال 1976 زمینه ساز دیدار اَش و عکاس برجسته، جین موتوسامی (Jeanne Moutoussamy) گردید. آن دو یک سال پس از اولین دیدارشان با یکدیگر ازدواج کردند. اندرو یانگ (Andrew Young)، سفیر سازمان ملل نیز در مراسم عروسی آن دو حاضر و ناظر بود. آرتور و جین همراه هم بودند تا اینکه جدایی آن ها با مرگ آرتور رقم خورد.
این زوج در سال 1986 و در ابتدای دهه دوم زندگی خود، دختری را به فرزندی قبول کردند و نام او را کامرا (Camera) گذاشتند.
اولین ها به عنوان یک آفریقایی-امریکایی
سال 1968، پیروزی در مسابقات آزاد امریکا
در سال 1963 آرتور، اولین بازیکن آفریقایی-امریکایی تنیس بود که به عضویت تیم دیویس کاپ امریکا درآمد. او همچنان در حال بهبود بازی خود بود و توجه اسطوره تنیس خود، پانچو گونزالس (Pancho Gonzales) که پیشتر در بهبود حرکت تهاجمی سرویس و والی به او کمک کرده بود را به خود جلب می نمود. تمرینات مستمر او در سال 1968 به ثمر نشست و آرتور اش، بازیکن آماتور آن دوره با پیروزی در مسابقات آزاد امریکا جهان را در شوک فرو برد و به اولین بازیکن آفریقایی-امریکایی تبدیل شد که توانست عنوان پیروزی این سری از مسابقات تنیس را از آن خود نماید. این پیروزی ابتدای راه اولین موفقیت ها به عنوان بک آفریقایی-امریکایی به حساب می آمد، او دو سال بعد عنوان پیروزی مسابقات استرالیا نیز به کلکسیون افتخارات او اضافه شد.
پیروزی در ویمبلدون و مقام اول در جدول جهانی تنیس 1975
در سال 1975، آرتور اش در مسابقات فینال ویمبلدون، جیمی کانرز را شکست داد و پیروزی در ویمبلدون را برای اولین بار در جامعه تنیسورهای آفریقایی-امریکایی رقم زد. در همان سال رتبه اول رنکینگ جهانی تنیس را نیز به خود اختصاص داد. ده سال بعد در سال 1985 به عنوان اولین تنیسور آفریقایی-امریکایی، وارد تالار مشاهیر تنیس شد.
مشکلات جسمانی و تشخیص بیماری ایدز
او که در سال 1980 از رقابت های تنیس کناره گیری نموده بود، 13 سال باقی مانده از زندگی را با بیماری و مشکلات جسمانی دست به گریبان شد. بعد از جراحی قلب چهار مرحله ای در سال 1979 در سال 1983 نیز مجبور شد جراحی بای پس دیگری نیز انجام دهد. در سال 1988 به دلیل فلج بازوی دست راست تحت عمل اورژانسی مغز قرار گرفت. در مدت بستری او در بیمارستان و از طریق بیوپسی انجام شده، مشخص شد که به بیماری ایدز دچار شده است. پزشکان به سرعت دریافتند که طی انتقال خون در دومین جراحی قلب ویروس اچ آی وی، زمینه ساز بیماری ایدز، وارد بدن او شده است.
در ابتدای امر اش این خبر را منتشر نکرده و مخفی نگاه داشت. اما در سال 1992 پس از آنکه متوجه شد روزنامه یو اس ای تودی (USA Today) بر روی داستانی درباره جدال او بر روی سلامتی کار می کند، این خبر را فاش نمود.
فعالیت های سیاسی
آرتور اش از اینکه تنها ستاره سیاه در میان آسمان پر از ستاره های سفید بود، خشنود نمی نمود اما این ناخوشنودی باعث فرار او از میدان نشد. با استفاده از نفوذ خود توانست با کمک بنیاد انجمن تنیس حرفه ای آقایان، برنامه های درون شهری تنیس جوانان راه اندازی کند و بر ضد سیاست های تبعیض نژادی موجود در زمین های تنیس آفریقای جنوبی صحبت کرد تا نهایتاً توانست برای بازی در آن منطقه و پایان دادن به این سیاست، با اخذ ویزا برای بازی به آنجا سفر کند.
این ستاره فوق العاده تنیس تاریخچه ای درباره ورزشکاران آفریقایی-امریکایی به نام «راه ناهموار تجلی» (A Hard Road to Glory) نوشت که در سال 1988 در سه جلد منتشر گردید و همچنین به عنوان رئیس کمپین انجمن ملی قلب امریکا فعالیت داشت.
پس از آنکه اخبار مربوط به سلامتی او پخش شد، اش زمان خود را وقف بالا بردن آگاهی درباره ایدز نمود. او درسازمان ملل متحد امریکا سخنرانی داشت و زمینه را برای جمع آوری کمک های مالی 5 میلیون دلاری به بنیاد جدیدی که راه اندازی کرده بود فراهم آورد.
حتی زمانی که اوضاع جسمانی او رو به وخامت گذاشته بود دست از کار نکشید. در اواخر سال 1992 برای شرکت در تظاهراتی که به اعتراض برای رفتار نامناسب با پناهندگان هائیتی برگزار شده بود رفت و به دلیل شرکت در این تظاهرات دستگیر شد. این اتفاق برای مردی که هرگز از نشان دادن نگرانی خود درباره وضعیت رفاه سایرین خجالتی به خود راه نداده بود، شرم آور بود.
دوران کودکی
آرتور رابرت اش در دهم ژانویه 1943 در ریچموند ویرجینیا دیده به جهان گشود. او که پسر بزرگتر متی کانینگهام (Mattie Cunningham) و آرتور اَش پدر بود، قدرت وظرافت را با هم تلفیق نمود تا تحولی بزرگ در بازی تنیس ایجاد نماید.
کودکی آرتور اش مملو از فرصت ها و سختی های گوناگون بود. او از چهارسالگی با نظارت مادرش خواندن را یاد گرفت. اما دو سال بعد با درگذشت متی زندگی او زیر و رو شد.
پدر آرتور از ترس آنکه مبادا فرزندانش بدون نظارت و نظمی که مادرشان به زندگی میداد، به دردسر بیافتند، قوانین جدیدی را در خانه پیاده سازی کرد. او و برادر کوچکترش جانی، هر یکشنبه به کلیسا می رفتند و بعد از مدرسه یک راست به خانه بر میگشتند. آرتور موظف درست اجرایی شدن این قانون بود. « پدرم … برای آنکه از دردسر دور بمانیم ما را در خانه نگاه میداشت. من دقیقاً 12 دقیقه زمان داشتم تا از مدرسه به خانه بیایم و اجرای این قانون تا دوران دبیرستان ادامه داشت.»
شروع تنیس به عنوان یک حرفه
آرتور تقریباً یکسال پس از فوت مادرش، با بازی تنیس آشنا شد و در سن هفت سالگی برای اولین بار در پارکی که چندان دور از خانه نبود راکت تنیس را در دست گرفت. پیگیری او دربازی به گونه ای بود که توانست توجه دکتر رابرت والتر جانسون، از اهالی لینچبورگ ویرجینیا، مربی تنیس و فعال جامعه سیاه پوستان را به خود جلب نماید. جانسون بازی اش را تحت نظر خود گرفت و با نظارت مستقیم او اَش پا به دنیای حرفه ای تنیس گذارد.
آرتور اش در اولین رقابت خود به مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان رسید. به عنوان برنامه ای برای ادامه مسیر موفقیت به سنت لوئیس رفت تا با مربی دیگری کار کند و توانست در سالهای 1960 و 1961 عنوان قهرمان ملی نوجوانان را با پیروزی در این دوره از مسابقات به دست آورد. به عنوان رتبه پنجم تنیس نوجوانان کشور، کمک هزینه تحصیل در یکی از دانشگاههای کالیفرنیا واقع در لس آنجلس را دریافت نمود و با مدرک مدیریت بازرگانی از همان دانشگاه فارغ التحصیل شد.
میراث
گذشته از پیشگام بودن او در رشته تنیس، آرتور اش به عنوان شخصیتی الهام بخش در تاریخ ماندگار شده است. او می گفت:
« قهرمانی واقعی به طرز چشمگیری هوشیار و خودآگاه است. نمایشی نیست، قهرمانی این نیست که به هر قیمتی از همه جلو بزنی و بر همه پیروز باشی، بلکه باید به هر قیمتی به دیگران خدمت کنی.»
او همچنین درباره موفقیت اینگونه اظهار نظر می کرد: « یکی از کلیدهای مهم برای رسیدن به موفقیت داشتن اعتماد به نفس است و مهم ترین کلید برای رسیدن به اعتماد به نفس آمادگی می باشد.»
