زندگی‌نامه ونوس ویلیامز ، افسانه‌ سیاه‌پوست تنیس زنان

دوران کودکی ونوس ویلیامز سراسر سختی و مشقت بود. وی که در کامپتون لوس آنجلس به دنیا آمد توانست قهرمان چهار دوره تنیس زنان در المپیک شده و به اوج افتخارات در این رشته دست پیدا کند.

ونوس ویلیامز کیست؟

ونوس ابونی استار ویلیامز متولد 1980 در لینوود کالیفرنیاست و تنیس را در زمین‌های عمومی در لوس آنجلس آموخت. پس از آنکه در 1994 وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد، توانست به هفت عنوان قهرمانی در گرند اسلم و یک مدال المپیک در تنیس تک نفره زنان دست پیدا کند. وی همچنین همراه با خواهرش سرنا ویلیامز توانستند عناوین قهرمانی متعددی را در تنیس دونفره زنان کسب کنند. ونوس ویلیامز به دلیل بیماری خودایمنی مجبور شد در سال 2011 با دنیای حرفه‌ای تنیس خداحافظی کند.

دوران حرفه‌ای تنیس

در سال 1997، ونوس ویلیامز اولین زن خارج از سید مسابقات آزاد تنیس آمریکا بود که می‌توانست وارد مرحله نهایی این سری از مسابقات شود. اما در آن مسابقه به مارتینا هینگیس نتیجه را واگذار کرد. در سال 2000 توانست هر دو عنوان ویمبلدون و آزاد آمریکا را از آن خود کند و راهش را به سوی عقد قرارداد 40 میلیون دلاری با Reebok هموار کند. او یک سال بعد توانست از قهرمانی‌اش در مسابقات آزاد دفاع کند.

در رقابت‌های المپیک 2000 سیدنی استرالیا بود که ویلیامز توانست در تنیس یک نفره زنان مدال طلا را تصاحب کند و همراه با خواهرش نیز مدال طلای دونفره زنان را از آن خود کنند. این دو خواهر هم رقیب یکدیگرند و هم بهترین هم‌تیمی برای دیگری. این دو نفر موفق به کسب 13 عنوان گرند اسلم در رقابت‌های تنیس دونفره شده‌اند و تابحال بیش از 20 بار در مقابل یکدیگر به رقابت پرداخته‌اند که از آن میان می‌توان به فینال هشت گرند اسلم اشاره کرد.

ویلیامز به دلیل مصدومیتی که در ناحیه مچ داشت، در سال 2006 فقط توانست در یک رقابت شرکت کند اما در سال 2007 به وضعیت مطلوب جسمانی رسید و توانست عنوان قهرمانی مسابقات ویمبلدون را از آن خود کند. او همین عنوان را سال بعد نیز تکرار کرد و توانست خواهرش سرنا را شکست داده و پنجمین عنوان قهرمانی‌اش در ویمبلدون را کسب کند. چند ماه بعد، این دو خواهر در قالب یک تیم، عنوان قهرمانی تنیس دونفره زنان المپیک 2008 پکن را به خانه بردند.

در سال 2011 ونوس دچار بیماری سندروم شوگرن شد؛ یک بیماری خودایمنی که به راحتی او را از تاب و توان انداخته و باعث مشکلات جسمی فراوانی می‌شد. او به رژیم گیاهخواری رو آورد و برنامه‌ تمرینی‌اش را نیز تغییر داد تا بتواند روزهای بیشتری را تاب بیاورد. این شیوه جواب داد و زمانی موفقیتش را به اثبات رساند که او همراه با سرنا توانستند سیزدهمین گرنداسلم دونفره ویمبلدون را در سال 2012 از آن خود کنند.

این دو خواهر در فینال رقابت‌های تنیس دونفره زنان در المپیک 2012 لندن به مصاف ستاره‌های اهل چک، آندرئا هیلواکووا و لوسی هرادکا رفتند و توانستند چهارمین مدال طلای المپیک را نیز به افتخارت خود بیافزایند. در پاییز همان سال، ویلیامز توانست اولین عنوان قهرمانی تنیس تک‌نفره WTA (فدراسیون تنیس زنان) را پس از بیش از دو سال تصاحب کند.

ویلیامز به همگان نشان داد که علیرغم بیماری‌اش، هنوز هم می‌تواند به رقبایش غلبه کند و این ادعا را در فینال راجر کاپ و کوپ بانک نشنال در سال 2014 به اثبات رساند. اوایل 2015، ونوس با شکست تنیسور برتر دنیا، کارولینا ووزنیاکی در رقابت‌های ASB Classic ، به 46 امین پیروزی‌اش در فینال رقابت‌های تنیس دست پیدا کرد.

در تابستان 2014، این ستاره گیاهخوار به دور چهارم مسابقات ویمبلدون راه یافت و پیش از شکست در مقابل سرنا در Centre Court، مقتدرانه‌ترین نمایشش از بعد از 2011 را به نمایش گذاشت. ویلیامز سپس توانست به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد آمریکا راه یابد و باز هم نتوانست از سد خواهر قدرتمندش بگذرد و پس از سه ست شکست، مسابقه را واگذار کرد.

سال بعد در رقابت‌های ویمبلدون، ویلیامز 36 ساله تبدیل به مسن‌ترین تنیسور زن گرنداسلم‌ها نام گرفت که توانسته به مرحله نیمه نهایی راه یابد. او در این مرحله نتیجه را به آنجلیک کربر واگذار کرد. اما چند ماه بعد همراه با خواهرش، عنوان قهرمانی دونفره دیگری را تصاحب کردند و ششمین قهرمانی ویمبلدون را با هم جشن گرفتند.

المپیک ریو 2016

در یک مسابقه تراژدیک، ونوس و سرنا ویلیامز در دور اول مسابقات تنیس دو نفره زنان المپیک ریو به مصاف تیم دونفره چک، لوسی سافارووا و باربورا استریکووا رفتند و متحمل شکست شدند. این دو خواهر بزرگ دنیای تنیس با رکورد باورنکردنی 0-15 در مسابقات المپیک وارد این مسابقه شدند.

ویلیامز که در مسابقات تک‌نفره نیز توانست به موفقیت برسد، سعی کرد با ورود دیرهنگام به رقابت‌های ترکیبی دونفره، حداقل در این رقابت‌ها از عناوین خود دفاع کند. اما با هم‌تیمی خود راجیو رام نیز نتوانست از سد بتانی ماتک سندز و جک ساک در فینال این مسابقه رد شود و پنجمین مدال المپیک را از دست داد.

آخرین بازی

ویلیامز سال 2017 را با شرکت در فینال مسابقات آزاد استرالیا آغاز کرد که این اولین حضور وی در مرحله نهایی، پس از ویمبلدون 2009 بود. او این مسابقه را در یک رقابت نفس‌گیر به سرنا واگذار کرد. او در همان سال موفق به حضور در فینال ویمبلدون شد اما باز هم شکست خورد و نتیجه را به گاربینا موگوروزا واگذار کرد و به مرحله نیمه‌نهایی مسابقات آزاد آمریکا راه یافت. پس از شکست دوباره در فینال مسابقات WTA، آن سال را با رتبه نه‌چندان خوب پنجم به پایان رساند.

ویلیامز نتوانست در سال 2018 آن چهره بی‌نظیر خود را تکرار کند و در هر دو راند اول مسابقات آزاد فرانسه و استرالیا با شکست روبرو شد. در تابستان همان سال، در دور سوم مسابقات امریکا با خواهرش سرنا روبرو شد که این زودهنگام‌ترین مسابقه بین این دو خواهر پس از مسابقات آزاد استرالیا در سال 1998 به حساب می‌آمد.

کارآفرینی و فعالیت‌های بشردوستانه

ونوس ویلیامز در بیرون زمین تنیس، علاقمندی‌های متنوعی دارد. او کلاس‌های هنری را پیش گرفت و موفق به کسب مدرکی معتبر در حوزه طراحی دکوراسیون داخلی گردید. او حالا شروع به راه‌اندازی خط تولید لباس با برند EleVen کرده و نیز برای برند چرم Wilson’s نیز یک مجموعه ارائه داده است.

علاوه‌براین، او توانست شرکت طراحی داخلی خود را نیز تأسیس و راه‌اندازی کند و نام V*Starr Interiors را بر آن نهاد. وی اکنون بر روی طراحی داخلی چندین مجتمع مسکونی در سرتاسر آمریکا تمرکز دارد.

در سال 2009، ونوس و سرنا اولین زنان آفریقایی-آمریکایی بودند که توانستند سهام یک تیم NFL (لیگ حرفه‌ای فوتبال آمریکا) را خریداری کرده و به گروه مالکیت Miami Dolphins بپیوندند. سال بعدش، ونوس توانست کتاب Come To Win: Business Leaders, Artists, Doctors, and Other Visionaries on How Sports Can Help You Top Your Profession را به رشته تحریر درآورد و تبدیل به نویسنده پرفروش نیویورک تایمز شود. در این کتاب وی با افراد مشهوری چون ریچارد برنسون و کاندولیزا رایس مصاحبه کرده بود و از تأثیر ورزش بر زندگی حرفه‌ای آنان مطالبی را جویا شده بود.

این قهرمان تنیس جهان در چندین فعالیت اجتماعی نیز فعالیت دارد و همکاری نزدیکی با مؤسسه UNESCO در خصوص ترویج برابری جنسیتی در سرتاسر جهان دارد.

سال‌های ابتدایی زندگی

تنیسور آمریکایی ونوس ابونی استار ویلیامز در 17 ژوئن 1980 در لینوود کالیفرنیا به دنیا آمد. او یکی از پنج دختر ریچارد و اوراکن ویلیامز بود. وی به همراه خواهر کوچکترش، سرنا، توانستند تعریف جدیدی از تنیس زنان را با قدرت و سبک ورزشی خاصشان به دنیا معرفی کنند. وی که در 1994 وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد، توانست هفت عنوان گرند اسلم و نیز پنج عنوان قهرمانی ویمبلدون را در ویترین افتخاراتش داشته باشد. ونوس توسط پدرش ریچارد ویلیامز و در زمین‌های عمومی تنیس در لوس‌آنجلس با ورزش تنیس آشنا شد. پدر وی که یک کشاورز روزمزد در ایالت لوییزیانا بود با استفاده از کتاب‌ها و چیزهایی که در ویدیوها دیده بود به آموزش دخترش پرداخت.

چگونه به یک بازیکن حرفه‌ای تبدیل شد؟

در سن ده سالگی، سرویس‌های ویلیامز سرعتی بالغ بر 100 مایل بر ساعت داشت؛ سلاحی که با کمک آن توانست در مسابقات جوانان فدراسیون تنیس آمریکا، تا نتیجه 0-63 نیز پیش برود. در 31 اکتبر 1994، ونوس وارد دنیای حرفه‌ای تنیس شد و آنچنان خوب و آماده عمل کرد که توانست نفر شماره 50 تنیس دنیا، شون استافورد را در زمین Bank of the West Classic با شکست بدرغه کند. این پیروزی لحظه‌ای فراموش‌نشدنی برای خانواده ویلیامز، علی‌الخصوص پدرش، بود؛ کسی که هیچ ابایی نداشت که همه دنیا بفهمند که دختران او می‌توانند این بازی را به طور کلی تغییر دهند. او پس از پیروزی ونوس، در نشست مطبوعاتی با صدای بلند فریاد زد: «این تازه اولشه».