پیت سمپراس یکی از بزرگترین تنیسورهای تمام دوران است که توانست با ثبت رکورد 14 بار قهرمانی گرند اسلم و هفت عنوان قهرمانی ویمبلدون، نامی ماندگار از خود به جا بگذارد.
چکیده
افسانه دنیای تنیس، پیت سمپراس در سال 1971 در شهر مریلند و از یک خانواده مهاجر یونانی متولد شد. وی در سال‌های ابتدایی زندگی‌اش توانایی خارق‌العاده‌ای را در ورزش از خود نشان داد و تنها وقتی 16 سال داشت وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد. وی که فاتح 5 دوره مسابقات آزاد آمریکا و هفت دوره مسابقات ویمبلدون است، در دهه 1990 میلادی، یکی از بزرگترین تنیسورهای عصر خود به حساب می‌آمد.
سال‌های ابتدایی زندگی
از او به عنوان یکی از بزرگترین تنیسورهای تمام اعصار یاد می‌کنند؛ منظورمان پیت سمپراس است که در 12 آگوست 1971 در پوتوماک ایالت مریلند به دنیا آمد. والدین وی، سام و جورجیا سمپراس، هر دو مهاجران یونانی بودند که استعداد و علاقه کودکشان به ورزش را از همان سال‌های ابتدایی کشف کردند.
سمپراس برای اولین بار در سن 7 سالگی راکت تنیس را در دستانش گرفت. آنها پس از مدت کوتاهی به جنوب کالیفرنیا نقل‌مکان کردند. او که توسط مربی آماتوری آموزش می‌دید، به سرعت توانست در مسابقات تنیس جوانان آمریکا، سری از سرها در بیاورد.
سمپراس در سن 14 سالگی، به شکلی عجیب و به یکباره سبک بازیش را تغییر داد. وی که الگویش را راد لیور (تنیسور سابق استرالیایی) قرار داده بود علاقه زیادی به سرویس‌های قدرتی پیدا کرد. این سبک بازی در ابتدای راه کمی سردرگم‌کننده بود اما نهایتاً به او کمک کرد تا در تورنومنت‌های گرند اسلم چون ویمبلدون و آزاد آمریکا حرف اول را بزند.
موفقیت‌های حرفه‌ای زودهنگام
سال 1988 بود که سمپراس وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد. وی همزمان با بسیاری از استعدادهای جوان و آینده‌دار آمریکا در دهه 1990 میلادی نظیر مایکل چانگ، آندره آغاسی و جیم کوریر، وارد عرصه حرفه‌ای تنیس شد و توانست تسلط آمریکا بر تنیس مردان را در اکثر سال‌های دهه 90 میلادی حفظ کند.
مطمئناً در اوایل دوران حرفه‌ای سمپراس، بخت یار او بود؛ چیزی که حتی خود تنیسور هم انتظار آن را ندارد که چنین زود به موفقیت برسد. در سال 1990 و در سن 19 سالگی توانست وارد رقابت‌های آزاد آمریکا شود و با شکست‌دادن ایوان لندل و جان مک‌انرو، وارد فینال این مسابقات شود. در آنجا بود که اسلحه جوان تنیس آمریکا رونمایی شد و سمپراس توانست بدون شکست در هیچ ستی، آندره آغاسی را شکست داده و جوانترین قهرمان این تورنومنت‌ها لقب گیرد.
تسلط بر تنیس
پیروزی بعدی سمپراس در گرند اسلم در 1993 روی داد، زمانی که توانست با شکست‌دادن تنیسور بزرگی چون جیم کوریر، اولین قهرمانی خود در ویمبلدون را کسب کند. از آنجا به بعد، سمپراس که رقبایش را با سرویس‌های رعدآسایش ، دوران طلایی‌اش را آغاز نمود. او روند موفقیتش در ویمبلدون را ادامه داد و توانست در یک شب رؤیایی در نیویورک، برای بار دوم قهرمان رقابت‌های یک نفره تنیس آزاد آمریکا شود. در زمستان همان سال، او برای اولین بار فاتح مسابقات آزاد استرالیا شد.
تا شش سال متوالی، از 1993 تا 1998، سمپراس مرد شماره یک تنیس جهان نام گرفت. بیشترین موفقیت وی در مسابقات ویمبلدون اتفاق افتاد، جاییکه توانست رکورد هفت بار قهرمانی در این رقابت‌ها در کل تاریخ را به نام خود ثبت کند. از این 7 قهرمانی، 4 قهرمانی از 1997 تا 2000 رخ داد.
تسلط سمپراس بر تنیس با یک روش آرام و واقع‌گرا همراه بود. همین فقدان داشتن رنگ و بوی جذاب در استایل بازی، باعث شد که سمپراس در بین تماشاگران محبوبیت کمتری داشته باشد و اکثر توجهات به سمت شخصیتی جذاب و کاریزماتیک چون آندره آغاسی جلب شود.
یکی از نویسندگان مجله Sports Illustrated مدت کوتاهی پس از بازنشستگی سمپراس در 2003 در مقاله‌ای نوشت: «او همیشه این جمله را بر زبان داشت که تو نمی‌توانی ببری. حرفه‌ای‌های تنیس عاشق مهارت و اصالت سبک بازی سمپراس هستند و بدون هیچ تردیدی اعلام می‌کنند که سرویس دوم سمپراس، فورهند‌ها و پرش‌های دیدنی وی را باید در موزه نگه دارند. اما برای عموم مردم که نزدیکی و آشنایی نزدیکی با تنیس ندارند، تنیس وقتی جذاب می‌شود که راکت‌ها به هوا پرتاب شوند، مشت‌ها به هم گره شوند و زمین زیر پای تنیسورها بلرزد».
هرچند سمپراس هیچکدام از این کارهای هیجان‌انگیز را انجام نمی‌داد اما در عوض در کمال سکوت و تسلط، بازی خود را انجام می‌داد و با همین شیوه بازی، تبدیل به یکی از بزرگترین تنیسورهای تاریخ شد. در سال 2000 توانست از سد پاتریک رفتر گذشته و فاتح ویمبلدون شود و در مصاف بعدی با روی امرسون وی را نیز شکست داده و لقب بزرگترین برنده 13 عنوان قهرمانی تنیس را از آن خود کند. اما در سال 2002 بود که آخرین و چهاردهمین قهرمانی گرند اسلم وی رقم خورد (که بعدها فدرر عنوان بیشترین برنده در گرند اسلم را از سمپراس پس گرفت) و توانست در یک فینال دیدنی در مسابقات آزاد آمریکا آندره آغاسی را شکست دهد.
این برد نه تنها به روند پیروزی دو ساله وی در گرند اسلم پایان داد، بلکه در سن 31 سالگی، او را تبدیل به مسن‌ترین تنیسور رقابت‌های آزاد از سال 1970 به بعد کرد. سمپراس که تصمیم گرفته بود در اوج از دنیای تنیس خداحافظی کند، آخرین حضورش در فینال این رقابت‌ها را به طور رسمی به عنوان آخرین بازی‌اش معرفی کرد.
تورهای قهرمانی و زندگی شخصی پیت سمپراس
در سال 2007، چهار سال بعد از بازنشستگی‌اش، سمپراس به تالار بین‌المللی مشاهیر تنیس راه یافت.
اما در سال 2008 بود که پس از مدت‌ها در کنار خانواده ماندن، تصمیم گرفت در تور قهرمانی ATP شرکت کند و در همان سال نیز توانست عنوان قهرمانی را تصاحب کند. علاوه‌براین، سمپراس اتوبیوگرافی خود را با عنوان A Champion’s Mind: Lessons from a Life in Tennis منتشر کرده است.
سمپراس هم‌اکنون همراه با همسرش بریجیت و دو پسرش کریستین و رایان در کالیفرنیا زندگی می‌کند.
