در این مقاله می خواهیم به موضوع تساوی حقوق در تنیس بپردازیم همانطور که میدانید مسائل مختلفی از دیرباز تا به امروز در رشد ملت مختلف تاثیر گذار بوده و ورزش نیز از این مهم معصون نمانده است اما آیا در این ورزش نیز به چنین مسئاله برمیخوریم؟ بیایید با هم نگاهی به ملزومات، امکانات و تاریخچه مرتبط تنیس بیاندازیم.
شروع بازی
تنها چیزی که برای انجام دادن این ورزش نیاز دارید، دو بازیکن، دو راکت، چند توپ و زمینی است که بتوانید در آن بازی کنید.
در مقایسه با ورزش های رایجی مانند بیسبال، هاکی، و فوتبال در امریکا گاهی تنیس به دست فراموشی سپرده می شود اما جمع کردن 15 نفر یا حتی بیشتر، کار چندان ساده ای نخواهد بود و حتی بعد از پشت سر گذاشتن این موضوع انتخاب یک فیلد مشترک برای بازی چالش بزرگتری را رقم خواهد زد این همان چیزی است که در ورزش تنیس قرار نیست با آن رو به رو شوید.
آمار زمین های بازی تنیس
بر اساس آخرین آمار انجمن تنیس امریکا، ایالت متحده آمار مبتنی بر تعداد 250.000 زمین بازی تنیس، با ظرفیت 28 میلیون نفر برای بازی شهروندان امریکایی را اعلام کرده است. بسیاری از این زمین ها که با توجه به محدوده بندی و در میان منطقه های پرجمعیت توزیع شده است، عمومی بوده و تمامی شهروندان می توانند از آنها استفاده نمایند.
کدام یک حقیقت دارد، «تنیس وزش سفید پوستان ثروتمندان» یا « تساوی حقوق در تنیس »؟
حتی مسئاله پوشیدن لباس سفید که یک سنت تاریخی است و شاید هنوز هم در برخی باشگاه های محلی وجود داشته باشد دیگر در اکثریت قرار ندارد و هیچ کس مجبور نمیشود از لباس یکدست سفید برای پرداختن به این ورزش استفاده کند.
برای هر فردی یک زمین تنیس در نزدیکی خانه و دوستی که بتواند چند ضربه پرتاب کند و به آنها پاسخ دهد وجود دارد، تنها چیزی که باید برای آن هزینه کنید، راکت (که هیچ بعید نیست یک راکت خاک خورده قدیمی در کمد خانه خود داشته باشید) و یک قوطی توپ (که هزینه بسیار کمی دارد) است. البته میتوانید تجهیزات بازی خود را حرفه ای تر نیز انتخاب کنید اما اگر تنها برای سرگرمی و تفریح تنیس بازی می کنید این کار اصلاً ضروری نیست. تمام جملات بالا نشان می دهد که تنیس ارزان ترین و ساده ترین ورزشی ست که می توانید انجام دهید و نه صرفاً ورزش ثروتمندان.
و اما درباره حضور یا عدم حضور رنگین پوستان در بازی تنیس؛ از تصور اختصاص این ورزش به سفید پوستان، مدت زیادی گذشته است. این موضوع در حدود 60 سال و با ورود آلتیا گیبسون (Althea Gibson) به عنوان اولین سیاه پوست (چه در میان زنان و چه مردان) و برای شرکت در یک مسابقه بین المللی تمام این تصورات به هم ریخت. گیبسون به مدت شش سال به عنوان اولین رنگین پوستی که توانسته بود در مسابقات حرفه ای آزاد فرانسه و پس از آن در مسابقات ویمبلدون و دو عنوان مسابقه دیگر در آمریکا (در سال 1958) مقام بیاورد، باقی ماند.
شاید متوجه لوگوی صفحه جستجوی گوگل، درباره تنیس شده باشید که یک خانم سیاه پوست را در حال زدن ضربه فورهند به تصویر کشیده، این خانم کسی نیست مگر آلتیا گیبسون.
با حضور بازیکنانی مانند سرنا و ونوس ویلیامز (Serena and Venus Williams) که برای 15 سال مشخصاً در زمین های تنیس حکمرانی میکردند و استعداد های نوظهوری مانند اسلون استفنز (Sloane Stephens) و تیلور تونسند (Taylor Townsend) موضوع اختصاصی بودن تنیس برای سفید پوستان به طور کامل منتفی خواهد بود. حتی در تنیس آقایان نیز اسامی زیادی مانند جو ویلفراید سونگا (Jo-Wilfried Tsonga) جیل مونفیلز (Gael Monfils) و دونالد یانگ (Donald Young) وجود دارند که چهره رنگین پوستان در این ورزش را ماندگار میکنند و پرتره تساوی حقوق در تنیس را به نمایش می گذارد.
تنیس برای همه
هرکس یا هرجا، هیچ تفاوتی ندارد تنیس میتواند ورزش محبوب شما باشد. مهم نیست از کجا آمده اید، که هستید یا کجا زندگی می کنید اگر بخواهید تنیس را به عنوان ورزش یا حتی سرگرمی روزهای تعطیل انجام دهید، تنیس با آغوش باز از شما استقبال خواهد کرد.
ما چالشی را راه انداخته ایم تا از طریق آن به همه نشان دهیم که تنیس در میان تمام اقشار و محله ها طرفدارانی دارد و شما نباید برای پیوستن به جرگه این افراد تصور کنید که باید مانند ماریا شاراپوا (Maria Sharapova) یا رافائل نادال (Rafael Nadal) بازی کنید. همین که آن را انجام دهید کافی است. زمانی که در زمین بازی هستید ازخودتان سلفی بگیرید یا از یکی از دوستانتان بخواهید تا در زمین تنیس از شما عکس بگیرد و آن را با #tennis4me در توییتر یا فیسبوک خود منتشر کنید.
همانطور که دیدید مسئاله تساوی حقوق در تنیس از مدتها پیش حل شده است هیچ تفاوتی ندارد، زن یا مرد، پیر یا جوان ثروتمند یا فقیر و سفید پوست یا رنگین پوست باشید. شما هم میتوانید با پیوستن به چالش گفته شده این پیام را به دیگران برسانید.
