راجر فدرر ، اسطورۀ دنیای تنیس در مصاحبه‌ای اظهار داشته که پس از باخت مقابل نواک جوکوویچ در فینال مسابقات ویمبلدون از شدت ناراحتی، گریه کرده است.
مصاحبه راجر فدرر
استاد سوئیسی و فاتح ۲۰ گرند اسلم دنیای تنیس، در یکی از به یادماندنی‌ترین فینال‌های تاریخ این رشتۀ ورزشی در ویمبلدون، برابر نواک جوکوویچ صرب شکست خورد تا نتواند شمار جام‌های خود در گرند اسلم‌ها را به عدد ۲۱ برساند. در تابستان سال جاری و در یکی از بزرگ‌ترین مسابقات تاریخ تنیس، راجر فدرر در بازی پایانی رقابت‌های ویمبلدون مقابل نواک جوکوویچ قرار گرفت و با شکست ۳-۲ به مقام دوم این مسابقات بسنده کرد. راجر فدرر در دیداری که چهار ساعت و ۵۷ دقیقه به طول انجامید و رکورد دومین دیدار طولانی مدتِ تاریخ این تورنمنت را ازآن خود نمود با نتایج ۶-۷ (۵-۷)، ۶-۱، ۶-۷ (۴-۷)، ۶-۴ و ۱۲-۱۳ (۳-۷) برابر رقیب قدرتمند صربستانی خود تن به شکست داد تا دستش از نهمین قهرمانی در ویمبلدون کوتاه گردد.
فدرر ۳۸ ساله در حالی دیدار پایانی ویمبلدون را به جوکوویچ واگذار نمود که دو مچ پوینت را در ست آخر این مسابقه از دست داده بود تا پس از پایان این بازی، چیزی جز آه و افسوس برای او باقی نماند. هرچند دوربین‌های تلویزیونی، چهرۀ آرام راجر فدرر را پس از اتمام این مسابقه به تصویر کشیدند، اما حکایت آن بازی برای این تنیسور سوئیسی به گونه‌ای دیگر رقم خورده است. دو ماه پس از فینال ویمبلدون، راجر فدرر اظهار داشته که کسی نمی‌داند که او پس از آن بازی گریه کرده و لحظات احساسی تلخی را پشت سر گذاشته است.
هواداران در روز ۱۴ جولای شاهد دو فینال بزرگ در دو رشته‌ای بودند که کمتر شباهتی به یکدیگر دارند. اولی فینال به یادماندنی و کلاسیک ویمبلدون و دیگری فینال مسابقات جام جهانی کریکت، بین دو تیم ملی انگلیس و نیوزیلند.
راجر فدرر در مصاحبه با روزنامه گازتا دلو اسپورت ایتالیا در این باره گفته است:
آخرین باری که گریه کردم؟ دو ماه پیش در ویمبلدون بود! پس از پایان آن مسابقه و هنگام اهدای جوایز، خیلی سعی کردم تا جلوی اشک‌هایم را بگیرم. در آن هنگام، لحظات سختی را به لحاظ احساسی پشت سر می‌گذاشتم. وقتی مراسم تمام شد، به اتاقم رفتم و درب را قفل کردم. در تنهایی‌ام با خودم فکر کردم که حیف، چقدر نزدیک بود. من می‌توانستم برندۀ این بازی شوم. آن لحظه بود که فرو ریختم و اشک‌هایم سرازیر شد.
آخرین قهرمانی راجر فدرر در مسابقات ویمبلدون به دو سال پیش برمی‌گشت؛ جایی که او توانسته بود با پیروزی برابر مارین چیلیچ از کرواسی، برای هشتمین بار فاتح این رقابت‌ها شود و نام خود را در کتاب رکوردهای این بازی‌ها به ثبت برساند. اسطورۀ دنیای تنیس می‌توانست با پیروزی برابر جوکوویچ، به مسن‌ترین قهرمان تاریخ این مسابقات نیز بدل گردد، اما درست شرایطی همانند سال ۲۰۰۸ برای او رقم خورد. ۱۱ سال پیش و در جدال برای قهرمانی ویمبلدون، او مقابل رافائل نادال قرار گرفته بود. آن بازی نیز که از نظر طولانی بودن دست کمی از فینال ۲۰۱۹ نداشت، در پایان باعث شد تا رافا نادال با پیروزی ۳-۲ برابر فدرر به پنجمین قهرمانی خود در گرند اسلم‌ها دست یابد. راجر فدرر در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید:
شاید این دیدار همانند مسابقه‌ام در سال ۲۰۰۸ باشد. به آن دیدار اندیشیدم و گفتم «خب بدتر از آن بازی که نبود.» پایان حماسه، بدشانسی و لحظات سخت. بله، مطمئنا شباهت‌هایی بین این دو (فینال ویمبلدون ۲۰۰۸) وجود دارد. من در هر دو دیدار بازنده شدم و این تنها شباهتی است که من در آن می‌بینم.
راجر فدرر در حال حاضر خود را برای مسابقات لاور کاپ که از فردا (۲۰ سپتامبر) در کشورش، سوئیس آغاز خواهد شد، آماده می‌کند. او در مسابقات دوبل و در کنار الکساندر زورف آلمانی، باید مقابل زوج جک ساکِ آمریکایی و دنیس شاپووالف از کانادا قرار بگیرد.
