رافا نادال و نوواک جوکوویچ در تلاش برای کسب قهرمانی ATP Finals

ATP Finals باز هم کمافی‌السابق در لندن برگزار می‌شود. این تورنومنت که از سال ۲۰۰۹ به میزبانی لندن برگزار می‌شود از سال ۲۰۲۱ به تورین ایتالیا منتقل خواهد شد.
حال همه در حال حدس و گمانند که کدامیک از چهار غول دنیای تنیس مردان در این رقابت‌ها به قهرمانی خواهد رسید.
البته که این چهار مرد بزرگ در رقابت‌ها شرکت می‌کنند، اما به نظر می‌رسد دوران حرفه‌ای اندی ماری در این تورنومنت به پایان خود می‌رسد.
درحالیکه اسکات در O۲ Arena لندن شرکت نخواهد کرد، رافائل نادال، نوواک جوکوویچ و راجر فدرر به همراه کلی جوان جویای نام دیگر در این تورنومنت به رقابت خواهند پرداخت.
فینال ATP در پایان سال تعیین خواهد کرد که چه کسی مرد شماره یک تنیس جهان خواهد شد: نادال یا جوکوویچ.
نادال در کنار استفانوس سیتسیپاس، دانیل مدودف و الکساندر زویرف در گروه آندره آغاسی قرار گرفته‌اند. این در حالی است که جوکوویچ، فدرر، دومینیک تیم و ماتئو برتینی در گروه بیورن بورگ به نبرد خواهند پرداخت.
در ادامه به چهار تا از بزرگترین خط داستانی‌های این مسابقات خواهیم پرداخت.

سلامتی نادال در ATP Finals

بزرگترین سوالی که در آخرین تورنومنت ATP Finals در مورد نادال بر سر زبانهاست این نیست که «آیا او می‌تواند برای اولین فاتح این رقابت‌ها شود؟» بلکه این پرسش است که «آیا او اصلا می‌تواند بازی کند؟»
در سالی که گذشت این تنیسور ۳۳ ساله اسپانیایی مجموعه‌ای از مصدومیت‌ها را تجربه کرد و حال سوال اینجاست که آیا در پایان سال او توان رقابت در چنین تورنومنت حساسی را دارد یا خیر.
نادال در سال‌های ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ نتوانست در ATP Finals شرکت کند و تنها یک بار در سال ۲۰۱۷ در این رقابت‌ها شرکت کرد و به دلیل درد در ناحیه زانوی راست قادر به ادامه رقابت‌ها نشد.
او که ماه پیش با دوست دیرینه‌اش ژیسکا پرلو ازدواج کرد، آخرین نفر از چهار غول تنیس بود که وارد دنیای تأهل می‌شد و به نظر می‌رسد که همه چیز در خصوص سلامتی او نشان از خبر‌های خوش دارد.
اما نادال مدت زیادی است که دچار مصدومیت در ناحیه شکم شده است و همین موضوع بر روی سرویس‌هایش تأثیر منفی گذاشته است. آخرین ضربه‌ای که این مصدومیت به نادال وارد کرد، کناره‌گیری از نیمه نهایی مسترز پاریس بود.
او امید دارد که بتواند در این رقابت‌ها بازی کند. حال باید دید که برای رویارویی در مقاب زویرف به آمادگی لازم دست خواهد یافت یا خیر.
نادال در کنفرانس خبری که پیش از تورنومنت برگزار شده بود گفت: «من باید ببینم که هر روز اوضاع چگونه رقم می‌خورد. امید زیادی دارم که به آمادگی ۱۰۰% برسم. برای من مهمترین هدف حفظ سلامتی است. من واقعا امیدوارم که بتوانم دوباره سرویس‌های مدنظرم را بزنم و هر روز احساس بهتری دارم».

تلاش برای کسب عنوان مرد شماره یک

ATP Finals
ATP Finals
سوال اینجاست که چرا نادال برای بازی در ATP Finals انقدر ریسک کرده و امکان این وجود دارد مصدومیتش بدتر شود، حتی باعث شود که فصل بعدش را نیز از دست داده و در اوپن استرالیا که در ژانویه برگزار می‌شود نیز شرکت نکند؟ در ملبورن نادال می‌تواند با رقیب دیرینه‌اش فدرر، تاریخ‌سازی کرده و برای بیستمین بار با او مسابقه دهد.
پاسخ این سوال مهم این است که به احتمال زیاد نادال و جوکوویچ عزم خود را جزم کرده‌اند تا عنوان مرد شماره یک را فتح کنند.
نادال پس از ۱۲ ماه غیبت این هفته می‌تواند عنوان نفر اول لیست بهترین تنیسور‌های جهان را از جوکوویچ باز پس گیرد.
نادال پنجمین بار است که به این عنوان دست پیدا می‌کند و از این نظر با جوکوویچ و فدرر در یک ردیف قرار می‌گیرد. حال اگر جوکوویچ به این افتخار نایل آید تنها کسی خواهد بود که در کنار پیت سمپراس اسطوره‌ای برای ششمین بار این مهم را نائل شده است.
اما هر چقدر که این موضوع برای نادال باعث انگیزه است، ۱۰ سال پیش بیشتر از یک هدف بود. حالا قهرمانی در ATP Finals می‌تواند هدف بزرگتری باشد.
نادال در خصوص کسب عنوان مرد شماره یک جهان در پایان سال گفت: «اگر نظر شخصی مرا بخواهید این موضوع یکی از هدف‌های من نبود. من از جایگاهی که امروز قرار دارم بسیار خوشحالم، اما مهمترین هدف کنونی من این است که تمام تورنومنت را با سلامتی کامل به پایان برسانم».
وقتی به پیروزی‌های نادال در این بازی فکر می‌کنیم – حتی به مشکلاتی که در تنیس سربسته با آن دست به گریبان شد – بسیار قابل توجه است که رکورد او در ATP Finals، امتیاز متوسط ۱۳-۱۶ است.

نسل بعدی اینجاست

کم کم باید به فکر این موضوع باشیم که این چهار غول بزرگ دنیای تنیس وارد دوران بازنشستگیشان شوند. از اینرو سازمان ATP سه سال پیش کمپین بازاریابی Next Gen (نسل بعدی) را به راه انداخت. آن‌ها همچنین به فکر ایجاد یک تورنومنت جدید برای بازیکنان زیر ۲۲ سال افتادند که عنوان Next Gen ATP Finals نام گرفته و قرار است در میلان ایتالیا برگزار شود.
خوب، نسل بعدی‌ها سال ۲۰۱۹ آمده‌اند.
در لندن چهار بازیکن تازه‌کار ۲۳ ساله و پایین‌تر از آن حضور دارند که عبارتند از: مدودف، سیتسیپاس و برتینی درحالیکه زویرف بازگشته است تا از عنوان قهرمانی خود دفاع کند.
آخرین بار این اتفاق چه سالی رخ داد؟ در ۲۰۰۹ بود وقتی که نادال، جوکوویچ، ماری و خوان مارتین دل پوترو در کنار هم قرار گرفته بودند.
سیتسیپاس سالش را بسیار قدرتمندانه شروع کرد و توانست تا نیمه نهایی اوپن استرالیا بالا بیاید و حریف اسطوره‌ای خود یعنی راجر فدرر را که مدافع دو عنوان قهرمانی این مسابقات بود را شکست دهد؛ وی همچنین نادال را در زمین خاکی در هم کوبید و در مسترز شانگ‌های قدم به قدم جوکوویچ با او به رقابت پرداخت.
جوکوویچ در چین دارای امتیاز ۱-۶۰ بود و وقتی ست اول را به نفع خود به پایان رساند، حمایت بی‌نظیر طرفدارانش را نیز به همراه داشت.
مدودف یک کانترپانچر قهار با سرویس‌های ویرانگر است و سال را با موفقیت به پایان رساند. این تنیسور ۶ فوت و ۶ اینچی روسی در مسابقات آزاد آمریکا تبدیل به یکی از شخصیت‌های محبوب تماشاگران شد و مسابقه فینالی که با نادال داشت توانست یک کامبک تاریخی را از خود به جا بگذارد.
نمایش برتینی آرام، ولی با سرویس‌های قدرتمند در نیمه نهایی نیویورک به او کمک کرد تا بعد از کورادو بارازوتی در سال ۱۹۷۸ به اولین ایتالیایی تبدیل شود به رقابت‌های ATP Fianls وارد شود.
حضور زویرف در فینال شانگ‌های یکی از نقاط قوت وی است هرچند این تنیسور آلمانی تنها عضو این گروه چهارنفره است که تا به حال نتوانسته در نیمه نهایی گرنداسلم‌ها حضور پیدا کند.

فدرر اگر خوش‌شانس باشد نهایتا می‌تواند در رتبه هفتم جا خوش کند

با فرض رکورد هشت بار قهرمانی فدرر در ویمبلدون، خاطرات او در لندن مطمئنا الهام‌بخش و شیرین است. با این حال دو تا از دردناک‌ترین و تلخ‌ترین شکست‌های وی در فینال گرند‌اسلم‌ها در ویمبلدون رقم خورده است. اولین آن‌ها به سال ۲۰۰۸ بر می‌گردد زمانیکه نادال جوان در پنج ست متوالی او را شکست داد و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان به بزرگترین مسابقه تنیس تمام اعصار بدل شد. دومین شکست تلخ فدرر در ویمبلدون نیز به همین ۶ ماه پیش باز می‌گردد که جوکوویچ در یک رقابت دیدنی و نفس‌گیر فدرر را از پای درآورد.
هرچند مسابقه فدرر با جوکوویچ به کیفیت مسابقه او در سال ۲۰۰۸ نبود، اما تای‌برکی که در همان ست اول بین این دو اسطوره جریان گرفت، آن بازی را به یکی از دراماتیک‌ترین مسابقات تاریخ تنیس بدل کرد.
هفتمین قهرمانی در ATP Finals نمی‌تواند خاطرات بازگشت جوکوویچ را از میان بردارد، اما می‌تواند بهترین راه ممکن برای فدرر باشد تا فصلش را به پایان برساند. او امسال فصل درخشانی را پشت سر گذاشت و توانست نمایش جذابی را در شیلی، آرژانتین، کلمبیا، مکزیکوسیتی و چین از خود به جای بگذارد.
وقتی جوکوویچ و فدرر در یک گروه قرار گرفته باشند، احتمال اینکه این دو در دو دور با هم به رقابت بپردازند و خاطره سال ۲۰۱۵ را زنده نگه کنند بسیار بالا خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *