در این مطلب به بررسی ویژگی های زمین چمن تنیس می پردازیم. چه ویژگی های مثبت و منفی دارد.
معایب
چمن از آن دسته از سطح زمین تنیس است که در طی مسابقات به طور قابل توجهی تغییر می کند، به خصوص معروف ترین مسابقات چمن، ویمبلدون، که به مدت دو هفته به طول می انجامد. چمن، در هر صورت، زنده است و تعداد کمی گیاه وجود دارد که می تواند توسط ورزشکاران سطح جهانی که روی آن ها راه می روند و یا با سرعت تمام می دوند، مقاومت کند و له نشود. در روز اول ویمبلدون، زمین های چمن سبز و زیبا هستند. هفته دوم، مناطق بزرگی در پشت خط انتهایی زمین و در نزدیکی خطوط سرویس به قهوه ای و خاک خالی تبدیل شده اند.
در یک زمین چمن تازه، توپ جهش نسبتاً مداوم، اما بسیار کم و سریع دارد. در حالی که توپ با زاویۀ معمولی در اکثر ضربه های تنیس با چمن برخورد می کند، تیغه هایی از چمن را در جلوی خود خم می کند، و آنها یک سطح نسبتاً صاف را تشکیل می دهند که روی آن توپ به جلو سر می خورد، و از سرعت آن کاسته می شود. بنابراین، یک سطح چمن به طور کلی حداقل تمرین را در هر مسابقه ارائه می دهد. این زمین برای بازو هم خوب نیست، زیرا توپ با سرعت بیشتری به راکت برخورد می کند، و سرعت بیشتر به طور کلی به معنای شوک و پیچ خوردگی بیشتر بازو است.
هرچه زمین چمن فرسوده تر شود، میزان آسیب دیدگی بازو بیشتر می شود، زیرا جهش های توپ غیرقابل پیش بینی تر می شوند. پرشهای غیرقابل پیش بینی همچنین شانس بیشتری را در بازی دخیل می کند. یک سطح سریع و غیرقابل پیش بینی باعث از بین رفتن صبر می شود، زیرا قدرت ضربه های تهاجمی افزایش یافته و ثبات هم کاهش می یابد، تا حدودی به دلیل اینکه چرخش توپ ابزاری مهم برای ثبات است، اما اجرای آن هنگامی که جهش ها کوتاه تر هستند بسیار سخت می شود.
چمن چه تازه باشد یا فرسوده، سطح لغزنده ای دارد و اگر کوچک ترین خیسی داشته باشد بسیار نا امن می شود. در حالی که در زمین های سخت یا خاکی بازی مدت ها به طول می انجامد، اما در چمن با مشاهدۀ کوچک ترین مشکلی بازی متوقف می شود.
مزایای زمین چمن تنیس
چمن به دلیل نرمی زیر پا، برای سلامت پا بسیار مناسب است (به جز زمانی که بازیکن سر می خورد)، و دوندگی در این زمین کم تر است. همچنین فشار وارده به بازو کم تر است زیرا تعداد ضربه های سریع و خارج از مرکز کم تر است. همینطور برخورد توپ و راکت در ارتفاع کمتری رخ می دهد و به نسبت زمین های دیگر که این ارتفاع زیاد است، فشار کمتری به بازو وارد می شود. اگ بازیکنی سر بخورد و به زمین بیفتد چمن مانند محافظ بالشتی عمل می کند بخصوص زمانی که خیلی هم له نشده است.
اگر مسابقات ویمبلدن یا دیگر مسابقات تنیس روی چمن را دیده باشید، قطعاً متوجه این مسئله شده اید که تعداد سرویس ها و مدت زمان رفت و آمد توپ (والی) بیشتر از دیگر زمین های تنیس است. به دلیل کوتاه بودن جهش ها خیلی سخت می شود به زیر توپ رفت و ضربۀ چرخشی زد در نتیجه والی طولانی تر می شود.
