تنیس روی چمن یا Lawn Tennis هم در شکل انفرادی و هم دونفره انجام می‌شود.
این شکل از تنیس بر روی زمین چمن انجام می‌شود. ابعاد قانونی زمین چمن همانند ابعاد دیگر اشکال تنیس می‌باشد. طول این زمین ۷۸ فوت (۲۳٫۷۷ متر) می‌باشد که به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود. همچنین عرض این زمین برابر با ۲۷ فوت (۸٫۲۳ متر) در حالت انفرادی و ۳۶ فوت (۱۰٫۹۷ متر) در حالت دونفره می‌باشد.
قوانین تنیس روی چمن
قوانین تنیس روی جمن بسیار آسان می‌باشد و در مقایسه با نحوه بازی‌کردن این ورزش، به هیچ‌وجه دشوار نمی‌باشد. قوائد بنیادین تنیس روی چمن در این مقاله شرح داده شده‌است.
رقبا
تنیس روی چمن در دو شکل انفرادی (Single) و دونفره (Double) صورت می‌گیرد. شکل انفرادی به صورت رقابت یک بازیکن در مقابل یک بازیکن دیگر انجام می‌شود. شکل دونفره نیز در قالب رقابت یک گروه دونفره در مقابل یک گروه دونفره دیگر صورت می‌پذیرد. شکل رقابت در تنیس روی چمن به صورت رقابت انفرادی و دونفره مردان، رقابت انفرادی و دونفره زنان و رقابت دونفره مختلط (Mixed double) می‌باشد که هر تیم شامل یک بازیکن زن و یک بازیکن مرد می‌باشد. رقبا با زدن سرویس (امتیاز آغازین) نوبت را تعویض می‌کنند و با این کار فرصت مساوی امتیازگیری به طرفین اعطا می‌شود.
قوانین امتیازگیری برای هر تک امتیاز
زننده سرویس باید توپ را از پشت خط عرضی (Baseline) پرتاب کند. توپ پس از پرتاب باید در زمین حریف بنشیند. اگر توپ خارج از محوطه مربوط به حریف به زمین بنشیند خطا رخ داده‌است. حتی اگر توپ به تور برخورد کند و به زمین حریف نیز بنشیند، باز خطا رخ داده‌است. یک حالت وجود دارد که در آن زننده سرویس دو بار خطای سرویس انجام می‌دهد که در این صورت یک امتیاز به نفع حریف محاسبه می‌شود. سرویس صحیح به رالی یا تبادل توپ بین طرفین منجر می‌شود. در بازی انفرادی یک ضربه زمانی صحیح است که در داخل زمین حریف بنشیند. مساحت این زمین به استثنای دو فضای ۴٫۵ فوتی کنار زمین است. هر چند این فضاها در حالت دونفره جزئی از زمین تنیس به حساب می‌آیند.
قوانین امتیازگیری در یک مسابقه
مسابقه تنیس در دو شکل «۳ ست برتر» یا «۵ ست برتر» صورت می‌پذیرد. شکل ۵ ست مخصوص مردان و شکل ۳ ست نیز مخصوص زنان می‌باشد.
ست
برای پیروزی در یک ست، بازیکن حداقل ۶ گیم را باید ببرد. اختلاف گیم‌های برده شده توسط برنده و بازنده، حداقل ۲ گیم باید باشد. این بدان معناست که مثلا یک ست به صورت ۵-۶ نمی‌تواند به نفع برنده پایان پذیرد. زمانیکه هر دو طرف بازی ۶ گیم را پیروز شده باشند، از قانون تای برک استفاده می‌شود. برای آنکه بازیکن بتواند تای‌برک را پیروز شود، حداقل باید ۷ امتیاز کسب کند. در این حالت نیز اختلاف دو امتیازی بین طرفین، شرط اصلی پیروزی می‌باشد. یعنی نتیجه ۶-۷ غیر معتبر بوده و برنده بازی حتما باید امتیاز ۸ را کسب کند تا ست را به نفع خود به پایان برساند.
گیم
پیروزی در یک گیم با به کسب ۴ امتیاز به دست می‌آید. ترتیب امتیازدهی گیم‌ها در تنیس به ترتیب ۱۵، ۳۰ و ۴۰ است. الگوی امتیازدهی در تنیس یک مقدار عجیب و غریب است و مثل سایر ورزش‌ها به صورت ۱، ۲ و ۳ نمی‌باشد. وقتی دو طرف در امتیاز ۴۰-۴۰ مساوی می‌شوند حالتی پیش می‌آید که به آن deuce گفته می‌شود. برای آنکه بازیکن گیم را بعد از deuce شدن ببرد باید یک امتیاز دیگر نیز کسب کند که به آن Advantage گفته می‌شود. بازیکنی که بتواند امتیاز Advantage را نصیب خود کند، برنده گیم خواهد بود.
مدت زمان مسابقه
تنیس روی چمن همچون دیگر ورزش‌ها نظیر بسکتبال یا فوتبال، محدودیت زمانی یا محدودیت زمان پرتاب ندارد. بنابراین یک مسابقه تنیس ممکن است چندین ساعت به طول انجامد. برای مثال در مسابقات ویمبلدون، مسابقه جان ایزنر و نیکولاس ماهوت بیش از ۱۱ ساعت طول کشید و ۷۲ ساعت را به خود اختصاص داد که عنوان طولانی‌ترین مسابقه تاریخ را به خود اختصاص داد. تنها بخشی از تنیس روی چمن که بحث محدودیت زمانی در آن مطرح است، زمان بین امتیازها و تعویض زمین است. قانون ۲۹ از کتاب قانون فدراسیون بین‌المللی تنیس اعلام می‌کند که هر بازیکن پس از ثبت امتیاز خود تنها ۲۰ ثانیه فرصت دارد که ضربه بعدی خود را شروع کند. بازیکنان نیز پس از هر گیم با شماره فرد باید زمینشان را تعویض کنند. محدودیت زمانی برای تعویض زمین ۹۰ ثانیه احتساب شده‌است. آنها در این بازه زمانی و پیش از بازگشت به زمین اجازه نوشیدن، نشستن و استراحت‌کردن را دارند. بازیکنان یک زمان استراحت ۲ دقیقه‌ای بین هر ست را نیز در اختیار دارند. جریمه زمانی ابتدا از یک هشدار، سپس کسر یک امتیاز و سپس کسر یک گیم آغاز می‌شود.
