متئو برتینی وقتی که در اواخر آوریل وارد بوداپست شد تا در اوپن مجارستان شرکت کند تنها ۲۳ سال سن داشت. او در آن هفته دومین قهرمانی‌اش در تورنمنتی که زیر نظر ATP Tour برگزار می‌شود را جشن گرفت و این در حالی بود که تابستان گذشته نخستین قهرمانی‌اش را در ارتفاقات سوئیس به دست آورده بود.
حضور متئو برتینی در تنیس لندن
موفقیت‌های او در فصل زمین‌های خاک رس با درخشش‌هایش در فصل زمین‌های چمنی همراه شد؛ جایی که او در تورنمنت اشتوتگارت به قهرمانی رسید و تا دور چهارم ویمبلدون پیش رفت و در آنجا مغلوب راجر فدرر شد. نخستین تجربه او در نیمه نهایی یک گرند اسلم، در زمین سخت یو اس اوپن حاصل شد و تنها رافائل نادال قادر به متوقف کردنش بود. برتینی در اواخر ماه گذشته موفق شد تا به جمع چهار تنیسور پایانی حاضر در مسترز ۱۰۰۰ امتیازی شانگهای راه یابد و با صعود به نیمه نهایی تورنمنت وین برای اولین بار در جمع ۱۰ تنیسور برتر دنیای تنیس قرار گیرد. برتینی بیشتر به سبب قدرت جسمانی‌اش مورد توجه قرار می‌گیرد. سروهای قدرتمند و ضربات حساب‌شده فورهند نقاط قوت این تنیسور ایتالیایی به شمار می‌روند که در ۱۷ سالگی با مصدومیت سختی از ناحیه مچ دست مواجه شده بود. پدر و مادر برتینی ورزشکار بودند و از این رو او از کودکی در حال تنیس بازی کردن بوده است. پدر و مادر متئو احتمالا اولین افرادی بودند که راکت تنیس را به دستش دادند اما او قطعا مدیون برادر کوچک‌ترش یاکوپو هم می‌باشد:
وقتی که هفت یا هشت ساله بودم تنیسور نبودم. برادرم به من گفت که بیا بازی کن، قطعا از آن لذت می‌بری. ابتدا از انجام دادن آن مطمئن نبودم اما وقتی وارد زمین شدم دیگر قابل توقف نبودم. این‌گونه بود که وارد دنیای تنیس شدم.
یاکوپو در ATP Challenger و ITF World Tour بازی می‌کند و دو سال و نیم کوچک‌تر از متئو است. بنابراین وقتی یاکوپو او را به تنیس بازی کردن دعوت کرده بود هنوز پنج سالش هم نشده بود. برتینی در رده جوانان و بزرگسالان هیچ‌وقت تنیسور بزرگی نبود و بالاترین رنکینگ جهانی‌اش رده ۵۲ جهان بوده است. با این حال او آرام آرام به تنیسور بزرگی تبدیل شد. وینچنزو سانتوپادره که سابقه حضور در بین ۱۰۰ تنیسور برتر رنکینگ جهانی را هم داشته وظیفه مربیگری متئو را از ۱۳ سالگی‌اش بر عهده دارد و اخیرا با نیویورک تایمز مصاحبه جالبی کرده بود. برتینی در نوجوانی، بیشتر وقتش را صرف خانواده، دوستان و مدرسه‌اش می‌کرد و برخلاف سایر تنیسورها در تورنمنت‌های زیادی شرکت نمی‌کرد. سانتوپادره معتقد بود که برتینی از نظر جسمی و روحی آماده حضور در چنین رقابت‌هایی نیست و از این رو سعی در تبدیل کردن او به تنیسوری حرفه‌ای کرد. برتینی مسیر مورد نظر سانتوپادره را آهسته آهسته طی کرد و در ۲۱ سالگی‌اش برای نخستین بار به دور اصلی یک ATP Tour راه یافت. او در زمین خاکی رم بازی می‌کرد و در مرحله اول اوپن ایتالیای ۲۰۱۷ مغلوب هم وطنش فابیو فونینی شد.
متئو برتینی تا ژانویه گذشته در هیچ دیداری از سری رقابت‌های ATP Tour به پیروزی نرسیده بود و این در حالی است که او حالا در بین هشت تنیسور برتری قرار گرفته که جواز حضور در فینال‌های Nitto ATP را پیدا کردند. او ابتدا در ژوئیه امسال، در زمین اصلی ویمبلدون مقابل راجر فدرر قرار گرفت و از دیدار ۷۴ دقیقه‌ای‌اش برابر اسطوره دنیای تنیس، درس‌های زیادی آموخت. برتینی سپس در ماه سپتامبر برای حضور در فینال یو اس اوپن در آرتور اش استادیوم با رافائل نادال رقابت کرد. او بعد از اینکه در دیداری پنج سته، گائل مانفیلس را در یک چهارم نهایی از پیش‌رو برداشت، پس از ۴۲ سال، به نخستین تنیسور ایتالیایی‌ای تبدیل شد که در نیویورک به نیمه نهایی یو اس اوپن می‌رسد. در حالی‌که سروهای برتینی ۱۳۰ مایل بر ساعت سرعت داشتند و او در تای برک ست نخست دو بار فرصت بردن نادال را از دست داده بود اما در نهایت این تنیسور اسپانیایی میدان بود که در سه ست متوالی متئو را شکست داد. این در حالی بود که برتینی به سبب مصدومیت قوزک پایش، در فاصله شش هفته‌ای بین ویمبلدون و یو اس اوپن تنها یک بار در زمین تنیس حاضر شده بود. برتینی پیش از این در زمین‌های خاکی خودش را نشان داده بود اما امسال پتانسیل بالایش برای رقابت کردن در زمین‌های سخت و چمن را هم به همه ثابت کرد:
پیش از آغاز یو اس اوپن گفته بودم که زمین‌های خاکی و چمن، زمین‌های مورد علاقه من هستند. پیش از شروع فصل زمین‌های چمنی هم از علاقه‌ام نسبت به زمین‌های خاکی گفته بودم. حالا می‌توانم بگویم که همه زمین‌ها را دوست دارم. فکر می‌کنم این سفر طولانی را چهار سال پیش و در کنار مربی‌ام آغاز کردم. من بیشتر در زمین‌های خاکی بازی می‌کردم اما مربی‌ام گفت که باید در زمین‌های سریع‌تر هم پیشرفت کنم. بنابراین در سال ۲۰۱۵ در تورنمنت‌های زیادی شرکت کردم. من ۷۰ درصد از آن بازی‌ها را در زمین‌های سخت انجام دادم و فهمیدم که استعداد خوبی در این زمین‌ها دارم اما از طرفی به سبب قد بلندم کار راحتی در آنجا نداشتم. با این حال فکر می‌کنم که این بزرگ‌ترین کاری بوده که در سه سال اخیر موفق به انجامش شدم.
با این وجود هر اتفاقی که برای متئو برتینی در زمین‌های سخت لندن رقم بخورد، او به لذت بردن از حضورش در سطح اول تنیس جهان ادامه خواهد داد:
اشتیاق زیادی برای حضور در این مسابقات دارم. من عاشق این ورزش هستم و سعی می‌کنم تا از همه تمریناتم، حتی اگر بد هم باشند، لذت ببرم. از این رو نهایت تلاشم را می‌کنم تا از هر کاری که می‌کنم لذت ببرم.
فینال‌های Nitto ATP ۲۰۱۹ بین روزهای دهم تا هفدهم نوامبر در ورزشگاه سرپوشیدۀ O۲ لندن برگزار خواهد شد.
