زندگی نامه خصوصی و کاری تریسی آستین

کشور محل زندگی : ایالات متحده آمریکا

تبعیت : رولینگ هیلز، کالیفرنیا

تاریخ تولد : 12 دسامبر 1962

قد : 165 سانتیمتر

شروع فعالیت حرفه ای : 23 اکتبر 1978

کناره گیری : جولای 1994

بازی : راست دست (بک هند دو دستی)

جایزه نقدی : 1.992.380 دلار آمریکا

ورود به تالار مشاهیر تنیس : 1992

خلاصه ای از رزومه ورزشی تریسی آستین

مسابقات تک نفره

عناوین پیروزی : 30 عنوان

بالاترین رتبه : رتبه اول در تاریخ هفت آوریل 1980

نتایج مسابقات گرند اسلم

مسابقات آزاد استرالیا : مرحله یک چهارم نهایی (1981)

مسابقات آزاد فرانسه : مرحله یک چهارم نهایی (1982 ، 1983)

مسابقات ویمبلدون : مرحله نیمه نهایی (1979 ، 1980)

مسابقات آزاد امریکا : پیروزی (1979 ، 1981)

سایر مسابقات

تور نهایی : پیروزی (1980)

مسابقات دو نفره

عناوین پیروزی : 4 عنوان

بالاترین رتبه : 41 (14 آگوست 1989)

نتایج مسابقات گرند اسلم

مسابقات ویمبلدون : راند سوم (1977)

مسابقات آزاد امریکا : (1987 ، 1979)

مسابقات دونفره ترکیبی

عناوین پیروزی : یک عنوان

گرند اسلم

مسابقات ویمبلدون : پیروزی (1980)

مسابقات آزاد امریکا : مرحله نیمه نهایی (1988)

رقابت های تیمی

فدکاپ : پیروزی (1978 ، 1979 ، 1980)

زندگینامه تریسی آستین

تریسی آن آستین هولت (Tracy Ann Austin Holt) متولد 12 دسامبر 1962، بازیکن امریکایی تبار و در گذشته رتبه اول جهان تنیس بود. او توانست سه عنوان پیروزی در مسابقات گرند اسلم، شامل عنوان پیروزی مسابقات بانوان تک نفره در مسابقات آزاد امریکا سال های 1979 و 1981 و مسابقات ویمبلدون 1980، را از آن خود نماید. او همچنین در مسابقه قهرمانی تور دبلیو تی ای سال 1980 و مسابقه قهرمانی تویتا در سال1981 که هر دو در عنوان تنیس تکنفره برگزار شدند پیروز شود. مجموع چندین آسیب دیدگی، جراحت و تصادفات اتومبیل باعث شدند تا دوره فعالیت او دوره ای طولانی نباشد. از سال 1979 او جوانترین قهرمان عنوان تکنفره بانوان در مسابقات آزاد امریکا به شمار می آمد و همچنین جوانترین (در 29 سالگی) بازیکنی بود که توانست به تالار مشاهیر تنیس جهان راه پیدا کند. تریسی آستین پیروزی را در تمامی سطوح بازی تنیس، خاکی (هم در زمین خاکی قرمز وهم در نوع سبز)، سالن سرپوشیده و مفرش، چمن و زمین سخت، تجربه نموده است.

سبک بازی

آستین در بیس لاین بازی می کنند و از فورهندی پرقدرت و بک هند دودستی خوبی برخوردار است. ضربات او به توپ (با توجه به اینکه در زمان او از راکت های چوبی استفاده می شد) به صورت قابل توجهی عمقی و سریع بوده و هدف حملات او نیز رساندن توپ به نزدیکی و یا روی خط بود. این شیوه بازی او باعث شده است تا توجه چندانی به سبک بازی های او در نزدیکی تور نشود، سبکی که در بازی های دونفره ترکیبی ویمبلدون، که او و برادرش جان به عنوان هم تیمی در آن شرکت داشتند، برای آنها ارمغان آور پیروزی بود. سرویس های اول آستین از سرعتی متوسط برخوردار بود که در تمامی سطوح بازی تنیس به خوبی ظاهر می شدند اما سرویس دوم او نفوذ کمتری داشت ولی با اینحال به ندرت اتفاق افتاده که در بازی های تریسی آستین شاهد دبل فالت باشیم. او در 12 سالگی در کلارمونت (Claremont)، مقابل الگین بِیلور (Elgin Baylor)، لارنس مک کاتچِئون (Lawrence Mc Cuthcheon) و لی آنتونوپلیس (Lea Antonoplis) در یک بازی دوستانه قرار داشت.

فعالیت حرفه ای

1978 الی 1980

در اکتبر 1978 فعالیت حرفه ای آستین آغاز شد. در همان ماه با شکست دادن بتی استاو (Betty Stöve) در مسابقات جوایز بزرگ پورشه که در غرب آلمان برگزار میشد، اولین عنوان پیروزی خود را در دنیای حرفه ای و مسابقات تکنفره تنیس به دست آورد.

در ویمبلدون سال 1979 آستین توانست در مرحله یک چهارم نهایی بیلی جین کینگ را شکست دهد اما در مرحله نیمه نهایی باشکست در ست های متوالی بازی را به مارتینا ناوراتیلوا واگذار نمود. پس از آن در مسابقات آزاد امریکا آستین با شکست دادن مارتینا در مرحله نیمه نهایی و کریس اورت در مرحله نهایی آن هم پس از گذشتن 9 ماه از شانزدهمین ساگرد تولدش، به عنوان جوان ترین قهرمان مسابقات آزاد امریکا شناخته شد. در این مسابقات اورت در تلاش بود تا عنوان پیروزی را برای پنجمین سال متوالی از آن خود نماید. قبل از این رویداد آستین در مسابقات نیمه نهایی آزاد ایتالیا و بر روی زمین خاکی با نتایج 6-4، 2-6، 7-6، بر اورت پیشی گرفته بود. شبکه اِی پی (Associated Press) آستین را به عنوان ورزشکار زن نمونه سال 1979 معرفی نمود.

در سال 1980 و مرحله نیمه نهایی هر دو مسابقه ای که آستین در آن شرکت جسته بود با شکست مواجه شد. در مسابقات قهرمانی ویمبلدون مقابل اِوُن گولاگونگ کالِی (Evonne Goolagong Cawley) شکست خورد. در مسابقات آزاد امریکا به عنوان قهرمان تدافعی انتظار میرفت در مقابل اورت به پیروزی دست پیدا کند. آستین ست اول را 4 بر صفر پیروز شد اما 16 گیم باقیمانده را تمام و کمال تسلیم اورت گردید و بازی را واگذار کرد.

در مرحله نهایی با شکست دادن هانا ماندلیکوا (Hana Mandlíková)، توانست رتبه اول رنکینگ جهانی را کسب نماید. آستین در سال 1980 به مدت دوهفته در رتبه اول بازیکنان تکنفره (از 7 الی 20 آوریل) و سپس برای 19 هفته (7 جولای الی 17 نوامبر) در این رتبه باقی ماند. در ماه مارس 1980 تریسی آستین با شکست دادن مارتینا ناوراتیلوا در مسابقات قهرمانی آوُن (Avon Championships) و در ژانویه 1981 با شکست دادن آندریا جیپر (Andrea Jaeger) در سری مسابقات قهرمانی کلگِیت (Colgate Series Championships) پیروز شد. در سال 1980 آستین با همراهی برادرخود جان در مسابقات دونفره ویمبلدون دونفره ترکیبی به پیروزی دست یافت. آنها اولین خواهر و برادری بودند که به عنوان هم تیمی در یکی از مسابقات گرند اسلم جام پیروزی را در دست گرفتند.

سالهای 1981 تا 1983

در چهار ماه اول سال 1981 به دلیل آسیب دیدگی شدید تنها در دو رویداد شرکت کرد. در زمین چمن، پیروز مسابقات قهرمانی بی ام دبلیو واقع در ایستبورن انگلیس (BMW Championships  /  Eastbourne) گردید اما پام شریور (Pam Shriver) در مرحله یک چهارم نهایی ویمبلدون بر او غلبه کرد. او مجموعاً در 26 بازی و چهار مسابقه متوالی پیروز گردید.

در مرحله نهایی مسابقات آزاد ولز فارگو (Wells Fargo Open) واقع در سن دیگو بر شریور پیروز گردید و سه هفته بعد با پیروزی بر ناوراتیلوا و اوِرت در مسابقات آزاد کانادا واقع در تورنتو پیروز شد. در مسابقات آزاد امریکا و در مرحله نهایی نیز بر ناوراتیلوا پیروز شد. هرچند ناوراتیلوا روند پیروزی آستین را در مسابقات سرپوشیده امریکا، متوقف نمود.

آستین پاییز همان سال در مرحله یک چهارم نهایی از رقابت های بین المللی برایتون (Brighton International) در برایتون انگلیس را به سو بارکر (Sue Barker) واگذار نمود اما در هفته بعد این شکست را با پیروزی در مرحله نهایی از مسابقات جایزه بزرگ پورشه واقع در استاتگارت آلمان غربی (Stuttgart) مقابل ناوراتیلوا جبران نمود. در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد استرالیا، بازی را به شریور واگزار کرد.

در اولین مسابقه استفی گرف بعد از ورودش به دنیای حرفه ای تنیس یعنی مسابقات جایزه بزرگ پورشه سال 1982 با آستین رو به رو گردید. در آن سال استفی گرف 13 ساله مقابل آستین شکست خورد.

ظهور دوباره صدمات در ناحیه کمر، پشت و سیاتیک، فعالیت آستین را تحت شعاع قرار داد. در مرحله یک چهارم نهایی ویمبلدون 1982 آستین در مقابل بیلی جین کینگ شکست خورد. بااین حال چند هفته بعد آستین موفق شد سی امین عنوان پیروزی خود را در سن دیگو کسب نماید. او در مسابقات پایان فصل قهرمانی سری تویوتا سال 1982 نمایش خوبی از خود به جای گذاشت و توانست بر جاگر (Jaeger) ، رتبه سوم جهان پیروز شود تا در مرحله نیمه نهایی نیز حاضر باشد، با این حال نتوانست همانند سال 1981 برابر اورت پیروز باشد.

در سال 1983 تا مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد فرانسه پیش رفت و در پایان همان سال قبل از تولد 21 سالگی خود به جمع ده بازیکن برتر راه پیدا نمود.

سال 1988 الی 1989

تریسی آستین در سال 1988 دوباره به تور بانوان بازگشت و در هفت مسابقه دونفره شرکت کرد. در سال 1989 در یک مسابقه دونفره و دو مسابقه یک نفره شرکت کرد. در صدر فعالیت های او پس از بازگشت، شرکت در مسابقه دونفره ترکیبی آزاد امریکا بود. کن فلچ (Ken Flach) در این مسابقه به عنوان هم تیمی با تریسی شرکت کرد و تا مرحله نیمه نهایی پیش رفتند. فعالیت او به واسطه تصادف شدیدی با موتور سیکلت، در تاریخ 3 آگوست 1989 مجدداً متوقف گردید.

سال 1992

در سال 1992 تریسی آستین در 29 سالگی به عنوان جوانترین بازیکنی که تا کنون وارد تالار مشاهیر تنیس شده است، به جمع دیگر بازیکنان این تالار پیوست.

سال 1993 الی 1994

در سال 1993 و 94 آستین تلاشی نه چندان موفق برای بازگشت به دنیای تنیس داشت. در سال 1993 و مسابقات ایندین ولز، بر رنه استابز (Renee Stubbs)  و کاترینا مالیوا (Katerina Maleeva) پیروز شد و تا راند شانزدهم پیش آمد اما نتوانست همین نتیجه را در بازی با استفانی روتیر (Stephanie Rottier) نیز حفظ نماید. در مسابقات ساحلی دبلیو تی ای منهتن از گیگی فرناندز (Gigi Fernández) و النا لیخوتسِوا (Elena Likhovtseva) پیشی گرفت اما بازی را به گابریلا ساباتینی در راند شانزدهم واگذار نمود. پیروززی بر مالیوا، فرناندز و النا، نشانه ای بر حضور احتمالی او در میان بیست بازیکن برتر تنیس بود. اما در سال 1994 نتایج آنچنان رضایت بخش نبود. او در ایندین ولز کالیفرنیا در راند دوم از استفی گرف شکست خورد و در ژوئن 1994 از تنیس کناره گیری نمود.

زندگی خصوصی و کاری او به عنوان مفسرتنس

خواهر بزرگتر آستین، پَم (Pam)، و برادرش جِف، داگ و جان نیز بازیکنان حرفه ای تنیس بودند. زن برادر او دنیس آستین که با جف ازدواج کرده است نویسنده ای در حوزه فیتنس می باشد. تریسی آستین با اسکات هولت ازدواج کرد و صاحب سه پسر به نام های سین (Sean) برندون (Brandon) و دیلان (Dylan) می باشد. برندون عضو تیم تنیس یو اس سی به مربیگری پیتر اسمیت (Peter Smith) است.

آستین به عنوان یک بازیکن بازنشسته مفسر ان بی سی و یو اس ای نتورک برای مسابقات آزاد فرانسه و امریکا می باشد. در دهه 2000 او برای هفت شبکه که مسابقات آزاد استرالیا را پخش می کردند، کار کرد و عموماً در تیم بی بی سی برای مسابقات ویمبلدون حاضر بود. در سال 2010 مشغول به فعالیت در شبکه تنیس، تیم مسابقات آزاد امریکا و سپس در سال 2012 در تیم مسابقات آزاد استرالیا، شد. او همچنین از سال 2004 برای پوشش خبری مسابقات راجرز کاپ با شبکه های تلویزیونی کانادایی همکاری داشت.

خلاصه ای از مسابقات بزرگ تریسی آستین

مسابقات نهایی گرند اسلم

تکنفره

نتیجه	سال	نام مسابقه	سطح زمین بازی	حریف	نتایج
پیروز	1979	مسابقات آزاد امریکا	سخت	کریس اورت	6-4 ، 6-3
پیروز	1981	مسابقات آزاد امریکا	سخت	کریس اورت	1-6،  7-6 ، 7-6

دونفره ترکیبی

نتیجه	سال	نام مسابقه	سطح زمین بازی	هم تیمی	حریفان	امتیاز
پیروز	1980	ویمبلدون	چمن	جان آستین	دنی فرومولتز مارک ادموندسون	4–6, 7–6(8–6), 6–3
Runner-up	1981	ویمبلدون	چمن	جان آستین	بتی استاو فرو مک میلان	4–6, 7–6(7–2), 6–3

مسابقات قهرمانی پایان سال

تک نفره

نتیجه	Year	نام مسابقه	سطح زمین بازی	حریف	Score
Runner-up	1979	نیویورک سیتی	مفرش	مارتینا ناوراتیلوا	6–3, 3–6, 6–2
پیروز	1980	نیویورک سیتی	مفرش	مارتینا ناوراتیلوا	6–2, 2–6, 6–2