در اولین برخورد با استراتژی و تاکتیک های تنیس که احتمالا اوایل این ورود به این حرفه برایتان رخ میدهد خیلی زود متوجه می شوید چیزی بیشتر از تکنیک های ذهنی برای این ورزش اهمیت دارد.
در واقع متوجه می شوید که تکنیک هیچ مغایرتی با بازی بازیکنان با تجربه ندارد.
برخی از بازیکنان، همه ی ضربات را ناشیانه و مضحک می زنند ولی با این حال برنده ی مسابقه می شوند و برخی دیگر از چنان تکنیک بالایی برخوردار هستند که باعث میشوند شما احساس یک بازیکن تازه کار را پیدا کنید.
آنها بر استراتژی و تاکتیک های تنیس کاملا مسلط هستند. می دانند که چگونه با هر موقعیتی کنار بیایند و تا چه حد سبک بازی خود را با آن موقعیت وفق دهند تا همچنان موفق باقی بمانند.
این بازیکنان شکست خودشان را رقم نمیزنند و اگر هم بر حسب اتفاق بازنده شوند، حتما تیم حریف بازی بهتری را در زمین ارایه داده است.
حالا سوالی که پیش می آید این است که رمز موفقیت آنها چیست؟
نکته اول این است که برای این بازیکنان کاملا واضح است که چگونه در زمین بازی کنند تا برنده واقعی باشند. آنها کاملا به سبک بازی، نقاط قوت و ضعف خودشان آگاه هستند و میدانند که چگونه از هر دو اینها به نحو احسن استفاده کنند.
نکته ی دیگری که این بازیکننان به آن دقت میکنند این است که میدانند تیم حریف چه سبکی از بازی را انتخاب میکند و چگونه در زمین ظاهر خواهد شد. در واقع آنها در همان دقایق اولیه بازی این نکته را تشخیص می دهند.
زمانی که یک بازیکن با تجربه که بر استراتژی های بازی مسلط است، شروع به گرم کردن می کند، با دقت رقیب خود را زیر نظر می گیرد و به نقاط ضعف، تکنیک، حرکات، تغییرات وزنی، مدت زمان واکنش و دانش کلی رقیب خود دقت کامل را دارد.
او نقاط قوت و تمایلات رقیب خود را در مورد نوع ضربه زدنشان مورد توجه قرار می دهند. او همچنین ویژگی های روحی حریف را زیر نظر می گیرد و به مظطرب، بیش فعال و زودرنج بودن حریفش دقت می کند. دیدگاه حریفش نسب به بازی( نحوه حضور او در زمین) و اعتماد به نفس یا قابل احترام بودن حریف برای او از اهمیت زیادی برخوردار است.
بله! تمامی این نکات ریز می تواند در همان پنج دقیقه اول گرم کردن قبل از بازی با یک نگاه دقیق و مقدار زیادی تجربه قابل درک باشد. همچنین اطلاعات بیشتری در طول بازی به دست می آید ولی یک بازیکن با تجربه و با تکنیک، از قبل از شروع بازی یک برنامه از قبل تعیین شده را درذهن دارد که این برنامه بر اساس استراتژی منتخب خود و حریفش در بازی می باشد.
سوالی که پیش می آید این است که استراتژی و تاکتیک های تنیس چیست؟
استراتژی در کنار تکنیک، آمادگی جسمانی و رقابت روحی یکی از چهار مبحث اصلی این بازی است. وسیع ترین تعریف از استراتژی بازی تنیس استفاده از برتری های ذاتی و اکتسابی در مقابل نقاط ضعف تیم حریف به منظور کسب موقعیت و امتیازات بیشتر می باشد. سبک بازی شما الگوی بازی نامیده می شود.
دیدگاه دیگر این است که استراتژی یک برنامه کلی برای بازی بر علیه یک حریف مشخص و در یک زمین مشخص می باشد. از سوی دیگر تاکتیک های تنیس راه های دقیق تری برای بدست آوردن استراتژی کلی هستند. برای مثال اگر استراتژی اصلی شما بازی تهاجمی از انتهای زمین باشد، تاکتیک شما برای اجرای این استرتتژی می تواند متنوع باشد.
تاکتیک یک بازیکن می تواند تا جایی که ممکن است استفاده از ضربات روی راکت باشد( مانند ضربات جیم کوریر) و تاکتیک بازیکن دیگر می تواند ضربه مستقیم به توپ معلق در هوا باشد و اینگونه بخواهد تیم حریف را تحت فشار قرار دهد( مانند نحوه بازی آندره آغاسی).
بنابراین این مثال ها نشان دهنده استفاده از استراتژی بازی تهاجمی با تاکتیک های گوناگون است.
می توان حتی واحد های کوچک تری را در استراتژی و تاکتیک های تنیس، جزوه دسته تصمیم های تاکتیکی قرار داد.
این موارد اصول لازم برای بدست آوردن یک امتیاز هستند. در واقع با هر بار عبور توپ از تور زمان یک تصمیم گیری فرا رسیده است.
