چرا اندی ماری و سه تنیسور دیگر، نامزد دریافت جایزۀ بازگشت سال شده‌اند؟

اندی ماری ، آندری روبلف، جو ویلفرد سونگا و استن واورینکا، چهار نامزد بخش بازگشت سال مراسم ATP در سال ۲۰۱۹ شده‌اند. در این مطلب، قصد داریم نگاهی به دلایل حضور این چهار تنیسور برجستۀ دنیا در این قسمت از جوایز سالانۀ تنیس مردان داشته باشیم.

اندی ماری و سایر کاندیدای جایزه برگشت سال

آندری روبلف

آینده برای این تنیسور جوان روس در سال ۲۰۱۸ به نظر درخشان می‌رسید. روبلف فصل ۲۰۱۸ را با رسیدن به دیدار پایانی تورنمنت دوحۀ قطر شروع نمود و تا ماه فوریۀ آن سال، به بهترین رتبه‌اش در رنکینگ ATP یعنی جایگاه شمارۀ ۳۱ رسید. اما دو ماه پس از این خاطرات شیرین، او در روی کاناپۀ خانه‌اش نشسته بود و با حسرت به رویدادهای تنیسی که از دست داده بود، می‌نگریست. روبلف با مصدومیت دردناک و شدیدی از ناحیۀ کمر مواجه شده بود و هر روز سه ساعت از وقت‌اش را در کلینیکی صرف بهبود و فیزیوتراپی می‌کرد. اما پس از چندین ماه سخت، او در بازگشتی موفقیت‌آمیز به نیمه نهایی مسابقات سیتی اوپن واشنگتن و پس از آن به فینال رقابت‌های Next Gen ATP رسید. اما به گفتۀ خودش او همچنان در حالت گیجی و سردرگمی به سر می‌برد:

احساس می‌کردم که در این رقابت‌ها حاضر نیستم. قبل از مصدومیتم، من تنیس خوبی را بازی می‌کردم، اما بازگشت ذهنی‌ام و آماده شدن برای شروعی دوباره در مسابقات، برایم نزدیک به دو ماه طول کشید.

در ژانویۀ ۲۰۱۹، روبلف حتی در بین ۱۰۰ تنیسور برتر دنیا هم جایی نداشت. اما او با عزمی راسخ و اراده‌ای پولادین، مجدداً به میادین تنیس بازگشت و کار خود را به طور جدی از ماه مارس، آغاز نمود. در نیمۀ دوم سال ۲۰۱۹ بود که او در نیمه نهایی مسابقات هامبورگ برابر دومینیک تیم (شمارۀ ۴ دنیا) به پیروزی رسید و سپس در رقابت‌های مسترز سینسیناتی بود که به بزرگترین برد دوران ورزشی‌اش رسید. او در مرحلۀ یک چهارم پایانی این بازی‌ها با برتری مقابل راجر فدرر سرشناس و آن هم در دو ست متوالی، موفق به صعود به مرحلۀ نیمه نهایی این مسترز ۱۰۰۰ امتیازی شد. وربلف با ارائۀ نمایش‌هایی دلچسب در تورنمنت‌هایی چون وینستون سالم، سن‌پترزبورگ و همچنین یو اس اوپن، توانست درخشش از دست رفتۀ خود را مجدداً به دست آورد و در جمع ۵۰ تنیسور برتر دنیا قرار گیرد. روبلف در تولد بیست و دو سالگی خود موفق به قهرمانی در زادگاهش شهر مسکو و تورنمنت کرملین کاپ شد و بدین ترتیب با جهشی خیره کننده و بازگشتی فوق‌العاده توانست در ردۀ شمارۀ ۲۲ دنیا برسد.

اندی ماری

شمارۀ یک اسبق جهان به دلیل مصدومیت شدیدی که از ناحیه کمر و ران پیدا کرده بود، از نیمۀ دوم سال ۲۰۱۷، عملاً بسیاری از دیدارها و تورنمنت‌های تنیس را از دست داده بود. ماری در سال پیش از آن برای نخستین بار به جایگاه نخست رده‌بندی تنیس مردان رسیده بود. چرا که او در سال ۲۰۱۶ موفق به کسب مدال طلای المپیک لندن و همچنین قهرمانی در مسابقات گرند اسلم ویمبلدون شده بود. اما سال ۲۰۱۷ و پس از آن ۲۰۱۸، به شکل کابوس‌واری برای این ستارۀ اسکاتلندی سپری شد. با تشدید شدن آسیب‌دیدگی اندی از ناحیۀ لگن، او در سال ۲۰۱۸ تنها موفق به حضور در شش تورنمنت تنیس گشت که در هیچ یک از آن‌ها نیز به توفیق خاصی نرسید. پس از برگزاری اولین گرند اسلم فصل در سال ۲۰۱۹، اندی ماری مسابقات اوپن استرالیا را با چشمانی اشک‌بار نیمه کاره رها کرد و در کنفرانس خبری‌اش، صحبت از این به میان آورد که شاید دیگر قادر به بازی تنیس نباشد. او پس از مسابقۀ نیمه تمام خود برابر روبرتو باوتیستا آگوت اسپانیایی گفته بود:

حدود ۲۰ ماه است که به علت مصدومیتم، دردهای زیادی را تحمل می‌کنم. به تیم خود گفته‌ام که دیگر قادر به انجام هیچ مسابقه‌ای نیستم و نمی‌توانم این شرایط را تحمل کنم. به نظرم با این وضعیت به پایان راهم در ورزش تنیس نزدیک شده‌ام. اگر امروز، آخرین روز تنیس حرفه‌ایم باشد، پس دوران من هم در این ورزش به پایان رسیده است.

دو هفته پس از ترک ملبورن، ماری در لندن تحت عمل جراحی قرار گرفت. عملی که بسیار موفقیت‌آمیز بود و پنج ماه پس از آن، ما بار دیگر شاهد حضور اندی ماری در میادین تنیس بودیم. او در اولین تورنمنت خود و در مسابقات دوبل در کنار فیلیسانو لوپز اسپانیایی موفق به فتح تورنمنت جام ملکه شد. چند ماه پس از آن، ماری در اولین دیدار انفرادی‌اش در مسابقات مسترز سینسیناتی حضور یافت و در ادامه در رقابت‌های چلنجر مایورکا به اولین برد تک‌نفرۀ خود پس از دوران مصدومیت‌اش رسید. او در رویدادهای آسیایی نیز خوش درخشید و در تورنمنت اوپن پکن موفق به صعود به مرحلۀ یک چهارم پایانی این مسابقات شد. در نهایت ماری در تورنمنت آنتورپ (اوپن اروپا) و در بازی پایانی این مسابقات با پیروزی ۲-۱ مقابل استن واورینکا، موفق به نخستین قهرمانی‌اش در بخش انفرادی پس از نزدیک به دو سال شد.

اندی ماری

جو ویلفرد سونگا

شمارۀ پنج سابق دنیا در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ به ردۀ ۲۶۲ رده‌بندی ATP سقوط کرده بود. این پایین‌ترین رتبۀ این قهرمان فرانسوی در بیش از ۱۲ سال حضور او در رویدادهای حرفه‌ای تنیس بوده است. او در اوایل سال ۲۰۱۸ تنها موفق به حضور در دو تورنمنت تنیس گشت و پس از آن زیر تیغ جراحان رفت. مصدومیت سونگا از ناحیۀ زانو پای چپ بود و پس از پایان دوران نقاهت‌اش در ماه سپتامپر، او تنها موفق به یک پیروزی در شش مسابقۀ خود شد. سونگا اما در یک یادداشت امیدوارکننده اظهار داشت که او بار دیگر به شکوه گذشته‌اش در میادین تنیس بازمی‌گردد. در ابتدای سال ۲۰۱۹، جو ویلفرد سونگا ثابت کرد که هنوز هم در رویدادهای ابتدای فصل یک مدعی تمام عیار است. او در مسابقات بین‌المللی بریزبین و با برتری مقابل دنیل مدودف از روسیه موفق به حضور در مرحلۀ نیمه نهایی شد. در ماه فوریه، سونگا پس از ۱۵ ماه بار دیگر به محفل قهرمانان تنیس بازگشته بود. او در مسابقات مونپلیه فرانسه و در بازی پایانی این رقابت‌ها مقابل هموطنش هربرت به پیروزی رسیده بود. او همچنین در رقابت‌های چلنجر کاپ که از سال ۲۰۰۷ دیگر در آن حضور نداشت، شرکت کرد و موفق به قهرمانی در این مسابقات شد. او دراین‌باره می‌گوید:

مسابقات چلنجر کاپ به من کمک کرد تا بار دیگر شرایط مسابقه دادن را به دست آورم و خوشحالم که بار دیگر می‌توانم هم‌پای دیگران تنیس بازی کنم.

این تنیسور ۳۴ ساله در ماه سپتامبر درخشش خاصی داشت و توانست در ۱۳ بازی مستقیم خود در تورنمنت‌های چلنجر کاپ، اوپن مارسی و متز فرانسه برابر حریفانش به پیروزی برسد. در انتهای فصل او به دور یک چهارم پایانی مسابقات مسترز رولکس پاریس رسید تا سال را با جایگاه شمارۀ ۳۰ دنیا به پایان برساند.

استن واورینکا

استن واورینکا در سال ۲۰۱۸ از ناحیۀ غضروف زانو، دچار آسیب دیدگی سختی شد و در ماه آگوست آن سال، بلافاصله مورد دو عمل جراحی سنگین قرار گرفت. عملکرد بسیار خوب این تنیسور سوئیسی پس از بازگشت به میادین تنیس، سبب شد تا او در اواخر سال ۲۰۱۸ از رتبۀ ۲۶۳ به ردۀ ۶۶ دنیا برسد. اما شمارۀ ۳ اسبق دنیا به خوبی می‌دانست که این همۀ آن چیزی که او از ورزش تنیس می‌خواهد، نیست. تنیس باز ۳۴ سالۀ سوئیسی‌ها با حضور موفق در دو گرند اسلم فصل و صعود به مرحلۀ یک چهارم پایانی این مسابقات توانست در پایان فصل در جمع بیست تنیسور برتر رنکینگ قرار گرفته و سال را با رتبۀ شانزدهمی دنیا به اتمام برساند. استن درماه فوریه ۲۰۱۹ با قهرمانی در مسابقات روتردام توانست پس از نزدیک به دو سال به نخستین قهرمانی‌اش برسد. او دراین‌باره گفته بود:

این یک تسکین بزرگ برای من است. این اولین فینالی بود که پس از مصدومیت و عمل جراحی‌ام در آن حضور می‌یافتم. بنابراین بار دیگر نشان دادم که می‌توانم هم‌پای سایر بازیکنان حرفه‌ای در مسابقات تنیس حضور یابم.

وارینکا در سال ۲۰۱۹ توانست برابر چندین تنیسور برتر رنکینک نیز به پیروزی برسد. از جمله برتری مقابل نواک جوکوویچ در گرند اسلم یو اس اوپن و همچنین پیروزی برابر استفانوس تسیتسیپاس (نفر ششم دنیا) در دور یک هشتم پایانی این رقابت‌ها. او همچنین در سال ۲۰۱۹ به پانصدمین برد خود در تورهای حرفه‌ای دست یافت تا نهمین تنیسور فعالی باشد که به این افتخار بزرگ دست می‌یابد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *