روز شنبه، پیروزی راجر فدرر در دبی صدمین عنوان پیروزی او را در ورطه تنیس رقم زد.
او پس از جیمی کانرز (Jimmy Connors) امریکایی دومین و اولین ورزشکار 36 ساله بود که به چنین افتخاری دست پیدا کرد.
فدرر از 19 سالگی در تمامی زمین های تنیس پیروزی را به چشم دید. تجربه پیروزی های او در 30 شهر و 19 کشور متفاوت بدست آمده است.
بررسی اجمالی
در ادامه نگاهی بر موفقیت های این ورزشکار بی نظیر سوئیسی 37 ساله از طرف بی بی سی اسپرت خواهیم داشت.
یک مسابقه جهانی
کشورهایی که راجر فدرر در آنها طعم پیروزی را چشید
1- هالی (9 پیروزی) 2- باسیل، سوئیس (9 پیروزی) 3- ویمبلدون، انگلیس و دبی، امارات (8 پیروزی)
با شکست جولین بوتر (Julien Boutter) در مسابقات سرپوشیده میلان، راجر فدرر 19 ساله، اولین پیروزی فدرر در چهارم جولای 2001، رقم خورد.
در گزارش مسابقه پخش شده در وسایت بی بی سی اسپرت، از راجر فدرر به عنوان ستاره ای نو ظهور در صحنه تنیس یاد شد و فدرر سوئسی در باره هدف والا اما نه غیر ممکن خودش از قرار گرفتن در میان 15 نفر اول جهان در تنیس سخن گفت.
فدرر 99 عنوان دیگر خود را در 30 رویداد و در 4 قاره متفاوت بدست آورده است. موفقیت آمیزترین مسابقات او در وطن خودش باسیل و در زمین چمن شهر هالی (Halle) آلمان برگزار شد او در هر دوی این مسابقات 9 بار پیروز گردید.
مسابقات ویمبلدون برای او بهترین مسابقه گرند اسلم بوده و تا کنون هشت بار پیروزی در آن را تجربه کرده است. او همچنین در مسابقات آزاد استرالیا، امریکا و فرانسه به ترتیب، شش، پنج و یک بار پیروز گردید.
عناوین پیروزی فدرر 50 بار در اروپا، 24 بار در امریکای شمالی، هجده بار در آسیا و هشت بار در استرالیا به پیشواز او آمده اند.
100 عنوان پیروزی راجر فدرر
پنج مسابقه از پپیروزمندانه ترین مسابقات راجر فدرر (از چپ به راست) باسیل 9 عنوان، ویمبلدون 8 عنوان، دبی 8 عنوان، سینسیناتی 7 عنوان
30 شهر
548 مسابقه
83302 امتیاز
46508 امتیاز برد
4378 آس
52152 دقیقه حضور در زمین مسابقات
مقایسه پیروزی های بزرگ
پیروزی روز شنبه در دبی فدرر را یک قدم به کانرز و رکورد 109 عنوانی او که در سالهای بین 1973 و 1989 به دست آمده بود نزدیک تر کرد.
او همچنین با پیروزی در این رقابت از ایوان لندل، رافائل نادال و جان مک انرو، رتبه های سوم، چهارم و پنجم، پیشی گرفت.
در این میان نواک جوکوویچ با شرکت در پانزده دوره از مسابقات قهرمانی گرند اسلم در 73 عنوان پیروز گردید در حالی که اندی مورای بریتانیایی در چهاردهمین دوره مسابقاتش 45 عنوان پیروزی را در رزومه خود ثبت کرده است.
بیست عنوان از صد عنوان پیروزی راجر فدرر در مسابقات گرند اسلم تحقق یافت.
شاید عناوین پیروزی این مرد سوئیسی کمتر از کانرز باشد، اما او 12 با بیشتر از کانرز امریکایی و سه بار بیشتر از نادال، دومین بازیکن برجسته گرند اسلم، طعم پیروزی را در مسابقات بزرگ گرند اسلم چشیده است.
فینال مسابقات اِی تی پی شش پیروزی دیگر را برای راجر فدرر به همراه داشته است. این مسابقه هرساله در پایان فصل مسابقات بین هشت بازیکن برتر برگزار می گردد. پیروزی های او در این مسابقات رکورد دیگری را از او به جا گذاشته است؛ جوکوویچ، لندل و پت سمپراس هرکدام با پنج بار پیروزی در فینال این مسابقات بعد از او قرار گرفته اند.
باقی عناوین پیروزی او مرتباً در مسابقات اِی تی پی رقم خورد. این مسابقات در سه سطح تقسیم میشوند. بالاترین سطح این مسابقات تحت عنوان اِی تی پی مسترز 1000 (ATP Masters 1,000) نامیده میشود و به ترتیب مسابقات اِی تی پی 500 (ATP 500) و اِی تی پی 250 (ATP 250) در سطوح پس از آن قرار دارند.
او در مسابقات مسترز 1000، 27 پیروزی را از آن خود کرد اما از رکورد دار پیروزی های این مسابقات، رافائل نادال، 6 عنوان و از جوکوویچ 5 عنوان عقب تر بود. او همچنین در مسابقات اِی تی پی 500 و اِی تی پی 250 به ترتیب برنده 22 و 25 عنوان بوده است.
رقابت های معروف
فدرر در فینال مسابقات تکنفره 50 بازیکن را شکست داده است.
رافائل نادال به دلیل حضور بیشتر خود در فینال این مسابقات، بیشتر از سایر بازیکنان تنیس نیز قربانی او بوده است. این زوج 24 بار یکدیگر را در فینال ملاقات کرده اند که از این میان 10 پیروزی از آن فدرر و 14 پیروزی از آن نادال بوده است. این نسبت تقریباً در نتیجه حاصل از مجموع مسابقات بین آنها نیز صدق می کند و نادال با 23 پیروزی در مقابل 15 پیروزی فدرر هدایت این روند را به عهده دارد.
با توجه به این نکات باید خاطر نشان کرد که فدرر در پنج دیدار آخر خود با نادال که چهار دیدار آن در مسابقات فینال بوده پیروز گردیده است.
قربانی بعدی او اندی رودیک (Andy Roddick)، هفت بار در مسابقات فینال از این بازیکن سوئیسی شکست خورده است. پس از او جوکوویچ با شش شکست، مورای با پنج شکست و سپس ایوان لیبیکیک (Ivan Ljubicic) مربی کنونی فدرر با چهار شکست در رقابت با او مواجه شده اند.
در این میان رودیک میتواند به بازی فوق العاده ای که در صدمین حضور او در مسابقات فینال داشته افتخار کند.
دیدار آن دو در ویمبلدون سال 2009، چهار ساعت و شانزده دقیقه به طول انجامید و به عنوان طولانی ترین رقابت موفق فدرر ثبت شد. این رقابت 202 دقیقه طولانی تر از کوتاهترین رقابت فدرر (رقابتی 52 دقیقه ای مقابل دیوید گفین (David Goffin) در مسابقات 2014 باسیل) میباشد.
فدرر برای بدست آوردن 100 عنوان پیروزی خود، 52،152 دقیقه از عمرش را در زمین مسابقات صرف کرده است، که 869 ساعت آن طی 36 روز اتفاق افتاد. در این زمان میتوان 44 بار مجموعه هشت قسمتی فیلم های هری پاتر را از ابتدا تا پایان تماشا کرد.
رزومه ای مملو از پیروزی
موفق ترین سال ورزشی فدرر سال 2006 بود، سالی که توانست در دوازده رقابت برتری خود را به رخ بکشد. او در این سال پیروزی در سه مسابقه گرند اسلم (آزاد استرالیا، ویمبلدون و آزاد امریکا) و فینال مسابقات اِی تی پی را از آن خود نمود. در هر کدام از دو فصل گذشته برنده 11 مسابقه شد و از افتخارات منحصر به فرد او پیروزی در 24 مسابقه فینال پیاپی در سالهای 2003 تا 2005 می باشد.
اگرچه هنوز به جایگاهی عالی نرسیده و نمی توان او را بی رقیب مثال زد – که بخشی از این اتفاق به دلیل ظهور جوکوویچ و نادال است – اما توانسته جایگاه برجسته خود را تثبیت نماید.
سال 2016 برای فدرر اولین سالی بود که پس از 17 سال از کسب اولین عنوان خود نتوانست در مسابقات برنده باشد و به دلیل جراحت فصل مسابقات زودتر موعد برای او به پایان رسید.
پس از استراحتی شش ماهه در سال 2017 دوباره به میدان مسابقات بازگشت تا هفت پیروزی دیگر را به افتخارات خود بیافزاید و کهنسالترین بازیکن تنیسی باشد که توانسته پیروز مسابقات ویمبلدون شود. او در این سال بهترین فصل مسابقات خود را در 10 سال گذشته تجربه کرد.
فدرر برای اولین بار در سال 2004 صدر نشینی جدول رنکینگ جهانی را تجربه کرد و رکورد 310 هفته صدر نشینی را در طول شش دوره به نام خود ثبت نمود. این رکورد تا 14 سال به نام فدرر باقی ماند.
پیروزیهای زمین چمن و زمین سخت در وطن
تعصبی که فدرر در پیروزی مسابقات ویمبلدون و سایر زمین های چمن دارد، بر کسی پوشیده نیست.
با وجود مدت زمان کوتا فصل بازی های چمن نسبت به سایر مسابقات تنیس، او 18 عنوان خود را در همین مسابقات کسب کرده است.
هشت بار پیروزی در ویمبلدون، نه بار در شهر هالی (Halle) و یکی در اشتوتگارت (Stuttgart) نشان می دهد که فدرر با هشت اختلاف از سایر بازیکنان تنیس در زمین های چمن تنیس جلوتر است.
اما موفقیت های او در زمین های سخت نیز ستودنی است.
بازی در این زمین ها در تنیس مدرن از سایر زمین ها رایج تر است و 69 عنوان پیروزی راجر فدرر در این زمین ها، باعث شده تا با 13 پیروزی برتر از رتبه دوم این بازی ها یعنی جوکوویچ قرار بگیرد.
تنها زمین تنیسی که موفقیت در آن برای فدرر دشوار بوده است، زمین های خاکی هستند.
او 11 بار توانسته در زمین خاکی پیروزی را از آن خود کند. این پیروزی ها در رقابت میان فدرر و نادال بدست آمده است. نادال بهترین بازیکن در زمین های خاکی است و توانسته 57 عنوان را در مسابقات بر روی زمین خاکی تنیس از آن خود کند.
تکمیلی بر نکات گفته شده
گذشته از 100 عنوان پیروزی خود، فدرر 52 بار در فینال مسابقات حضور داشته و 25 مسابقه را در ست اضافه واگذار کرده است.
معروف ترین این رقابت ها، مسابقه او در مقابل نادال در فینال ویمبلدون 2008 است که چهار ساعت و چهل و هشت دقیقه طول کشید.
نادال با 14 پیروزی در مقابل فدرر تنها بازیکنی است که توانسته در مسابقات فینال به این شکل با او رو به رو شود. پس از نادال خوان مارتین دل پوترو (Juan Martin del Potro) و مورای به ترتیب چهار و سه بار موفق به شکست او در مسابقات فینال شده اند.
فدرر در فینال مسابقات بازی را در مقابل 20 بازیکن واگذار نموده است.
تحلیل اطلاعات از زبان خبرنگار بی بی سی راسل فولر (Russell Fuller)
رکورد ثبت شده به نام جیمی کانرز یک رکورد قابل توجه است.
او در مجموع 109 عنوان پیروزی را از آن خود کرده است و یک ماه بعد از 37 سالگی خود توانست فینال مسابقات تلاویو (Tel Aviv) را به نفع خود به پایان برساند و پس از شش سال از این روز به عنوان روزی خاص یاد کرد.
کانرز در دوران اوج خود در سال 1974 توانست 15 عنوان در مسابقات آزاد استرالیا، مسابقات آزاد امریکا و ویمبلدون کسب نماید. فدرر و کانرز در افتخاراتی که بدست آورده اند، اشتراک بسیاری دارند اما تفاوتی که این میان وجود دارد، در لیست افتخارات گرند اسلم می باشد که راجر فدرر را به عنوان بهترین بازیکن مرد در تنیس این نشان می دهد.
آیا فدرر می تواند با عناوین آینده خود کانرز را پشت سر بگذارد؟ شاید با توجه به سنش نتواند برای دو فصل دیگر نیز قدرت و نرخ ضربات خود را در همین سطح نگاه دارد کاری که برای دستیابی به این جایگاه لازم و ضروری است.
با اینحال فدرر می تواند با بالا بردن عناوین اکتسابی در رقابت های کوچکتر از کانرز پیشی بگیرد. اما این موضوع به قیمت صرف نظر کردن از مسابقات گرند اسلم که انگیزه اصلی فدرر است برای او تمام خواهد شد.
