در ابتدای سال ۲۰۰۳، رافائل نادال که در آن زمان تنها ۱۶ سال سن داشت، در رنکینگ تنیس مردان، بین دویست نفر برتر هم هیچ جایی نداشت، اما در سطح بسیار بالایی بازی می کرد تا به پیشرفت برق آسای خود در رنکینگ ATP ادامه بدهد.
حضور طولانی مدت رافائل نادال در جمع تنیسورهای برتر
پس از کسب ۱۹ پیروزی در رقابت های چلنجر که شامل چهار فینال از جمله قهرمانی در بارلتا می شد و حضور در مرحله سوم تنیس مونت کارلو، رافائل نادال موفق شد در ماه آوریل به ۱۰۰ نفر برتر رنکینگ برسد و در ماه های بعدی نیز توانست با وجود سن کم، آمادگی بدنی خود را حفظ کند تا در نهایت، جایگاه خود در میان ۵۰ بازیکن منتخب ماه آگوست را تضمین نماید. با وجود آن که در بهار سال ۲۰۰۴ میلادی یک مصدومیت شدید در شکوفایی این تنیسور جوان وقفه ایجاد کرد، نادال در آخر موفق شد اولین قهرمانی ATP خود را در ماه آگوست جشن بگیرد و تا پیش از آغاز سال ۲۰۰۵ که بر روی اهداف بزرگ تری متمرکز شده بود، امتیازات چندانی از دست نداد. او در ادامه تا مرحله چهارم اوپن استرالیا صعود کرد و در مسابقات کوستا دو ساپه و آکاپولکو به قهرمانی دست یافت. برای این نوجوان استثنایی، بهترین نتایج هنوز از راه نرسیده بودند. او برای پیروزی برابر راجرر فدرر در فینال تنیس میامی تنها دو امتیاز کم آورد، اما موفق شد اولین مسترز هزار امتیازی خود را در مونت کارلو کسب کند. رافائل نادال که تشنه موفقیت های بیشتر بود، بدون هیچگونه استراحتی، مستقیما به بارسلونا رفت و در نهایت، در روز یکشنبه به مقام قهرمانی رسید. او موفق شد در دیدار فینال خوان کارلوس فررو را طی پنج ست شکست دهد تا یک قهرمانی دیگر در کارنامه خود ثبت کند و ۳۰۰ امتیاز دیگر به دست بیاورد. این امتیازات موجبات صعود نادال به ۱۰ تنیس باز برتر مرد رنکینگ برای اولین بار در دوران حرفه ای وی را فراهم آوردند.
رفائل نادال در حالی که هجده سال و ده ماه سن داشت به هشتمین بازیکن جوان حاضر در رنکینگ ATP از زمان تشکیل این گروه در سال ۱۹۷۳ تبدیل شد. او پس از آرون کریکستاین، مایکل چانگ، بوریس بکر، بیورن بورگ، متس وایلندر، آندره آغاسی و آندرِی مدودف در این رده بندی قرار گرفت. نادال همچنین اولین بازیکنی بود که پس از سال ۱۹۹۳ به این فهرست راه پیدا می کند. رفای جوان در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۰۵ موفق شد به جمع ده تنیسور برتر برتر صعود کند و هرگز از این گروه جدا نشد. رافائل نادال هم اکنون برای ۷۴۸ هفته می شود که در گروه نخبه های تنیس قرار دارد، او آندره آغاسی را با رکورد ۷۴۷ هفته کنار زد و هم اکنون در حال تعقیب راجر فدرر و جیمی کانرز است. تنیس باز اسپانیایی در حال حاضر برای شکستن رکورد کانرز آمریکایی تنها به ۶۶ هفته حضور در جمع ده تنیسور برتر نیاز دارد. کانرز که نفر دوم بیشترین زمان حضور در گروه نخبگان تنیس است، برای مدت ۸۱۴ هفته در میان ۱۰ بازیکن برتر حضور داشت. با توجه به سطح عملکرد نادال در سال ۲۰۱۹، اگر مشکل خاصی پیش نیاید این بازیکن احتمالا می تواند به زودی از کانرز هم عبور کند. حتی اگر راجرر فدرر نیز در آینده ای نزدیک از جمع ده بازیکن برتر خارج شود که البته احتمال چنین چیزی بسیار کم است، نادال باید دو سال دیگر در گروه نخبگان حضور داشته باشد تا بتواند استاد سوییسی را در رده دوم قرار دهد. در حال حاضر راجرر فدرر ۸۷۸ هفته است که در میان ده تنیسور مرد برتر قرار دارد. پس از نادال، کانرز و آغاسی، ایوان لندل با ۶۴۷ و نواک جوکوویچ با ۶۱۳ هفته در رده های بعدی حضور دارند.
