زندگی نامه حرفه ای و خصوصی استفی گرف

گرف یکی از بزرگترین بازیکنان تنیس بانوان در تاریخ است. در این مطلب تمام جزئیات مربوط به دوران کودکی و زندگی او را برایتان بازگو کرده ایم.

زندگینامه استفی گرف

تولد: 14 ژوئن، 1969

ملیت: آلمانی

برج فلکی: برج جوزا

نام مستعار: استفی ماریا

حرفه اصلی: تنیسور

قد: 175 سانتی متر

نام همسر: آندره آغاسی (2001)

نام پدر: پیتر گرف

نام مادر: هیدی گرف

نام خواهر/ برادر: میکائیل گرف

نام فرزندان: جیدن گیل آغاسی، جاز اِل آغاسی

افتخارات و موفقیت ها

گرف با بیست و دو عنوان پیروزی در مسابقات گرند اسلم، چهار مدال المپیک و 107 عنوان در حرفه رو به رشد و مفید خود در 17 سال گذشته، یکی از بهترین بازیکنان تنیس است که در قرن بیستم شاهد آن بوده ایم.

استعداد او در بازی را می توان از لیست بلند بالای افتخاراتی که برای اولین بار در تاریخ رقم زده است، فهمید. عشق گرف به تنیس از جوانی آغاز شد و باعث شد تا در این ورزش به بازیکنی درجه یک تبدیل شود.

او نه تنها در یک سال توانسته به چهار پیروزی گرند اسلم و مدال طلای المپیک برسد، بلکه توانست بیشترین آمار پیروزی در مسابقات گرند اسلم را از سال 1968 و افتتاح مسابقات آزاد به دست بیاورد.

او رتبه اول خود در رنکینگ جهانی را برای مدت 186 هفته حفظ نمود این موضوع خود به تنهایی دلیل محکمی بر فضیلت و تخصص او در زمین تنیس می باشد علاوه بر آن او یکی از پرسرعت ترین بازیکنان تنیس بود و توانست رکورد 377 هفته ای خود را که شکست ناپذیر می نماید ثبت کند.

تطابق و سرسختی او به همراه مهارتش در بازی او را به ستاره ای بی نظیر تبدیل کرد که حتی در زمان آسیب دیدگی نیز دست از تلاش برنمی دارد.

بدون شک او یکی از پرطرفداترین بازیکنان این ورطه بوده است و به همین دلیل از طرف بسیاری مجلات، نشریه ها، منتقدین و کانال های ورزشی به نام «بزرگترین بانوی تنیس» شناخته شده است.

دوران کودکی استفی گرف

استفی یا استفانی ماریا گرف فرزند پیتر و هیدی، در مانهایم آلمان متولد شد و تنها برادرش میکائیل نام داشت.
گرف برای اولین بار در سه سالگی این ورزش را آزمود. پدر او که یکی از مربیان مشتاق این رشته ورزشی بود، به دختر کودک خود یاد دادکه چگونه یک راکت چوبی را در دست بچرخاند. یک سال بعد گرف در زمین تنیس توپ می زد و رسماً فعالیت خود را آغاز نمود. این حرکت اولین قدمی بود که او در مسیر پر پیچ و تاب حرفه ای موفق و بین المللی برداشت.
او در اوج جوانی وارد مسابقات تنیس شد و در مسابقات قهرمانی سال 1982 اروپا، پیروز مسابقات رده سنی 12 تا 18 سال گردید.

سالهای سازنده

اولین سفر حرفه ای گرف در سال 1982، برای شرکت در مسابقات جایزه بزرگ پورشه بود. او که در آن سال تنها 13 سال داشت در دو ست با نتیجه های 0-6 و 4-6 از رقیب خود تریسی آستین شکست خورد اما این مسئاله برای دلسرد کردن روحیه جوان او خیلی ناچیز بود.
گرف رتبه 124ام را از آن خود نمود. با اینکه او در سه سال بعدی نتوانست بردی را دررزومه خود ثبت نماید اما رتبه او به ترتیب در سالهای 1983، 84 و 85 به 98، 22 و 6 ارتقا پیدا کرد.
در سال 1984 و زمین مرکزی مسابقات ویمبلدون، گرف بر جو دوریه (Jo Durie) از انگلستان پیروز شد و برای پیروزی در مسابقات المپیک همان سال راهی شد.
در سالهای بعد گرف به عنوان یکی از رقبای برجسته در مسابقات آزاد امریکا به شمار می آمد. با اینکه بازی را به مارتینا ناوراتیلوا (Martina Navratilova) و کریس اِوِرت (Chris Evert) واگذار کرده بود، سماجتش در بازی او را به مراحل نهایی و نیمه نهایی می رساند.
سیزدهم آوریل سال 1986 یکی از نقاط عطف زندگی حرفه ای استفی گرف بود. او در این روز با غلبه بر کریس اورت اولین پیروزی خود را درمسابقات دبلیو تی ای، در هیلتون هد کارولینای جنوبی، به دست آورد. او این روند را با پیروزی در جزیره آملیا، چارلستون و برلین ادامه داد.
هرچند به دلیل بیماری و جراحت مسابقات ویمبلدون را از دست داد اما قبل از شروع مسابقات آزاد امریکا سلامت خود را بازیافت. او دوبار به ناوراتیلوا باخت اما توانست سه عنوان پیروزی پیاپی در مسابقات تنیس سرپوشیده توکیو زوریخ و برایتون را از آن خود نماید.

موفقیت ها و پیشرفت های خارق العاده

در سال 1987 با پیروزی بر مارتینا ناوراتیلوا در مرحله نیمه نهایی و کریس اورت در مرحله نهایی مسابقات میامی، پیشرفتی غیر منتظره در حرفه گرف شکل گرفت. پس از آن درمسابقات آزاد فرانسه بعد از غلبه بر گابریلا ساباتانی (Gabriela Sabatini) در نیمه نهایی مرحله فینال را با پیروزی بر ناوراتیلوا رتبه اول تنیس جهان به پایان رساند.
در سال 1988 نه تنها در هر چهار مسابقه گرند اسلم پیروز بود، بلکه مدال طلای المپیک را نیز با خود به خانه برد. گرف اولین تنیسور بانوی جهان بود که به چنین موفقیتی دست پیدا نمود.
از آنجایی که پیروزی او مقابل کریس اورت در فینال مسابقات آزاد استرالیا ساده می نمود، پیروزیش در مسابقات آزاد فرانسه مقابل ناتاشا زورا (Natasha Zvereva)، موفقیت و قابلیت او را تضمین کرد. در ویمبلدون آن سال گرف در مقابل ناوراتیلوا ایستاد و بر او پیروز شد سپس در مسابقات آزاد امریکا با پیروزی بر ساباتینی تمامی عناوین پیروزی گرنداسلم آن سال را از آن خود نمود.
استفی گرف مسابقات تنیس المپیک سئول را با نتایج 3-6، 3-6 به نفع خود به پایان رساند و روند پیروزی های دنباله دار خود را با کسب مدال طلای المپیک به اوج رساند. علاوه بر اینها گرف پیروزی در مسابقات دونفره تنیس ویمبلدون را با سابیتینی تجربه نمود و مدال برنز مسابقات دونفره المپیک تنیس بانوان را به دست آورد.
سال بعد نیز روند پیروزی های او در سال 1988 با پیروزی بر هلنا سوکوا (Helena Sukova) در فینال مسابقات آزاد استرالیا ادامه پیدا نمود.
پیروزی های او در مسابقات واشنگتن دی سی، سن آنتونیو، تگزس، بوکا راتون، فلوریدا و هیلتون هد ادامه داشت. نکته هائز اهمیت در مسابقات واشنگتن کسب بیست امتیاز اول برای گرف می باشد.
هرچند شکست او در مسابقات آزاد فرانسه مقابل آرانتزا سانچز (Arantxa Sanchez Vicario) بازیکن اسپانیایی روند پیروزی های سریال وار او را متوقف کرد اما درمسابقات ویمبلدون و آزاد امریکا مجدداً به جایگاه خود بازگشت. او در هر دو مسابقه مقابل مارتینا ناوراتیلوا ایستاد و او را به شکست محکوم کرد و به این ترتیب در سال 1989 سه عنوان گرند اسلم را از آن خود نمود.
سال 1990 نتایج گوناگونی برای گرف به همراه داشت. در حالیکه که در مسابقات آزاد استرالیا مقابل ماری جو فرناندز (Mary Joe Fernandez) پیروزشد، در فینال مسابقات ویمبلدون و آزاد امریکا از او شکست خورد و در فینال مسابقات آزاد فرانسه نیز نتوانست مقابل مونیکا سلس برتری خود را به اثبات برساند. اما علی رغم شکست های او در این مسابقات گراف در زمره بازیکنان برتر تنیس جای گرفت.
جراحات، از دست دادن آمادگی جسمانی و مشکلات شخصی به حدی موضع ورزشی زندگی گرف را تحت تاثیر قرار داد که به پایین ترین سطحی که تا آن زمان در حرفه خود دیده بود نزول پیدا کرد. او نه تنها موفق به کسب هیچ یک از عناوین گرند اسلم نشد، بلکه رتبه اول جهان تنیس خود را به مونیکا سلس واگذار کرد و به این ترتیب رکورد 186 هفته صدر نشینی جدول جهانی تنیس برای استفی گرف پایان یافت. تنها موفقیت ارزشمند آن سال پیروزی در مسابقات یک چهارم نهایی مقابل جودیت ویسنر (Judith Wiesner) و پانصدمین پیروزی او در ورطه تنیس بود.
سال 1992 زمان احیای دوباره تنیس درزندگی گرف به شمار می رود. هرچند مسابقات آزاد استرالیا، فرانسه و امریکا را از دست داد اما در مسابقات ویمبلدون مقابل مونیکا سلس به پیروزی رسید. او همچنین مدال نقره مسابقات المپیک را از آن خود نمود اما در مسابقات قهرمانی ویرجینا اسلیمز، برای سه بار متوالی متحمل شکست شد.

ادامه عرصه موفقیت

گرف در سال 1993 دوباره در اوج ظاهر شد و توانست سه مسابقه از سری مسابقات گرند اسلم را با پیروزی به پایان برساند. او در این سال تنها عنوان مسابقات آزاد استرالیا را در رقابت با مونیکا سلس به دست نیاورد بازیکنی که تا دو سال آینده نیز گرف نتوانست در برابر او پیروز باشد. دو سال بعد مونیکا سلس در حمله ای از سوی یکی از طرفداران گرف که از نظر روانی بیمار بود به شدت مجروح و گرف بالاخره از سد محکم او عبور و به مقام نخست در تنیس بانوان دست پیدا کرد.
موفقیت ارزشمند دیگر او در مسابقات قهرمانی ویرجینیا اسلیمز به وقوع پیوست. او در این مسابقات بر سانچز ویکاریو پیروز گردید و اولین پیروزی خود در ویرجینیا اسلیمز از سال 1989 به بعد را رقم زد.
در سال 1994 پس از مدتها گرف هیچ گونه جراحت و آسیب دیدگی در خود نداشت و سال خود را برای موفقیت بیشتر آغاز نمود او در اولین مسابقه از سری مسابقات گرند اسلمز (آزاد استرالیا) آرانتا سانچز را مغلوب خود نمود و جام قهرمانی را در دست گرفت.
او در دو مسابقه بعدی نتیجه مطلوبی به دست نیاورد. در مسابقات نیمه نهایی آزاد فرانسه مقابل ماری پیرس و در دور اول مسابقات ویمبلدون مقابل لوری مک نیل شکست خورد. پیروزی استفی گرف مقابل سانچز ویکاریو می توانست او را به قهرمانی مسابقات آزاد امریکا برساند اما او نهایتاً تسلیم آسیب ناحیه کمر خود شد.
مسابقات ویرجینیا اسلیمز نیز برای گرف خوشایند نبود و نتوانست در آن موفقیتی به دست آورد.
گرف در مسابقات آزاد استرالیا 1995 نیز بنا به جراحت موفق ظاهر نشد اما سایر مسابقات گرند اسلم را با موفقیت پشت سر نهاد. او به طرز حیرت آوری در مسابقات آزاد فرانسه و ویمبلدون مقابل آرانتا سانچز و در مسابقات آزاد امریکا مقابل مونیکا سلس به پیروزی دست پیدا نمود.
سال 1996 نیز مانند سال گذشته بود. استفی گرف در مسابقات آزاد فرانسه به دلیل جراحت موفق نبود اما سه مسابقه دیگر گرند اسلم را با موفقیت به پایان رساند.

فراز و نشیب های دیگر

آسیب های دوباره کار را به جایی رساند که گرف نه تنها موفق به کسب هیچ کدام از عناوین گرند اسلم نشد بلکه رتبه اول جهان را نیز تسلیم مارتینا هینگیس (Martina Hingis) نمود.
در سال 1988 با پیروزی مقابل رتبه دوم جهان مارتینیا هینگیس و رتبه اول جهان لیندسی داونپورت (Lindsay Davenport)، راه خود را برای دریافت عنوان فیلادلفیا باز نمود. سپس توانست در فصل پایانی مسابقات قهرمانی چِیس، پیروزی راند اول را مقابل رتبه سوم جهان جانا نووتنی (Jana Novotna) به دست آورد.
سال 1999 ترکیبی از شکست ها و پیروزی ها را با خود به همراه داشت. درحالی که گرف مسابقات مقدماتی را به خوبی پشت سر می گذاشت در مسابقات یک چهارم نهایی آزاد استرالیا در برابر مونیکا سلس شکست خورد. در مسابقات آزاد فرانسه برای اولین بار در سه سال گذشته توانست به مرحله فینال راه پیدا کند و با موفقیت مقابل هینگیس به پیروزی دست پیدا کند. در ویمبلدون تا مرحله نهایی پیش رفت اما مقابل داونپورت محکوم به شکست شد. در آن زمان او رتبه سوم جهان را به خود اختصاص داده بود و در همین موقعیت از تور بانوان کناره گیری نمود.
او پس از بازنشستگی خود نیز در رقابت ها و مسابقاتی شرکت نمود که همگی آنها مسابقاتی دوستانه و یا خیریه بودند و گرف به هیچ عنوان قصد بازگشت به عنوان حرفه ای خود را نکرد.
در سال 2005 در لیگ دبلیو تی تی (World Team Tennis) به مبارزه پرداخت. در عنوان تک نفره شکست خورد اما در عنوان دو نفره ترکیبی به پیروزی دست پیدا نمود.
در سال 2009 در مسابقه نمایشگاهی تک نفره مقابل کیم کلیجسترز (Kim Clijsters) و در عنوان دونفره همراه همسرش آندره آغاسی (Andre Agassi) مقابل تیم هنمان (Tim Henman) و کلیجسترو بازی کرد.
در سال 2010 به بازی های دبلیو تی تی اسمش هیتس در واشنگتن دی سی که به نفع بنیاد پیشگیری از ایدز التون جان پیوست. او در مسابقات دونفره سلبریتی ، دونفره بانوان و دونفره ترکیبی بازی کرد. اما پس از این بازی ها گرفتی ماهیچه ساق پای او باعث شد تا از بازی ها کناره گیری کند.

جوایز و دستاوردها

در سال 1986 استفی گرف اولین جایزه خود را در دسته تازه واردان سال در مسابقات دبلیو تی ای کسب نمود.
او هشت بار موفق به دریافت جایزه بازیکن سال، چهار سال مداوم از 1987 تا 1990 و از 1993 تا 1996، گردید.
سال 1988 سالی به خصوص بود او در این سال هر چهار مسابقه گرند اسلم را پیروز شد و عنوان گرند اسلم طلایی را از آن خود نمود، همچنین مدال طلای مسابقات المپیک تنیس را به خود اختصاص داد. او اولین بازیکنی بود که توانست به چنین موفقیتی دست پیدا کند.
او تنها بازیکنی است که در پنج مسابقه گرند اسلم متوالی از سال 1988 تا 1989 پیروز میدان گردید و از هشت مسابقه برگزار شده در دو سال 1988 و 1989 هفت مسابقه را با پیروزی به پایان رسانده است.
او در مجموع توانست بیست و دو مسابقه گرند اسلم را در عنوان تک نفره در سالهای 1989 تا 1999 پیروز شود.
به مدت 186 هفته متوالی در رتبه اول جهان (از 17 آگوست 1987 تا 10 مارس 1991) باقی ماند اما درمجموع 377 هفته در رتبه اول جهان قرار داشت.
در سال 1998 از کورل دبلیو تی ای تور به عنوان محبوب ترین بازیکن سال، مفتخر به دریافت جایزه گردید.
سال 1999 شاهد دریافت جوایز بسیاری در رزومه ورزشی او بودیم. از جمله این جوایز می توان به «شاهزاده استریاس» یکی از جوایز مهم در اسپانیا، جایزه تلویزیون آلمان به نام «ورزشکار قرن» در دسته بازیکنان زن در ورزش های توپی، و «بازیکن بانوی نمونه آلمان» از طرف تلویزیون آلمان، نام برد.
به علاوه، در همین سال او مفتخر به دریافت جایزه ورزش بانوان در دهه اخیر از طرف ای اس پی وای و مدال افتخار المپیک و لاس وگاس گردید.
در سال 2002 «مدال افتخار» توسط نخست وزیر ایالت فدرال آلمان (بادن ووتمبرگ)، آقای اروین توفل به استفی گراف اهدا شد.
در سال 2004 گرف به تالار مشاهیر تنیس راه پیدا نمود.
در سال 2007 برای تعهد بالای اجتماعی «جایزه رسانه آلمان» را دریافت نمود.

زندگی شخصی و میراث

در طول دهه 1990 استفی گرف در گیر روابطی عاشقانه با الکساندر مورنز تنیسور آلمانی و میکائیل بارتلز راننده اتومبیلرانی شد. هرچند علی رغم رابطه طولانی او و بارتلز، هیچ کدام بقایی در زندگی او نداشتند.
در 22 اکتبر 2001، او و آندره آغاسی ستاره تنیس، با هم ازدواج کردند. مراسم ازدواج آنها خصوصی و در نهایت سادگی و بی آلایشی برگزار شد. این زوج ورزشکار در سال 2001 صاحب پسری به نام جادن گیل (Jaden Gil) و در سال 2003 دختری به نام جازاِل (Jaz Elle) شدند.

حواشی

ضربات فورهند داخل به خارج این بازیکن به حدی پرقدرت است که به او لقب بانوی فورهند (Forehand Fräulein ) را داده اند.
او تنها بازیکنی است که در یک سال پیروزی هر چهار مسابقه گرند اسلم و مدال طلای المپیک را به نام خود نمود.
در رزومه ورزشی او 22 عنوان پیروزی در مسابقات گرند اسلم ثبت شده است: هفت پیروزی ویمبلدون، پنج پیروزی در مسابقات آزاد امریکا، شش پیروزی مسابقات آزاد فرانسه و چهار پیروزی در مسابقات آزاد استرالیا. او همچنین چهار مدال در مسابقات المپیک به دست آورد که شامل دو مدال طلا و یک نقره و یک برنز می شود.
او در مجموع 377 هفته صدرنشین جدول جهانی تنیس بود و رکورد 186 هفته صدرنشینی متوالی را نیز از خود به یادگار گذاشت.
از سال 1987 تا سال 1999 در 36 عنوان تکنفره مسابقات گرند اسلم شرکت نمود.
ویمبلدون مسابقه مورد علاقه او در این سری از مسابقات و عاشق بازی در زمین چمن بود.
او بنیانگذار و رئیس مؤسسه “كودكان فردا” می باشد. این مؤسسه بنیادی خصوصی برای اجرا و توسعه پروژه های حمایتی از كودكانی است كه در اثر جنگ یا بحران های دیگر آسیب دیده اند.