خاطره سرویس آندرآرم مایکل چانگ دوباره زنده می‌شود

زمین رسی، تنیسور‌هایی که روی زمین سر می‌خورند و برج ایفل در دوردست از جمله نشانه‌های آشنای مسابقات آزاد فرانسه است.
اما گاهی اوقات تکرار برخی چیز‌ها خاطرات خوشی را به یاد طرفداران تنیس می‌آورد – سرویس‌های آندرآرم که سی سال پیش توسط مایکل چانگ گمنام در رولاند گاروش زده شد.
به نظر می‌رسد این ضربه غیرمتعارف که این روز‌ها توسط نیک کیریوس استرالیایی زده می‌شود سر و صدای زیادی به پا کرده است. او با همین ضربات توانست رافائل نادال را در فوریه ۲۰۱۹ در آکاپولکو شکست دهد.
اما این ضربه ابداعی برای اولین بار توسط مایکل چانگ ۱۷ ساله زده شد و توانست مرد شماره یک آن روز‌های دنیای تنیس ایوان لندل را در دور چهارم مسابقات ۱۹۸۹ مقهور خود کند.
مایکل چانگ آمریکایی در مصاحبه‌ای با CNN Sport گفت: «این ضربه من به شدت او را متعجب کرده بود. اما من فکر می‌کنم این ضربه او را شوکه کرده بود، چون پس از به دست آوردن امتیاز، این مساله نه تنها چالشی فیزیکی برای او به حساب می‌آمد بلکه چالش ذهنی نیز برای او به همراه داشت».

پسر همیشه حاشیه‌ساز دنیای تنیس، نیک کیریوس این ضربه را در مسابقات آزاد میامی و در سرتاسر مسابقات آزاد فرانسه به کار برد. او همچنین در دور اول مسابقات رم، این کار را در مقابل دنیل مدودف نیز انجام داد.
دیگر تنیسور‌های نظیر پیر هیوز هربرت فرانسوی و مونیکا نیکولسکوی رومانیایی همین شیوه را به کار بسته و به دنبال این هستند که رقبایشان را شگفت‌زده کنند. البته در دور اول این تورنومنت، الکساندر روبلیک – که با این ضربه به هیچ‌وجه غریبه نیست – آنرا در مقابل رودولف مولکر به کار برد و امتیاز را از دست داد.
کیریوس یک روز قبل از شکست در مسابقات آزاد ایتالیا به خبرنگار ورزشی پادکست NCR، بن روتنبرگ گفت: «کاملا مشخص است که آن‌ها می‌بینند یک نفر دارد این کار را می‌کند، پس من هم می‌توانم این ضربه را بزنم».
مایکل چانگ که آن روز‌ها از گرفتگی عضلات رنج می‌برد، چنان درخششی از خود به جای گذاشت که با شکست استفان ادبرگ در فینال مسابقات آزاد فرانسه، تبدیل به جوانترین فاتح گرنداسلم در دوران مسابقات آزاد شد.
چانگ که تنها با فتح یک گرند اسلم در ۳۴ سالگی بازنشسته شد در ادامه گفت: «زمان به سرعت می‌گذرد. من بیش از ۱۶ سال در تور‌های مختلف بازی کردم و با این وجود احساس می‌کنم این زمان به سرعت گذشت؛ بنابراین مسابقات آزاد فرانسه برای همیشه در ذهنم کاملا شفاف و روشن باقی مانده است. انگار همین دیروز داشتم در آنجا بازی می‌کردم».
چانگ که پدر و مادرش در تایوان بزرگ شده بودند، آن روز را به خاطر می‌آورد که در تلویزیون در حال تماشای تظاهرات مردم در میدان تیانانمن پکن بود.
اما در میدان تنیس او توانسته بود تاریخ‌سازی کند.

لندل که تا آن زمان توانسته بود سه عنوان قهرمانی در گرنداسلم فرانسه را بدست بیاورد احساس می‌کرد در ادامه راه نیز با هیچ مشکلی روبرو نخواهد شد.
چانگ که عضوی از نسل طلایی تنیس آمریکا یعنی پیت سمپراس، آندره آغاسی، جیم کوریر و تاد مارتین بود، توانست به مراحل بالاتر صعود کند.
لندل که با رکورد ۳-۱۳ در ۱۶ مسابقه گرنداسلم خود وارد عرصه شده بود، محتمل‌ترین گزینه برای کسب عنوان قهرمانی رولاندگاروش به حساب می‌آمد.
چانگ که این بازی را به تای‌برک رسانده بود مسیر سختی را در پیش داشت و گرفتگی عضلاتش نیز مزید بر علت بود. زمانی که نوبت به تعویض زمین‌ها رسید، او حتی از ترس اینکه دیگر نتواند وارد زمین شود، روی صندلی ننشست.
در گیم هشتم و با امتیاز ۱۵-۳۰ بود که آن لحظه تاریخی به وقوع پیوست. او تصمیم گرفت که یک سرویس آندرآرم بزند.
چانگ می‌گوید: «سرویس من در آن زمان واقع نرم بود، چون اصلا از پاهایم استفاده نمی‌کردم و فقط دستم را چرخاندم.
من ۳۰-۱۵ عقب بودم و اگر سرویس به خطا می‌رفت وضعیتم بسیار بد می‌شد. پیش خودم گفتم «من یک سرویس متفاوت باید بزنم، چون دیر یا زود ایوان آنچه را که نیاز دارد انجام خواهد داد و من بازی را واگذار خواهم کرد».
سرویس چانگ به عمق محوطه سرویس زده شد، لندل برای زدن یک فورهند به سمت توپ حرکت کرد، اما نتوانست به آن برسد. او چاره‌ای جز نزدیک‌شدن به تور نداشت.
فورهند فلت چانگ از روی تور رد شد و کار را برای لندل سخت‌تر و سخت‌تر کرد. لندل هیچ انتخاب دیگری نداشت.
چانگ می‌گوید: «ایوان به اندازه کافی حرفه‌ای بود. او برای هر سناریو و برای هر شرایطی تمرین کرده بود، اما ضربه‌ای که زدم برای او کاملا جدید بود.

ضربه من به نحوی زده شد که ایوان هیچ شانسی برای دفع آن نداشت. چیزی که برای او بسیار ناراحت‌کننده بود این مساله بود که این ضربه را از یک جوان ۱۷ ساله که تازه عضلاتش هم گرفته بود خورده است».
دوربین‌های تلویزیونی یکی از تماشاگران را شکار کردند که دستهایش را روی صورتش گذاشته بود و از شدت تعجب خنده‌اش گرفته بود. تمام کسانی که این مسابقه را می‌دیدند نیز همین احساس را داشتند.
چانگ می‌گوید: «ولوله‌ای بین تماشاگران به پا شد. خود من هم از شدت هیجان در پوست خودم نمی‌گنجیدم. بالاخره نتیجه ۳۰-۳۰ با ۴۰-۱۵ خیلی فرق می‌کند. از آن به بعد بود که ورق به نفع من برگشت. نمی‌توانم توضیح دهم که چرا این اتفاق افتاد، ولی به هر حال افتاد».
سرانجام چانگ توانست در یک مصاف ۴ ساعت و ۴۰ دقیقه‌ای ایوان لندل را شکست دهد و به دور بعد صعود کند.
لندل از نظر بسیاری از افراد فردی خشک و بی‌احساس بود و لقب «آدم آهنی» به او داده بودند. اما او در پایان مسابقه به تمجید چانگ پرداخت و به خبرنگاران گفت که او شجاعت زیادی از خود نشان داد.
این دو ورزشکار هرگز همدیگر را در رختکن ندیدند، اما چند هفته بعد هنگام تمرین در زمین ویمبلدون با هم دیدار کردند.
چانگ در ادامه گفت: «من در آن زمان فقط ۱۷ سال سن داشتم و او مرد شماره یک تنیس دنیا بود و من پیش خودم گفتم «اون چی می‌خواد بگه؟ من سرم را پایین انداختم و به گوشه‌ای رفتم، ولی او این کار را نکرد. او به سمت من حرکت کرد و پیش خودم گفتم: «از این یکی دیگه نمیتونم در برم»، زیرا جایی که ایستاده بودم مساحت کوچکی داشت و چه بخواهم چه نخواهم با او روبرو می‌شدم.
سپس او مستقیم به طرف من آمد و به او گفتم «سلام، چطوری؟» او دستش را از جیبش در آورد، مستقیم به چشمان من نگاه کرد و به من دست داد و گفت: «مایکل، در آزاد فرانسه بهترین بودی. تبریک میگم».
وقتی امروز او را در زمین تنیس می‌بینی بسیار جدی، بسیار حرفه‌ای، بسیار متمرکز و دارای قدرت ذهنی بسیار بالایی است. اما در خارج از زمین اگر او را بشناسید آدم کاملا متفاوتی است. آدمی بذله‌گو، پر حرف و بسیاری خوش‌مشرب است».
سی سال بعد از آن اتفاق، لندل هیچ دلخوری از چانگ و آن ضربه جنجالی‌اش ندارد.
او به شوخی می‌گفت که این جور ضربه‌های آندرآرم را در بچه‌های دوازه ساله یا پایینتر از آن به مراتب دیده است.
او به CNN گفت: «مایکل خوب بازی می‌کرد، سخت مبارزه می‌کرد و لایق پیروزی بود. من هنوز هم هیچ مشکلی با آن ضربه ندارم. مایکل یکی از تنیسور‌های خوب آن دوران است و اصلا نمی‌توانم باور کنم که کار بدی از او سر بزند».
لندل اضافه کرد که حذف زودهنگام او از مسابقات رولاند گاروش باعث شد که زمان و آمادگی بیشتری برای تورنومنت ویمبلدون در اختیار داشته باشد.

هرچند ایوان نتوانست در ویملبدون ۱۹۸۹ قهرمان شود (ویمبلدون تنها تورنومنتی بود که ایوان علاقه فراوانی به آن داشت)، اما توانست مسابقه‌اش با قهرمان افسانه‌ای بوریس بکر را تا ست پنجم بکشاند و در آنجا بود که بارش باران به داد بکر رسید و بازی به تعویق افتاد.
لندل می‌گوید: «من بهترین بازی‌ام را انجام دادم. به همین دلیل بود که سال بعد از حضور در آزاد فرانسه انصراف دادم و به استرالیا رفتم و چهار هفته در آنجا به تمرین پرداختم تا خودم را با شرایط آنجا وفق بدهم».
چانگ در طول دروان ورزشی‌اش دیگر ضربه آندرآرم نزد و البته هیچگاه نیز چنین ضربه‌ای را دریافت نکرد. البته لندل زمانیکه فرصتی را به دست می‌آورد از این ضربه استفاده می‌کرد.
این روز‌ها این دو تنیسور بازنشسته در حال فعالیت در زمینه مربیگری هستند. زمانیکه به هم می‌رسند از گلف، خانواده‌هایشان – لندل صاحب پنج دختر و چانگ صاحب دو دختر است – و بازیکنانی که زیر دستشان هستند صحبت می‌کنند.
چانگ می‌گوید: «من همیشه به لندل احترام بسیار زیادی قائل بودم، نه تنها به عنوان یک تنیسور حرفه‌ای بلکه به عنوان یک فرد باشخصیت».