بهترین بازیکنان WTA که موفق به قهرمانی در گرنداسلم نشدند

در این مقاله می‌خواهیم به ۸ تنیسور برتر WTA اشاره کنیم که تاکنون نتوانسته‌اند در گرنداسلم قهرمان بشوند.

برترین تنیسورهای WTA

روزی کاسالز (۹۱-۱۹۶۸)

بهترین رتبه: پنجاه و پنجم جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن آمریکا، سال های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۱؛ ۴ بار حضور در نیمه نهایی تنیس ویمبلدون؛ نیمه‌نهایی تنیس اوپن استرالیا
آمار فینال‌های مسابقات: رکورد نامشخص

بله، این مورد به دوران تنیس باز می‌گردد. اما براساس نظر عده‌ای از کارشناسان کاسالز جرو نوادر است. رکورد مسافرات انفرادی او متأسفانه در دست نیست بنابراین نمی‌توانیم اظهارنظری در این مورد انجام دهیم. اما کاسالز در طول دوران حرفه‌ای خود چندین عنوان قهرمانی را کسب کرد و فقط ۶ پیروزی با رکورد جادویی ۶۰۰ پیروزی فاصله داشت. همچنین وی یکی از اعضای تالار بین‌المللی مشاهیر تنیس است. کاترینا آدامز، قهرمان سابق و مشهور تنیس دو نفره درباره او گفت:

روزی یک تنیسور کامل بود که همه چیز را با هم داشت و در زمین مسابقه قلب یک شیر درنده را داشت و در همه جای زمین می‌توانست بازی کند.

کاسالز در تنیس دو نفره نیز استثنایی بود. او در ۹ فینال از ۱۲ فینال ممکن تنیس دو نفره پیروز شد اما یکی از آن ۹ پیروزی را در کنار بیلی جین کینگ کسب کرد. او با ۱۱۲ عنوان قهرمانی تنیس ۲ نفره وی فقط مارتینا ناوراتیلوا را در لیست تاریخ تنیس در کنار خود می‌بیند. همین کافی است که بگوییم کاسالز در دورانی زندگی می‌کرد که همه تنیسورهای قدرتمند جهان در رقابت‌های دونفره شرکت می‌کردند. کاسالز یکی از خلاق‌ترین بازیکنان تنیس بود و مایل بود در هر زمانی هر ضربه‌ای را از هر جایی از زمین امتحان کند. او ۱.۵۹ متر قد داشت و این برای بازیکنی که می‌خواست ریسکی بازی کند و بازی هجومی ارائه دهد یک عیب به حساب می‌آمد. وی درباره خود گفت:

من یک بازیکن منضبط نیستم. ضرباتی که منطقی باشد نمی‌زنم بلکه ضربه را با احساس خود می‌زنم.

النا دمنتیوا (۲۰۱۰-۱۹۹۸)

بهترین رتبه: سوم جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن فرانسه در سال ۲۰۰۴؛ فینال تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۴؛ ۳ بار حضور در نیمه نهایی تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا؛ ۲ بار حضور در نیمه نهایی تنیس ویمبلدون؛ ۱ نیمه‌نهایی تنیس اوپن استرالیا و ۱ نیمه‌نهایی تنیس اوپن فرانسه
آمار فینال‌های مسابقات: ۱۶ پیروزی و ۱۶ شکست؛ مدال طلای انفرادی المپیک ۲۰۰۸

این تنیسور روسی چپ دست یکی از برترین تنیسورهای این لیست است. همانطور که کارشناس ESPN می‌گوید:

دمنتیوا بسیار قدرتمند و به طرز غیرقابل باوری نیز سریع بود. او از خط آغاز قدرت واقعی خود را نشان می‌داد و همیشه یکی از با آماده‌ترین اندام‌ها را در میان بانوان حاضر در تور داشت.

او یکی از هدایای تنیس روسیه به ورزش تنیس است که دینارا سافینا، نیسور شماره ۱ سابق جهان و آناستازیا میسکینا، قهرمان تنیس اوپن فرانسه را نیز شامل می‌شود. در سه سال آخر حضورش در این ورزش وی در ۱۱ مسابقه معتبری که شرکت کرد، موفق شد ۵ بار به نیمه‌نهایی و ۱ بار نیز به یک چهارم نهایی این مسابقات برسد.

دوران اوج بازی دمنتیوا تابستان سال ۲۰۰۸ در المپیک بیجینگ چین رخ داد، جایی‌که او در مسابقه فینال سافینا را از پیش رو برداشت و مدال طلا کسب کرد. در برخی از کشورها مثل روسیه، کسب مدال المپیک بیشتر از یک عنوان گرند اسلم ارزش دارد. فورهندهای دمنتیوا منحصر به فرد بود. او آنقدر تنیسور خوبی بود که ۲ بار به مرحله نیمه‌نهایی و یک بار به یک چهارم نهایی ویمبلدون رسید. برد گیلبرت در مورد او اظهار داشت:

یک مدال طلای المپیک، ۲ بار حضور در فینال گرند اسلم، حضور در مرحله یک‌چهارم نهایی تمامی تورنمنت‌های معتبر، چیز دیگری می‌توان گفت؟ او حتی با سروهای افتضاحش هم شگفت‌انگیز بود.

النا دمنتیوا

مری جو فرناندز (۲۰۰۰-۱۹۸۶)

بهترین رتبه: چهارم جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن استرالیا در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۲؛ فینال تنیس فرانسه در سال ۱۹۹۳؛ ۳ بار حضور در نیمه نهایی تورنمنت‌های معتبر دیگر
آمار فینال‌های مسابقات: ۷ پیروزی و ۹ شکست؛ قهرمان مرحله نهایی تور WTA در سال ۱۹۹۶؛ مدال برنز المپیک در سال ۱۹۹۲

فرناندز آنالیزور ESPN، قهرمان ۲ دوره مسابقات المپیک در بخش دو نفره المپیک‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ و کاپیتان سابق تیم فد کاپ آمریکا است. شوهر او، تونی گادسیک مدت مدیدی سرمربیگری راجر فدرر را بر عهده داشت. اما وی کارنامه پرباری ندارد. این بازیکن در سال ۱۹۸۵ به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که در مسابقات مقدماتی تنیس اوپن آمریکا پیروز می‌شود. این پیروزی ۸ روز بعد از تولد ۱۴ سالگی‌اش بود. بازی و رفتار او موجب شد تا به شهرتی برسد که او را کریس اورت بعدی می‌نامیدند اما متأسفانه در دورانی بازی می‌کرد که زیر سایه قدرت استفی گراف قرار گرفت و این بازیکن او را در فینال تنیس اوپن استرالیا ناکام گذاشت.

به یادماندنی‌ترین بازی فرناندز یک چهارم نهایی تنیس فرانسه مقابل گابریلا ساباتینی بود. ساباتینی در ۲ ست با نتایج ۶-۱ و ۵-۱ پیروز شد اما فرناندز یک بازگشت شگفت‌انگیز داشت و بعد از ۳ ساعت و نیم بازی در ست سوم توانست با نتیجه ۱۰ بر ۸ بر حریف خود فائق آید. در دیدار فینال او بار دیگر در مقابل گراف قرار گرفت. این ستاره آلمانی موفق شد در تمامی ۱۷ دیدار خود مقابل فرناندز به برتری برسد. فرناندز بسیار خوب به بزی برمی‌گشت و استاد کارهای دفاعی بود. خود کنترلی و خونسردی او شهره خاص و عام بود. وی همچنین یک دونفره باز مشهور بود که توانست در ۲ المپیک مدال طلا را بر گردن خود بیاویزد. فرناندز یک تنیسور سخت‌کوش و یک رقیب خونسرد بود.

زینا گریسون (۹۷-۱۹۸۲)

بهترین رتبه: چهارم جهان
گرند اسلم‌ها: فینال ویمبلدون در سال ۱۹۹۰؛ ۴ بار حضور در نیمه نهایی
آمار فینال‌های مسابقات: ۱۴ پیروزی و ۲۲ شکست؛ مدال برنز بازی‌های انفرادی و طلای دو نفره المپیک ۱۹۸۸

گریسون و لوری مک نیل هر دو از زمین‌های هیوستون و با کمک مربی‌شان جان ویلکرسون به قله‌های شگفت‌انگیزی از تنیس رسیدند. وقتی گریسون در سن ۱۸ سالگی موفق به کسب یک عنوان قهرمانی شد او را آلسی گیبسون بعدی ‌نامیدند. او به دلیل بازی در تنیس اوپن فرانسه نتوانست در مقطع دبیرستان شرکت کند و این تنها گرند اسلمی بود که او به مرحله نیمه‌نهایی آن نرسید (او در اولین سال دوران حرفه‌ای‌اش در سال ۱۹۸۲ به مرحله یک چهارم نهایی رسید).

گریسون در زمینه پیروزی در زمین‌های چمن و زمین‌های بسته در رتبه ششم تاریخ تنیس قرار دارد. اگرچه او توانست مدال طلای بازی‌های دو نفره المپیک را به گردن بیاویزد اما در هیچ تورنمنت معتبری نتوانست این عنوان را تکرار کند. همچنین گیبسون در دو تیم قهرمان فد کاپ نیز حضور داشت و بازوبند کاپیتانی را بست. نقطه اوج کار او بدون شک مسابقات ویمبلدون سال ۱۹۹۰ بود. او در مقابل مونیکا سلز و گراف، ۲ بازیکن سمبولیک تنیس توانست در ۳ ست پیروز باشد اما در دیدار فینال مقابل ناوراتیلوا تن به شکست داد. سرو گریسون واقعاً ارزشمند بود. اما فورهند او به خوبی یک هندهایش نبود.

یلنا یانکوویچ (۱۷-۲۰۰۰)

بهترین رتبه: شماره ۱ جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۸؛ ۶ بار حضور در نیمه نهایی
آمار فینال‌های مسابقات: ۱۵ پیروزی و ۲۱ شکست؛ قهرمانی در ۴ مسابقه سطح بالای WTA

اندکی بعد از این‌که تنیسور صربستانی توانست تنیسور شماره ۱ جهان باشد به آکادمی IMG بازگشت تا تمرین و استراحت کند. جیمی آریاز در این باره می‌گوید:

وقتی به او تبریک گفتم یلنا نگاهی به من کرد، خندید و گفت: می‌دانم، می‌دانم اما من هیچ‌گاه نتوانستم در یک گرنداسلم پیروز باشم.

بهترین شانس یانکوویچ در مسابقات تنیس اوپن آمریکا در سال ۲۰۰۸ به او رو کرد اما وی در فینال به سرنا ویلیامز باخت. او یک پیروز تمام‌عیار بود و با ۶۴۴ پیروزی در دوران حرفه‌ای توانست در هر یک از زمین‌ها عنوان قهرمانی بدست بیاورد. ۴۰۹ پیروزی او در زمین‌های سخت کافی بود که او از این حیث در رتبه هفتم تاریخ تنیس قرار بگیرد. یانکوویچ یک رقیب پیچیده بود. بازی شناور او موجب می‌شد که بتواند دفاع فوق‌العاده‌ای ارائه دهد.

یلنا یانکوویچ

اگنیشکا ردونسکا (۱۸-۲۰۰۵)

بهترین رتبه: شماره ۲ جهان
گرند اسلم‌ها: فینال ویمبلدون در سال ۲۰۱۲؛ ۲ بار حضور در نیمه‌نهایی تنیس اوپن استرالیا
آمار فینال‌های مسابقات: ۲۰ پیروزی و ۸ شکست؛ قهرمانی در مرحله نهایی تور WTA در سال ۲۰۱۵

شاید در نگاه اول دست کم گرفتن این تنیسور راست دست لهستانی کار ساده‌ای باشد. همانطور که آنابل کرافت، تنیسور بریتانیایی شماره ۱ سابق جهان درباره او می‌گوید:

او استعداد فوق‎العاده‌ای داشت و یک تنیسور بسیار بافکر بود. همیشه از توانایی او در وادار کردن حریف به جایجایی به کناره‌های زمین می‌توانستید چیزهایی یاد بگیرید. از تماشای سبک تنیس گربه و موش او لذت می‌بردم.

ردونسکا الگویی برای ثبات بود و در طول دوران حرفه‌ای پرکار خود ۵۹۴ پیروزی بدست آورد که کمک کرد تا او در تاریخ تنیس از این حیث در رتبه دهم بایستد و تقریباً ۲۷.۷ میلیون دلار درآمد کسب کند. او بدون این‌که به خود فشار بیاورد ضربات هوشمندانه‌ای می‌زد. آدامز می‌گوید او یکی از بهترین تنیسورهای در زمینه پیش‌بینی بازی حریف بود. استراتژی و تاکتیک‌های این بازیکن بی‌نظیر بود و در دیدارهای ماراتن‌گونه توانایی یافتن فضاهای خالی زمین را داشت. اصلی‌ترین دلیلی که ردونسکا نتوانست در هیچ تورنمنت معتبری قهرمان باشد سرو او بود.

دینارا سافینا (۱۱-۲۰۰۰)

بهترین رتبه: شماره ۱ جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن فرانسه در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹؛ فینال تنیس اوپن استرالیا در سال ۲۰۰۹؛ نیمه‌نهایی ویمبلدون و تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا
آمار فینال‌های مسابقات: ۱۲ پیروزی و ۱۲ شکست؛ مدال نقره المپیک در سال ۲۰۰۸

سافینا و برادرش مارات سافین تنها برادر و خواهری بودند که به رتبه‌های بالای تنیس انفرادی دست یافتند. او در ابتدای دوران حرفه‌ای‌اش روند موفقیت کندی داشت و تا سال ۲۰۰۸ نتوانست جزو ۱۰ تنیسور برتر جهان باشد و یک بار در این باره گفت:

خواهر کوچک بودن در این خانواده بزرگ تنیس موقعیت آسانی نیست. شاید به همین خاطر مدتی طول کشید تا در این ورزش پیشرفت داشته باشم. می‌خواستم خودم باشم و از خودم بازیکن بزرگی بسازم. بنابراین در آغاز فشار زیادی به خودم آوردم.

او در کل دوران حرفه‌ای‌اش با این فشار انتظارات مواجه بود. شاید همین مسئله موجب شد تا او هیچ‌گاه به مقام قهرمانی گرند اسلم دست پیدا نکند (او قهرمان مسابقات دو نفره تنیس اوپن آمریکا است). دی آرسی مین، نویسنده بخش بانوان ESPN درباره او اظهار داشت:

سافینا با قدرت، قد و تحمیل خود بر زمین بازی یک سوپربازیکن به نظر می‌رسید اما در حساس‌ترین بازی‌ها او نمی‌توانست کار خود را به انجام برساند.

هنوز هم می‌توان گفت سافینا در دوران کوتاه حضور حرفه‌ای خود قهرمانی‌های زیادی را بدست آورد و تمامی ۶ عنوان قهرمانی او موجب شد تا وی در فاصله اواسط سال ۲۰۰۸ تا اواخر سال ۲۰۰۹ در میان ۱۰ تنیسور برتر جهان جای گیرد. سافینا به طور بسیار مؤثری از فورهند خود استفاده می‌کرد و همچنین سرو قدرتمندانه‌ای داشت و در تنیس دو نفره فوق‌العاده بود. باخت به سرنا ویلیامز در تنیس اوپن استرالیا قابل هضم است اما او ۲ بار در مسابقات تنیس اوپن فرانسه در مقابل دو حریف نه چندان خوب تن به شکست داد: مقابل آنا یوانوویچ در سال ۲۰۰۸ و اسوتلانا کوزنتسوا، هموطن روسی خود.

هلنا ساکوا (۹۸-۱۹۸۳)

بهترین رتبه: شماره ۴ جهان
گرند اسلم‌ها: فینال تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۹۳؛ فینال تنیس اوپن استرالیا در سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹؛ ۱ نیمه‌نهایی و ۱۱ بار حضور در مرحله یک چهارم نهایی تورنمنت‌های معتبر
آمار فینال‌های مسابقات: ۹ پیروزی و ۲۰ شکست؛ مدال‌های نقره المپیک در بخش دو نفره

نمونه دیگری خانواده‌های سلطنتی تنیس بین‌المللی. ورا، مادر ساکوا در سال ۱۹۶۲ به فینال ویمبلدون رسیده بود و پدرش، سیریل ساک دوم، رئیس فدراسیون تنیس چکسلواکی قبل از فروپاشی این کشور بود. برادرش، سیریل ساک سوم عملکرد خوبی در مسابقات ATP داشت و خود ساکوا نیز عضوی از تالار مشاهیر بین‌المللی ورزش تنیس است. او با بازی‌های کشیده و شانه‌های عریض قدرت زیادی در خط آغاز تنیس داشت. کارایی او در تنیس دو نفره موجب شد تا در سال ۱۹۹۱ برای ۴۴ هفته تنیسور شماره ۱ جهان باشد.

ساکوای راست دست سرو و فورهند قدرتمندانه‌ای می‌زد. والی فوق‌العاده‌ای داشت و همین موحب شد که در تنیس دو نفره موفق باشد و به خوبی در زمین حرکت کند. بک‌هندهای تک دست او خطرناک بود اما ثبات همیشگی را نداشت. ساکوا به ۴ فینال تورنمنت‌های معتبر رسید که ثابت می‌کند موفقیت‌های او جرقه نبوده است. وی به ۶۹ پیروزی متوالی ناوراتیلوا در زمین‌های چمنی پایان داد و چهارمین زنی بود که توانست در یک تورنمنت ناوراتیلوا و اورت را از پیش رو بردارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *