قهرمان سال ۱۹۷۶ مسابقات اوپن فرانسه، آدریانو پاناتا درباره «بیگ تری» حال حاضر دنیای تنیسِ مردان، یعنی نواک جوکوویچ، راجر فدرر و رافائل نادال صحبت هایی کرده است.
صحبت های پاناتا در خصوص راجر فدرر ، جوکوویچ و نادال
او تفاوت هایی بین این سه نفر قائل شده و اخیرا در مصاحبه ای گفته است:
راجر فدرر ترکیبی از تونی بنت، پول مک کارتنی و پینک فلوید است. او شگفت انگیز است. رافائل نادال بسیار محکم به توپ ضربه می‌زند و شدیدا رقابت طلب است در حالی که نواک جوکوویچ تمام توپ ها را برمی‌گرداند، اما سبک بازی این سه نفر خسته کننده است. در زمانی که من بازی می‌کردم، شرایط متفاوت بود. ضربات والی ظریف و زیبایی زده می شدند. کمی بعد در آن دوره، افراد بامزه ای همچون ایلیا ناستاسه ظهور کردند که دوست داشتند با انجام حرکاتی هیجان انگیز توجه دیگران را به خودشان جلب کنند. اما او بامزه بود و در انتها همیشه فکر می‌کردم که ناستاسه آدم خوبی بود.
ناستاسه تنیسور اهل رومانی بود که هم اکنون ۷۳ سال سن دارد. این تنیسور راست دست در زمان بازی خود حدود دو میلیون دلار در تنیس درآمد داشت. ناستاسه ۱۸۲ سانتی متری در ۷۲ درصد از بازی های خود نیز به پیروزی رسیده است. ناستاسه زمانی نفر اول رنکینگ تنیس مردان بود. آدریانو پاناتا نیز در حال حاضر ۶۹ سال سن دارد.
پاناتا تنها کسی بوده که موفق به شکستِ بیون بورگ در مسابقات رولاند گاروس شده است و البته این کار را نیز دوبار انجام داده است. بورگ سوئدی شماره یک سابق جهان بود و به اعتقاد بسیاری یکی از برترین تنیسورهای تاریخ محسوب می شد. پاناتا نیز از مسابقات تنیس، ۷۰۰ هزار دلار درآمد کسب کرده بود و بالاترین رده‌اش در رنکینگ چهارم بوده است.
پاناتا در ادامه صحبت هایش درباره به دست گرفتن میراث هم وطن خود، نیکولا پیترانجلی، گفت:
برای من، نیکولا پیترانجلی نه یک استاد بود و نه یک رقیب. نیکولا یک شخص مهم بود اما دوران حرفه ای ما دو نفر تنها برای دو سال با هم تلاقی داشت، آن هم زمانی که من بیست ساله بودم. ما با وجود آن که شخصیت های متفاوتی داریم، با یکدیگر دوست هستیم.
این تنیسور ایتالیایی که تا سال ۱۹۸۰ در تمام تورنمنت های حرفه ای شرکت می‌کرد، در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است یک پاناتای جدید ظهور کند گفت:
امکان ندارد یک پاناتای جدید وجود داشته باشد، ما در یک ریتم خاص بازی می‌کردیم. اکنون همه چیز سریعتر دنبال می شود و حتی زمانی برای فکر کردن هم وجود ندارد. تنها راجر فدرر قادر به انجام این کار است. در حال حاضر سرعتِ همه چیز بالاتر رفته است.
در ادامه از پاناتا راجع به اینکه فکر می‌کند، بهترین بازی دوران حرفه ایش کدام باشد، پرسیده شد که وی این گونه پاسخ داد:
فکر می‌کنم نیمه نهایی اوپن فرانسه در سال ۱۹۷۶ و بازی برابر دیبس، در آن دیدار از فینال هم بهتر بازی کردم و تمام ضرباتم به توپ را به بهترین شکل ممکن زدم. همچنین در یو اس اوپن، برابر جیمی کانرز نیز علیرغم آن که شکست خوردم، بازی زیبایی را انجام دادم. تنیس به من چه چیزی داده است؟ همه چیز. موفقیت ها و شادمانی های بسیاری را تجربه کردم. این فرصت را داشتم که به سرتاسر دنیا سفر کنم و کاری را که دوست دارم انجام دهم. شاید تنها بدیش این بود که وقتی تمام مدت سال را در سفر بودم، نمی‌توانستم زمان زیادی را با دوستان و فرزندانم سپری کنم.
