پترا مارتیچ ، برترین تنیس باز زن کشور کرواسی، پس از اتمام رقابت‌های فد کاپ تصمیمش را برای خداحافظی از تیم ملی کشورش، عملی ساخت.
کناره گیری پترا مارتیچ از از تیم ملی کرواسی
سال ۲۰۱۹ به بهترین شکل ممکن برای پترا مارتیچِ ۲۸ ساله که متولد شهر اسپلیتِ کشور کرواسی است، پشت سر گذاشته شد و او در پایان سال توانست به بهترین رنکِ خود در رده‌بندی تنیس زنان برسد. او با قرارگیری در جایگاه شمارۀ ۱۵ دنیا، موفق شد بهترین ردۀ خود در طول ۱۱ سال فعالیت حرفه‌ایش را به دست آورد. این بانوی کروات که راکت تنیس را در دست راستش نگه می‌دارد، تاکنون و در تورنمنت‌های مختلفی که در آن حاضر بوده موفق به کسب درآمد ۴.۸ میلیون دلاری شده است. مارتیچ در همان اوایل آغاز کارش به عنوان یک تنیسور حرفه‌ای، به خوبی توانست خودش را با فضای مسابقات و تورنمنت‌های تنیس بزرگسالان وفق بدهد. در سال ۲۰۰۹ و در حالی که پترا تنها ۱۸ سال سن داشت، او در رویدادهای مختلف WTA موفق شد خودش را در بین ۱۰۰ تنیس باز برتر زن جهان جای دهد. در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ و پیش از آن‌که مارتیچ آماجِ مصدومیت‌های سخت و متعدد گردد، وی موفق شد حتی در جمع ۶۰ بازیکن برتر رنکینگ نیز قرار گیرد. اما در فاصلۀ سه سال (۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶) آسیب‌هایی که پترا به آن دچار گشت، زندگی حرفه‌ای او را به سختی تحت تاثیر قرار داد و دیگر کمتر شاهد حضور او در میادین تنیس بودیم. افت فاحشِ این تنیسور کروات در طول این سه سال به حدی بود که او حتی در بین ۶۰۰ نفر رنکینگ زنان نیز جایی نداشت! اما تمام این مصدومیت‌ها مانع از حضور و ادامۀ درخشش او در میادین تنیس نشد. او در بهار سال ۲۰۱۷ مجدداً به مسابقات تنیس بازگشت و تنها دو سال و نیم زمان لازم بود که ما دوباره شاهد ظهور پترا مارتیچ در عرصۀ رقابت‌های و رویدادهای تنیس باشیم.
در مسابقات گرند اسلم رولان گاروس، پترا مارتیچ کار خود را از دور مقدماتی و انتخابی این رقابت‌ها آغاز کرد و در پایان حتی موفق به صعود به دور چهارم این بازی‌ها نیز شد. همین امر کافی بود تا مارتیچ خودش را دوباره بازیابد و رتبۀ او در رنکینگ نیز دست‌خوش تغییرات زیادی گردد. دو سال قبل، پترا سال را خارج از ۳۰ نفر برتر رده‌بندی زنان به پایان رسانده بود ولی حکایت فصل ۲۰۱۹ برای او کاملاً متفاوت بود. او در این سال با کسب نخستین جام قهرمانی‌اش در تورنمنت‌های حرفه‌ای WTA و تداوم نتایج خوبش در دیگر رویدادهای تنیس، موفق شد خودش را به جایگاه شمارۀ ۱۵ دنیا برساند. هنگامی که این تنیس باز ۲۸ ساله حتی در جمع ۵۰ بازیکن برتر هم جایی نداشت، وی در سال ۲۰۱۹ و در تورنمنت استانبول ترکیه به مقام قهرمانی رسید. پیش از آن، مارتیچ به نیمه نهایی مسابقات اوپن چارلستون رسیده و در مسترز مادرید نیز او در جمع هشت تنیس باز پایانی قرار گرفته بود. هنگامی که جایگاه پترا مارتیچ در ماه سپتامبر و بین ۲۰ نفر برتر دنیا تثبیت گردید، آخرین گرند اسلم فصل در فلاشینگ مدوز شهر نیویورک از راه رسیده بود. در یو اس اوپن، عملکرد پترا مارتیچ رضایت بخش بود، تا جایی که او در دور چهارم این گرند اسلم و دیدار مقابل سرنا ویلیامز «فینالیست این رقابت‌ها» می‌توانست پیروز از میدان مسابقه خارج گردد و آن دیدار سرنوشت ساز را تنها به تجربۀ بالاتر فاتح بیست و سه گرند اسلم تاریخ تنیس، واگذار نمود.
در تورنمنت‌های آسیایی نیز پترا عملکرد خوبی را از خود برجای گذاشت. او به فینال رقابت‌های ژنگژو صعود کرد و در مسابقات ووهان نیز تا دور یک چهارم نهایی بالا آمد. تمامی این عملکرد مثبت در سال ۲۰۱۹ باعث شد که او به ردۀ پانزدهم دنیا برسد تا بهترین عملکردش در رنکینگ را به ثبت برساند. اما پترا مارتیچ، حال اهداف مهم‌تر دیگری را در سال میلادی جدید نشانه رفته است. او هماهنگ با مربی جدیدش، ساندرا زانیوِسکا، تصمیم گرفته تا از رقابت در تیم ملی کشورش کناره‌گیری کند و تمام عزم خود را معطوف به تورنمنت‌های آتی در سال ۲۰۲۰ نماید. پترا مارتیج به مدت شش سال (۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴) حضور مداومی در تیم ملی تنیس زنان کرواسی داشت. او در این بین در ۱۲ مسابقۀ رویداد مهمی چون فد کاپ نیز حضور یافته که موفق به کسب هشت برد در این رقابت‌ها نیز شده است. پنج سال قبل و در تورنمنت فد کاپ که در لوکزامبورگ برگزار می‌شد، پترا مارتیچ عهده‌دار کاپیتانی تیم ملی کرواسی در آن رقابت‌ها بود. هدف اصلی پترا مارتیچ در فصل جدید مسابقات تنیس، حضور در جمع ۱۰ نفر برتر رنکینگ زنان خواهد بود. پترا مارتیچ خود دراین‌باره می‌گوید:
یک سال عالی را پشت سر گذاشتم و اگر کسی پیش از شروع مسابقاتِ فصل به من می‌گفت که در این رده قرار می‌گیرم، باور نمی‌کردم. در طول سالیان گذشته من با مصدومیت‌های شدید و متعددی دست و پنجه نرم کرده‌ام و این‌گونه نبوده که من هیچگاه در جایگاه خوبی قرار نداشته باشم. این موفقیت‌ها حاصل دو سال و نیم تلاش بی‌وقفۀ من و تیمم در تورنمنت‌های مختلف بوده و سرانجام در موقعیتی قرار گرفتم که همیشه خواستار آن بوده‌ام. در سالی که گذشت من تنها در هشت تورنمنت حضور یافتم که موفق به کسب اولین جام حرفه‌ایم نیز شدم. اگر بخواهم در جمع ۱۰ بازیکن برتر رنکینگ قرار بگیرم، باید در رویدادهای بیشتری حضور یابم و دلیل خداحافظی من از تیم ملی و همچنین انصراف از حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، این موارد بوده است.
