کوین کراویتز و آندریاس مایس عضوی از تیم ملی تنیس آلمان در نخستین دوره مسابقات ATP Cup که بین روزهای ۳ تا ۱۲ نوامبر برگزار می‌شود، خواهند بود.
مصاحبه کراویتز و مایس در خصوص مسابقات ATP Cup
آن‌ها به همراه الکساندر زوروف، جان لنارد استراف و متس مورینگ در گروه ششم این رقابت‌ها در بریزبین حاضر خواهند شد. مسابقات ATP Cup یک رویداد تنیس است که طی آن بیست و چهار کشور همراه با برترین تنیسورهای خود در سه شهر مختلف از استرالیا با یکدیگر رقابت خواهند کرد. این مسابقات در واقع آغازی است برای فصل ۲۰۲۰ تور. تیم ملی تنیس آلمان در گروه ششم این مسابقات با تیم‌های ملی تنیس استرالیا، یونان و کانادا هم‌گروه شده که سخت‌ترین گروه این رویداد را به خود اختصاص داده است. کاپیتانی آلمان‌ها در این تورنمنت برعهده اسطورۀ تنیس این کشور بوریس بکر خواهد بود. کراویتز و مایس یکی از بهترین تیم‌های دوبل فصل قبل مسابقات تنیس را تشکیل داده‌اند که هواداران آلمانی امیدوار به درخشش آن‌ها در این مسابقات و فصل جدید رویدادهای این رشتۀ ورزشی هستند. کوین کراویتز و آندریاس مایس در گفت و گویی درباره راهی که از ATP Challenger Tour تا قهرمانی در رولان گاروس و صعود به Nitto ATP Finals گذراندند، صحبت کرده‌اند. در ادامه توجه شما را به این مصاحبۀ خواندنی جلب می‌کنیم.
– جذاب‌ترین نکته مسابقات ATP Cup برای شما چیست؟
کراویتز: تبدیل شدن به عضوی از یک تیم و دنبال کردن نتایج سایر تنیسورهای آلمانی، بسیار جالب است. حضور بازیکنان قدیمی آلمانی نظیر بوریس بکر که در بریزبین کاپیتانمان است و همچنین تامی هاس و میشل کولمن در آنجا، فوق العاده است.
– الگوهای شما برای پیشرفت در این ورزش چه کسانی بودند؟ ویژگی‌های کدام‌یک از تنیسورهای آلمانی را دوست دارید؟
کراویتز: راجر فدرر یکی از بزرگ‌ترین الگوهایم بود اما از مارات سافین و لیتون هویت هم به سبب سبک بازی و شخصیتی که داشتند خوشم می‌آمد. همچنین دوست دارم تا قدرت، سرویس‌زنی و جایگیری‌ام در زمین همچون بکر باشد.
مایس: الگوی من برای رشد کردن بکر بود اما از راجر، هاس و سایر تنیسورهای آلمانی نیز خوشم می‌آمد. بک‌هندهای تک‌دست هاس را هم خیلی دوست داشتم.
– از چه چیزی در استرالیا خوشتان می‌آید؟
مایس: آرامش حاکم بر استرالیا را دوست دارم. امسال به ملبورن رفته بودم و مردم در آنجا فوق العاده بودند. شرایط در آنجا با آلمان بسیار متفاوت است؛ چراکه آلمانی‌ها مردم مضطربی هستند. در مجموع استرالیا کشور آرام و خوبی است.
کراویتز: برای من استرالیا کشوری با آب و هوایی عالی و شهرهایی زییاست.
– از نظر شما کدام تنیسور آلمانی جالب و سرگرم‌کننده است؟
کراویتز: استرافی و کولی حتی در شرایطی که می‌خواهند این‌گونه نباشند هم بسیار جالب و گاها سرگرم‌کننده هستند.
مایس: برخلاف آنچه مردم فکر می‌کنند، ما آلمان‌ها باهم شوخی می‌کنیم و انسان‌های شادی هستیم. یک‌بار کلید ماشین یکی بازیکنان آلمانی را گرفتم و او با اضطراب بسیاری بدون توقف به دور و اطرافش نگاه می‌کرد.
– بیش از همه چه چیزی از آلمان را دوست دارید؟
کراویتز: وقتی که به آلمان بر می‌گردم متوجه سازمان یافتگی همه‌چیز و به وقوع پیوستن هر اتفاقی در زمان مقررش می‌‌شوم. با این حال می‌بینم که مردم بسیار مضطرب‌اند. علاوه بر این فوتبال را هم دوست دارم.
– چه ورزش‌هایی را از ابتدای زندگی‌تان انجام دادید؟
کراویتز: در ابتدا شروع به تنیس، فوتبال و اندکی هم بسکتبال کردم اما سپس تصمیم گرفتم که تنها دو رشته را ادامه دهم.
مایس: در کودکی بیشتر فوتبال بازی می‌کردم و وقتی ۱۰-۱۱ سال سن داشتم فوتبال به اصلی‌ترین سرگرمی‌ام تبدیل شده بود. وقتی‌‌که پدر و مادرم گفتند نمی‌توانند چهار بار در هفته مرا به تمرین فوتبال و تنیس ببرند تصمیم به انتخاب یکی از آن‌ها گرفتم. تیراندازی و شنا را هم امتحان کردم اما علاقه‌ام به تنیس بیش از همه بود.
– برای اولین بار چه زمانی با یکدیگر ملاقات کردید و سپس تصمیم به تشکیل یک تیم دادید؟
کراویتز: ما در چندین تورنمنت مختلف همدیگر را ملاقات کرده بودیم و در سال ۲۰۱۷ بعد از تغییر دادن چندین باره یارهایمان، به دنبال یک پارتنر می‌گشتیم که تصمیم به امتحان کردن این کار گرفتیم.
مایس: در سال ۲۰۱۳ از دانشگاه Auburn فارغ‌التحصیل شدم و در همان تابستان با مدرک بین المللی‌ام به آلمان بازگشتم. سپس در مسابقات انفرادی قهرمانی آلمان در دسامبر ۲۰۱۳ مقابل یکدیگر قرار گرفتیم. کوین در ست سوم با نتیجه ۷-۶ به پیروزی رسید و هنوز افسوس آن را می‌خورم؛ او ۵-۱ از من پیش بود اما بازی را به نتیجه ۶-۵ هم رسانده بودم. او برد و باخت‌هایی را در مقابل من داشته است. ما برای اولین بار در یک تورنمنت چلنجر در میربوش شرکت کردیم و اتفاقا برنده هم شدیم. بعد از آن برای چند ماه مصدوم شدم و در سال ۲۰۱۸ کاملا کنار هم بودیم و حالا هم اینجا هستیم.
– زندگی شما بعد از قهرمانی در رولان گاروس چگونه تغییر کرد؟
کراویتز: لحظات خاصی را بعد از قهرمانی در رولان گاروس سپری کردیم. فاصله زمین تمرینی تا هتل بیش از چند دقیقه نبود اما بعد از قهرمانی با حضور خبرنگاران پرشماری که آنجا بودند بیش از ۳۰ دقیقه در راه بودیم. در مجموع احساس فوق‌العاده‌ای بود.
مایس: قطعا زندگی‌مان بعد از قهرمانی رولان گاروس تغییر کرد؛ رسیدن از حضور در مسابقات کوچک و چلنجر به آنجا حتی برای خودمان هم تعجب‌برانگیز بود. همچنین ما موفق شده بودیم تا بعد از ۸۲ سال (قهرمانی گاوتفرید ون‌کرام و هنر هنکل در سال ۱۹۳۷) به نخستین تیم دوبل آلمانی‌ای تبدیل شویم که در یک گرند اسلم به قهرمانی می‌رسد. در هفته‌هایی ابتدایی بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفتیم و به قدری تلفنمان زنگ می‌زد که نمی‌توانستیم بخوابیم.
