تنیسور بزرگ اسپانیایی، رافائل نادال ، تاکنون توانسته 17 گرند اسلم را از آن خود کند که در میان آن می‌توان به رکورد 11 عنوان قهرمانی مسابقات آزاد تنیس فرانسه اشاره کرد. وی یکی از دو نفر مردانی است که تاکنون این افتخار را داشته که تمام چهار رقابت بزرگ تنیس دنیا و مدال طلای المپیک را تصاحب کند.
رافائل نادال کیست؟
رافائل نادال در سال 1986 در اسپانیا به دنیا آمد و تنیس بازی‌کردن را از سن سه سالگی آغاز کرده و در سن پانزده سالگی نیز وارد دنیای حرفه‌ای شد. به خاطر مهارت فوق‌العاده وی در بازی‌کردن در زمین‌های رسی و نیز ضربه‌های سنگین topspin لقب «سلطان زمین‌های رسی» را به وی داده‌اند. نادال تاکنون توانسته 11عنوان قهرمانی در مسابقات آزاد تنیس فرانسه و 17 گرند اسلم دست پیدا کند.
رابطه دوستی با ژیسکا پرللو
نادال از سال 2005 با ژیسکا پرللو دوست بوده و به تازگی اعلام کردند که قرار است در ژانویه 2019 با یکدیگر نامزد شوند. وی در بنیاد رافا نادال به عنوان مدیر پروژه به فعالیت می‌پردازد.
دوران حرفه‌ای تنیس: گرند اسلم‌ها و دیگر پیروزی‌ها
نادال علیرغم تحمل درد شدید در شانه و پاها، توانست دومین پیروزی پی‌در‌پی مسابقات آزاد تنیس فرانسه را نصیب خود کرده و در سال 2006 چهار عنوان قهرمانی دیگر را نیز به افتخارات خود بیافزاید. سال بعد، توانست مجدداً به مقام نخست مسابقات رولاند گاروش رسیده و پنج عنوان قهرمانی را به خانه ببرد. نادال در سال 2008 نیز به اوج افتخارات خود رسیده و با قهرمانی مجدد در مسابقات آزاد تنیس فرانسه و نیز ویمبلدون – جاییکه توانست در طولانی‌ترین فینال تاریخ ویمبلدون، رقیب دیرینه‌اش راجر فدرر را شکست دهد. وی همچنین توانست در رقابت‌های المپیک پکن مدال طلا را از آن خود کند. پس از ویمبلدون، رکورد پیروزی نادال به 32 مسابقه دست یافت.
رافائل نادال به لطف ضربه‌های سنگین topspin، سرعت و قدرت ذهنی، برای چهار سال بعدی به عنوان یکی از «چهار بزرگ دنیای تنیس» (در کنار راجر فدرر، نوواک یوکوویچ و اندی مورای) به حکمرانی خود ادامه داد. در همین مسیر در سال 2008 توانست به مرد شماره یک دنیای تنیس بدل شود و اولین گرند اسلم مسابقات آزاد تنیس استرالیا در سال 2009 را از آن خود کند. در همان سال مجدداً به قهرمانی در مسابقات آزاد فرانسه و ویمبلدون دست یافت و پیروزی وی در مسابقات آزاد آمریکا باعث شد که او یکی از تنها دو مردی باشد که به مقام برجسته Golden Slam (تنیسورهای که در چهار رقابت بزرگ تنیس به قهرمانی رسیده و مدال طلای المپیک را نیز تصاحب کرده باشند) دست پیدا کند.
سال بعد از آن وی مسئولیت رهبری تیم دیویس کاپ اسپانیا را بر عهده داشت و آنان را برای چهارمین بار به قهرمانی رساند اما عنوان مرد شماره یکی خود را پس از شکست در فینال ویمبلدون به یوکوویچ تسلیم کرد. اما تنها پس از چند ماه و در بهار سال 2010، در رقابت‌های رولاند گاروش از تنیسور صربستانی انتقام سختی گرفت و برای هفتمین بار صاحب عنوان قهرمانی مسابقات آزاد فرانسه شد. اما در کمال تعجب نادال در راند دوم مسابقات ویمبلدون به تنیسور اهل چک، لوکاس روسول باخت، مسابقه‌ای که به قول کارشناسان و مفسرین تنیس، یکی از غم‌انگیزترین مسابقات تاریخ تنیس لقب گرفت. پس از آن بود که نادال اعلام کرد پس از مسابقات المپیک تابستانی 2012 و به دلیل مشکلات زانو که باعث شده بود چندین ماه از میادین دور بماند، برای همیشه از دنیای تنیس خداحافظی خواهد کرد.
در ژوئن 2013، نادال توانست با شکست‌دادن هموطن اسپانیایی‌اش، دیوید فرر و بدون از دست‌دادن حتی یک ست، برای هشتمین بار به مقام قهرمانی مسابقات آزاد فرانسه دست پیدا کند. نادال پس از مسابقه در مصاحبه‌ای که با سایت ESPN انجام داد ابراز کرد: «من اصلا دوست ندارم سال‌ها را با هم مقایسه کنم اما راستش را بخواهید امسال برای من معنای بسیار خاصی داشته است. پنج ماه پیش هیچ یک از اعضای تیمم حتی تصورش را هم نمی‌کردند که بتوانم چنین بازگشتی داشته باشم زیرا همه ما فکر می‌کردیم که چنین چیزی غیرممکن خواهد بود. اما امروز ما اینجاییم و همه چیز واقعا رؤیایی و باورنکردنی است».
اما ماه بعد در مسابقات ویمبلدون، نادال بدون هیچ پیروزی در ستی، بازی را به تنیسور بلژیکی، استیو دارکیس واگذار کرد. این خبر واقعا برای طرفداران تنیس شوک‌آور بود زیرا انتظار عملکرد قدرتمندی از این تنیسور اسپانیایی داشتند و همین موضوع باعث شد که گمانه‌زنی‌ها در خصوص سلامت و بازی کلی نادال تقویت پیدا کند. اما وی با پیروزشدن بر یوکوویچ و دومین قهرمانی در مسابقات آزاد آمریکا به تمام این شایعات پایان داد. همین پیروزی باعث شد که نادال در اکتبر سال 2013 دوباره به رتبه یکم تنیسورهای برتر جهان دست پیدا کند.
در ژوئن 2014، نادال توانست با شکست‌دادن یوکوویچ در چهار ست متوالی، به مقام قهرمانی در مسابقات آزاد فرانسه نائل شود. این چهاردهمین عنوان گرنداسلم وی بود و توانست به رکورد چهارده برد گرند اسلم پیت سمپراس آمریکایی دست پیدا کرده و قبل از راجر فدرر با 17 عنوان گرند اسلم قرار بگیرد. اما به دلیل جراحتی که در قسمت مچ او بوجود آمد، قادر به ادامه رقابت‌های آزاد آمریکا نشده و تنها مدت محدودی از سال را به بازی گذراند.
در سال 2015 نادال توانست در مسابقات آزاد تنیس استرالیا شرکت کند اما مشکلات جسمانی او زمانی خود را نشان داد که در یک چهارم نهایی مغلوب توماس بردیچ شد. در همان سال در مسابقات آزاد فرانسه نیز در یک چهارم نهایی نتیجه را به یوکوویچ واگذار کرد و این اولین شکست وی از سال 2009 و دومین شکستش در طول دوران حرفه‌ایش بود.
پس از پیروزی در رقابت‌های مرسدس کاپ 2015 در آلمان، در راند دوم رقابت‌های ویمبلدون نتیجه را به داستین براون واگذار کرد. سپس در راند سوم مسابقات آزاد آمریکا، با فابیو فوگنینی روبرو شد و توانست با شکست وی، برای ده سال متوالی حداقل یک گرند اسلم را با قهرمانی سپری کند.
اما فصل 2016 نیز برای این تنیسور اسپانیایی با فراز و فرود همراه بود. پس از آنکه نادال در راند اول مسابقات آزاد استرالیا در ژانویه نتیجه را به حریف واگذار کرد، چشم امیدش را به رقابت‌های مونته‌کارلو و بارسلونا دوخت. با این حال وضعیت مچ نادال آنچنان وخیم بود که او را مجبور کرد رقابت محبوبش، مسابقات آزاد فرانسه، را پس از دو راند ترک کند. اما در المپیک ریو 2016 بود که توانست در تنیس دونفره مردان همراه با مارک لوپز به مقام قهرمانی رسیده و مدال طلا را به خانه ببرد.
نادال در سال 2017 در فینال مسابقات آزاد استرالیا، با حریف دیرینه‌اش راجر فدرر روبرو شد، اما نهایتاً پس از پنج راند نفس‌گیر، نتیجه را به وی واگذار کرد. فدرر، که پس از یک دوره طولانی مصدومیت به میادین بازگشته بود، پس از پیروزی در مقابل نادال، به وی ادای احترام کرد و گفت: «من هم دوست دارم به رافا به خاطر بازگشت فوق‌العاده‌اش تبریک بگویم. من فکر می‌کنم هیچ کدام از ما دو تا فکرش را هم نمی‌‌کردیم که امسال بتوانیم در فینال مسابقات آزاد استرالیا حاضر شویم. از اینکه اینجا هستی واقعاً خوشحالم و البته خیلی خوشحالترم به خاطر اینکه امشب به تو نباختم».
نادال در سال 2017 توانست با قهرمانی در مسابقات آزاد فرانسه به رکورد 10 قهرمانی دست پیدا کند و لقب “La Decima” (به اسپانیایی یعنی ده تایی) را از آن خود کند. پس از حضور در مسابقات رولاند گاروش و شکست در مقابل استن واورینکا از سوئیس، نادال توانست در مسابقات آزاد آمریکا نیز به مقام قهرمانی دست پیدا کند. پیروزی نادال در مقابل کوین اندرسون از آفریقای جنوبی، شانزدهمین گرند اسلم او به حساب می‌آمد و بار دیگر وی را به مرد شماره یک تنیس جهان تبدیل کرد. پس از قهرمانی در مسابقات آزاد آمریکا وی از فراز و فرودهای بازگشتش سخن گفت: «شخصاً برای خودم هم غیرقابل باور است که بعد از دو سال پردردسر، مصدومیت‌های فراوان و لحظاتی که اصلا خوب بازی نکردم، امسال چه اتفاقی برایم افتاد. این فصل یکی از احساسی‌ترین فصل‌های دوران کاری‌ام بود».
متأسفانه در اوایل 2018، مصدومیت مجدداً گریبان نادال را گرفت و وی را مجبور کرد که در یک چهارم نهایی مسابقات آزاد استرالیا، دیدار با مارین کیلچ را نیمه‌کاره رها کند، اما با آغاز فصل رقابت‌های زمین‌های رسی، بار دیگر به اوج خود بازگشت و توانست چهارصدمین پیروزی‌اش در این نوع زمین را رقم زده و یازدهمین قهرمانی‌اش در مسابقات آزاد بارسلونا را جشن بگیرد.
مسابقات آزاد فرانسه 2018 برای موفق‌ترین تنیسور این رقابت‌ها طعم دیگری داشت. نادال در دیدار نهایی در مقابل مرد شماره 7 تنیس جهان، دومینیک تییم شگفتی آفرید. این تنیسور استرالیایی که ماه پیش، نادال را در زمین رسی شکست داده بود، حالا در مقابل اسطوره اسپانیایی تنیس جهان شکست سنگینی خورد و بدون پیروزی در هیچ ستی زمین را ترک کرد. با این پیروزی، تعداد قهرمانی‌های نادال در مسابقات آزاد فرانسه به عدد 11 رسیده و تعداد کل گرند اسلم‌های وی نیز به عدد 17 رسید.
نادال در سال 2019 توانست به نیمه نهایی دو گرند اسلم بعدی راه یابد، اما در فینال مسابقات آزاد استرالیا شکست سنگینی را از یوکوویچ متحمل شد.
سال‌های ابتدایی زندگی نادال
رافائل نادال در 3 ژوئن 1986 در مایورکای اسپانیا به دنیا آمد. زمانیکه سه سال بیشتر نداشت، عموی وی، تونی نادال که یکی از تنیسورهای حرفه‌ای بود، شروع به تمرین با وی کرد و توانست استعداد ذاتی تنیسوری را در رافائل کشف کند.
در سن هشت سالگیف نادال توانست مقام قهرمانی مسابقات منطقه‌ای تنیس زیر 12 ساله‌ها را از آن خود کند و عمویش را ترغیب کند که به تمرینات وی اهمیت دوچندان دهد. تونی در آن برهه زمانی فهمید که رافائل ضربات فورهندش را با دو دست می زند، پس تشویقش کرد تا از دست چپش نیز استفاده کند. وی احساس کرد رافائل با این تکنیک می‌تواند دست برتر را در میدان داشته باشد.
زمانیکه نادال 12 ساله شد، توانست در رده سنی‌اش عنوان قهرمانی تنیس اسپانیا و اروپا را تصاحب کند و در 15 سالگی وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد.
«سلطان زمین رسی»
نادال در سن 16 سالگی توانست خود را به نیمه نهایی رقابت‌های پسران ویمبلدون برساند و در 17 سالگی نیز بعد از بوریس بکر، جوانترین مردی بود که به راند سوم مسابقات ویمبلدون قدم می‌گذاشت.
در سال 2005 و در سن 19 سالگی، نادال اولین قهرمانی‌اش در رقابت‌های آزاد فرانسه را در کارنامه‌اش ثبت کرد و به جایگاه سوم برترین تنیسورهای مرد جهان دست یافت. نادال در آن سال 11 عنوان قهرمانی را از آن خود کرد که هشت تا از آنها در زمین رسی به ثمر رسیدند و به همین خاطر به وی لقب «سلطان زمین رسی» را دادند.
