متئو برتینی ، مرد شماره هشت دنیای تنیس به سبب مصدومیتی که دارد، نمی‌تواند تیم ملی کشورش را در مسابقات ATP Cup همراهی کند.
متئو برتینی و دریافت جایزه پیشرفت سال
این تنیسور متولد شهر رم، سال فوق العاده‌ای را پشت سر گذاشت و با عملکرد خوبش بعد از ماه آوریل موفق شد تا برای اولین بار جواز حضور در Nitto ATP Finals را به دست آورد و بالاتر از دنیل مدودف، استفانوس تسیتسیپاس و فلیکس آگر آلیاسیم جایزه بیشترین پیشرفت سال را دریافت کند. متئو با توجه به مصدومیتی که داشت در شش بازی از هفت بازی پایانی فصل قبلش شکست خورد اما با صعودش به Nitto ATP Finals موفق به دریافت جایزه مذکور شد. این تنیسور ۲۳ ساله در هفته آخر ماه اکتبر به جمع ۱۰ تنیسور برتر رنکینگ جهانی تنیس مردان پیوست تا بعد از آدریانو پاناتا، کورادو باراتزوتی و فابیو فونینی به چهارمین تنیسور تاریخ ایتالیا تبدیل شود که به این مهم دست یافته است. این در حالی بود که هیچکس با توجه به شروع ضعیف او انتظار چنین اتفاقی را نداشت.
متئو برتینی تا هفته پایانی ماه آوریل هیچ پیشرفتی نکرده بود و از مجموع ۱۵ بازی ابتدایی‌اش زیر نظر ATP، متحمل ۹ شکست شده بود و به لطف ۱۲۵ امتیازی که در فنکیس چلنجر کسب کرد، در جمع ۶۰ تنیسور برتر رنکینگ جهانی دنیای تنیس باقی ماند. او همچنین در ایندین ولز و اوپن میامی متحمل شکست‌های زودهنگامی شده بود. بعد از پنج شکست متوالی در مسابقات ATP، متئو پا به بوداپست گذاشت و با ارائه بهترین عملکردش راهی فینال این رقابت ها شد تا با پیروزی مقابل فیلیپ کرایینوویچ، دومین قهرمانی‌اش در رقابت‌های ATP را در بهترین زمان ممکن به دست آورد. یک هفته بعد، این تنیسور ایتالیایی به فینال تورنمنت مونیخ صعود کرد، سپس در جمع ۳۵ تنیسور برتر رنکینگ جهانی قرار گرفت و با صعود به یک هشتم نهایی اوپن رم به موفقیت‌هایش ادامه داد. با آغاز فصل زمین‌های چمنی، برتینی به عنوان یکی از اعضای ۳۰ نفر برتر رنکینگ جهانی پا به اشتوتگارت گذاشت و با پیروزی در پنج مسابقه، دومین قهرمانی‌اش در این فصل را به دست آورد.
متئو برتینی همچنین به نیمه نهایی تورنمنت هال صعود کرد، به دور چهارم ویمبلدون راه یافت و در یو اس اوپن پرقدرت‌تر ظاهر شد و موفق شد تا برای اولین بار به نیمه نهایی یک گرند اسلم صعود کند؛ هرچند که در آنجا طی سه ست متوالی مغلوب رافائل نادال شد. با کسب دو پیروزی دیگر در شانگهای، متئو سرانجام به جمع ۱۰ تنیسور برتر رنکینگ جهانی صعود کرد و به راهیابی به Nitto ATP Finals بسیار نزدیک شد. رویای او با شکست مقابل جو ویلفرد سونگا در دور دوم اوپن پاریس خیلی زود در آستانه بر باد رفتن قرار گرفت و حالا برای صعود به مسابقات لندن باید منتظر نتایج نزدیک‌ترین رقیبانش می‌نشست.
سرنوشت متئو در دستان دنیس شاپووالوف کانادایی بود که باید در مقابل رقیب مستقیم متئو برای صعود به مسابقات لندن یعنی گائل مونفیلس قرار می‌گرفت. مثل همیشه، مونفیلس زیر فشار دوام نیاورد و با نتایج ۶-۲ و ۶-۲ به شاپووالوف باخت تا برتینی بعد از استفانوس تسیتسیپاس و دنیل مدودف به سومین ورودی جدید Nitto ATP Finals تبدیل شود.
در لندن، نواک جوکوویچ و راجر فدرر رقبای بسیار سرسختی برای برتینی به شمار می‌رفتند و متئو کارش در این مسابقات را با پیروزی برابر دومینیک تیم به پایان رساند و با کسب ۲۰۰ امتیاز از لندن راهی فینال‌های دیویس کاپ در مادرید شد؛ جایی‌که او در دیدارهایی نزدیک مقابل دنیس شاپووالوف و تیلور فریتز شکست خورد. متئو امیدوار است تا برای اوپن استرالیا آمادگی کاملش را به دست آورد و برای دومین بار متوالی عملکرد خوبی در یک گرند اسلم از خودش بر جای بگذارد. او قطعا اهداف بزرگ‌تری را برای فصل جدید در سر دارد.
