دوران حرفهای تنیس ماریا شاراپووا به پایان رسیده است. وی رسما از دنیای تنیس خداحافظی کرد.
خداحافظی ماریا شاراپووا از تنیس
این تنیسور روسی ۳۲ ساله و قهرمان ۵ گرند اسلم چهارشنبه و با انتشار مقالهای برای Vanity Fair نوشت: شما چگونه تنها زندگی که تا به حال داشتهاید را ترک میکنید؟ چطور از کنار زمینهایی که از زمان کودکی در آنها تمرین میکردید و بازی که عاشقش هستید دور میشوید؟ ورزشی که اشکها و شادیهای غیرقابل وصفی را برای شما به ارمغان آورده است، ورزشی که در آن خانواده خود را پیدا کردید و هوادارانی که بیش از ۲۸ سال از شما حمایت کردند. من جدیدترین عضو این گروه از خداحافظی کنندگان هستم. بنابراین مرا ببخشید. تنیس من از تو خداحافظی میکنم. ماریا شاراپووا از سال ۲۰۰۴ و وقتی که فقط ۱۷ سال سن داشت خود را مطرح کرد و توانست سرنا ویلیامز، تنیسور شماره ۱ جهان را در دیدار فینال مسابقات انفرادی بانوان ویمبلدون شکست دهد. او ۵ عنوان قهرمانی گرند اسلم را در کارنامه دارد که دو قهرمانی در مسابقات تنیس اوپن فرانسه را در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ شامل میشود. همچنین وی در المپیک تابستانی سال ۲۰۱۲ در لندن موفق شد مدال نقره را از آن خود کند و در طول دوران حرفهای خود توانست ۳۶ مدال قهرمانی انجمن تنیس جهانی را بر گردن بیاویزد.
او در بیرون از زمینهای تنیس نیز مانند درون آن موفق بود. او قراردادهای زیادی با شرکتهایی نظر ایویان، تگ هیوئر و نایکی بست. این قراردادها او را در صدر فهرست فورب قرار داد که حکایت از پردرآمدترین ورزشکاران زن در طول ۱۱ سال متوالی داشت. دوران ماریا شاراپووا در سال ۲۰۱۶ و وقتی او به دلیل مثبت اعلام شدن تست دوپینگ و استفاده از ماده ملدونیوم با محرومیتی ۲ ساله مواجه شد تغییر کرد. وقتی در آن زمان او محرومیت خود را اعلام کرد، بسیاری از افراد تصور کردند که او واقعاً اعلام بازنشستگی کرده است. او پاسخ محکمی به این شایعه داد و گفت که در یک هتل با فرش زشت هرگز بازنشسته نخواهد شد. وقتی ماریا شاراپووا ادعا کرد که به خاطر مشکل قلبی و افزایش گردش خونی که به واسطه کمبود منیزیم ده سال درگیر آن بود از ملدونیوم استفاده کرده است محرومیت او ناگهان به ۱۵ ماه کاهش پیدا کرد.
ماریا شاراپووا هیچگاه نتوانست بار دیگر به آمادگی قبل از این ۱۵ ماه محرومیت و دوری از تنیس برگردد. وقتی او به میادین تنیس بازگشت با مصدومیت مواجه شد و دیگر آن محبوبیت قبل را میان مردن نداشت و از وی استقبال گرمی نشد. در فاصله بازگشت و بازنشستگی او، شاراپووا فقط توانست در یک تورنمنت انفرادی قهرمانی کسب کند. در مقالهای که او برای Vanity Fair نوشت، ماریا تشریح میکند که چگونه به مسابقات تنیس اوپن آمریکا رفت و اینکه قانع شد دیگر دوران حرفهای تنیس او پایان یافته است. او در این باره نوشت:
پشت درهای بسته، ۳۰ دقیقه قبل از ورود به میدان احساس کردم شانههای من بیحس شده است. مصدومیتهای شانه چیز جدید برای من نیستند. گذشت زمان تاندونهای من را مانند یک رشته فرسوده ساخت. من عملهای جراحی فراوانی داشتم. یکی از آنها در سال ۲۰۰۸ بود؛ دیگری هم سال گذشته و ماههای بیشماری را در مراکز فیزیوتراپی گذراندم. درست هنگام ورود به زمین در آن روز احساس کردم که آخرین پیروزی را به چشم خود میبینم البته این اولین گام به سوی پیروزی بوده است. من این مقاله را برای عرض تأسف به اشتراک نمیگذارم بلکه برای ترسیم یک واقعیت جدید آن را نوشتم: بدن من تحلیل رفته است.
علیرغم پایان نه چندان خوشایند دوران تنیس شاراپووا، به نظر میرسد او آماده پذیرفتن یک چالش جدید است. وی آشکار نکرد که اقدام بعدی او چه خواهد بود اما این نوید را داد که به دنبال همان روح جنگندگی که همیشه انتخاب میکرد باشد. حالا که به عقب مینگرم، میدانم که تنیس کوه زندگی من بوده است. راه من پر از درهها و مسیرهای انحرافی بوده است اما منظرهای که از قله آن نمایان است باورنکردنی است. بعد از ۲۸ سال و بدست آوردن ۵ قهرمانی در گرند اسلم آمادهام تا از کوه دیگری بالا بروم و نوع متفاوتی از رقابت را تجربه کنم. تنیس دنیا را به من نشان داد و به من نشان داد که برای چه به وجود آمدهام. این همان شیوهای است که با آن خود را مورد آزمون قرار میدادم و رشد خود را مورد سنجش قرار میدادم. پس در تجربه بعدیام هم صعود خواهم کرد و هنوز جا برای رشد خواهم داشت.