اندی رادیک ، تنیسور سابق آمریکایی و یکی از بهترین‌های این عرصه بود که توانست در سال ۲۰۰۳ به مقام قهرمانی رقابت‌های تنیس آزاد آمریکا دست پیدا کند.
اندی رادیک در ۳۰ آگوست ۱۹۸۲ در شهر اوماها ایالت نبراسکا به دنیا آمد. در سن هجده سالگی به رتبه اول تنیس جوانان جهان دست پیدا کرد و پس از آن وارد عرصه حرفه‌ای تنیس شد. رادیک در سال ۲۰۰۳ توانست به مقام قهرمانی مسابقات آزاد آمریکا در رشته تک‌نفره مردان نائل شود و نیز این افتخار را داشت که به فینال دیگر گرند اسلم‌ها نیز دست پیدا کند. وی با بروکلین دکر بازیگر و مدل ازدواج کرد و در سال ۲۰۱۲ نیز از دنیای حرفه‌ای تنیس خداحافظی نمود.
سال‌های ابتدایی ورزش
اندرو استیون رادیک در ۳۰ آگوست ۱۹۸۲ در اوماها نبراسکا به دنیا آمد. در دوران جوانی توانست شش مسابقه تک‌نفره مردان و هفت مسابقه دونفره را با پیروزی به اتمام برساند. در سال ۲۰۰۰ به رتبه نخست بهترین تنیسورهای جوان آمریکا و جهان دست پیدا کرد و در همان سال نیز وارد عرصه حرفه‌ای تنیس شد.
رادیک سال‌های ابتدایی کارش را با موفقیت گذراند و توانست در سه تورنومنت به قهرمانی برسد که از آن میان می‌توان به مسابقات تنیس کلاسیک Legg Mason در واشنگتن دی سی در سال ۲۰۰۱ اشاره کرد. در همان سال وی اولین حضورش در تیم دیویس کاپ ایالات متحده را تجربه کرد.
سال ۲۰۰۳ و در سن ۲۱ سالگی، رادیک توانست به نقطه عطف زندگی حرفه‌ایش دست پیدا کند: وی اولین گرند اسلم را با پیروزی بر خوان کارلوس فره‌رو اسپانیایی در رقابت‌های آزاد آمریکا به دست آورد. سپس در همان سال نیز توانست به مرد شماره یک تنیس جهان بدل شود و یکی از معدود تنیسورهای آمریکایی شود که در یک سال هم گرند اسلم را به چنگ آورده و هم مرد شماره یک جهان شده است. رادیک در همان سال عنوان بهترین بازیکن سال ATP را نیز از آن خود کرد.
سال‌های بعدی دوران ورزشی
در سال ۲۰۰۷ رادیک توانست در دو تورنومنت به قهرمانی برسد: Legg Mason Tennis Classic (برای سومین بار) و Artois Championships (برای چهارمین بار). وی در همان سال توانست به رکورد ۱۸ برد پیاپی نیز دست پیدا کند. تا انتهای سال ۲۰۰۷، رادیک – که توسط تنیسور افسانه‌ای جیمی کانرز هدایت می‌شد – از سوی ATP به رتبه پنجم دست پیدا کرد.
در سال ۲۰۰۸، رادیک یک مربی جدید برای خود استخدام کرد و او کسی نبود جز لری استفانکی که ستاره بزرگی چون جان مک‌انرو را پرورش داده بود. رادیک با کمک این مربی توانست به فینال مسابقات ویمبلدون ۲۰۰۹ برسد که از زمان مسابقات آزاد آمریکا در ۲۰۰۳، این چهارمین حضورش در فینال گرند اسلم به حساب می‌آمد، اما توان شکست رقیب بزرگی چون راجر فدرر را نداشت. رادیک در سال ۲۰۱۰ نیز در فینال ویمبلدون بار دیگر بازی را به فدرر واگذار نمود.
متأسفانه رادیک در سال ۲۰۰۹ دچار مصدومیت شدید در ناحیه زانو شد و برای مدتی از میادین به دور ماند. وی پس از شکست در فینال ویمبلدون ۲۰۱۰، به دلیل یک مصدومیت جدی، شانه‌اش را به تیغ جراحان سپرد. سپس در همان سال اعلام کرد که دچار بیماری مونونکلوسیس شده است، یک بیماری ویروسی که نشانه‌هایی شبیه به آنفولانزا دارد. روند بدشانسی رادیک ادامه پیدا کرد و مجبور شد عمل جراحی دیگری را بر روی شانه‌اش انجام دهد.
در سال ۲۰۱۲، رادیک اعلام کرد که قصد بازنشستگی و خداحافظی با دنیای حرفه‌ای تنیس را دارد. تنها چند روز پس از این اعلام، رادیک آخرین بازی‌اش در سری رقابت‌های آزاد آمریکا ۲۰۱۲ را انجام داد و در راند چهارم به رقیب آرژانتینی‌اش، خوان مارتین دل پوترو نتیجه را واگذار نمود. پس از این تورنومنت، رادیک پیامی را به طرفدارانش اعلام نمود با این مضمون: «برای اولین بار در دوران حرفه‌ایم مطمئن نیستم که چه چیزی باید بگویم. من تک تک لحظه‌های آنرا دوست داشتم. فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کردم و البته لحظات بی‌نظیری را نیز تجربه کردم. از حمایت‌های شما در این مسیر طولانی واقعا سپاسگذارم».
بیرون از زمین تنیس
رادیک در خارج از گود حرفه‌ای، برای سال‌ها یکی از سلبریتی‌های محبوب جامعه بود. مجله People از وی با عنوان «جذاب‌ترین ورزشکار» در سال ۲۰۰۳ نام برد. سپس در همان سال توانست افتخار میزبانی برنامه Saturday Night Live را بر عهده بگیرد. در طول چند دهه، چهره وی بر روی مجلات متعددی، از Rolling Stone گرفته تا Men’s Fitness ظاهر شد.
رادیک در سال ۲۰۰۱ با هدف حمایت از کودکان محروم و در معرض خطر، اقدام به راه‌اندازی بنیاد اندی رادیک کرد. حس انساندوستی وی باعث شد که در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ مفتخر به دریافت جایزه انساندوستی آرتور اش گردد.
زندگی شخصی اندی رادیک
رادیک و بازیگر و مدل آمریکایی، بروکلین دکر، در سال ۲۰۰۷ با هم نامزد شده و در سال ۲۰۰۹ ازدواج کردند. آنها اکنون در آستین ایالت تگزاس زندگی می‌کنند.
