بازیکنان برتر تنیس چگونه روی کنترل دید خود تمرکز می کنند!
مقدمه
باربنک و استوجان بر این نکته تاکید کردند که بازیکنان و مربیان در طی جلسات تمرینی یا آموزشی تمرکز خاصی بر روی علائم دیداری ضربه زدن دارند. چرخش رو به جلو و عقب و دنبال کردن توپ توجه کمتری را در تحقیقات دریافت کرده اند.
هدف از این مقاله بررسی نوع حرکت سر و کنترل دید بازیکنان در زمان ضربه زدن می باشد. این بررسی در راستای ضرب المثل قدیمی “چشم از توپ بر ندار” که احتمالا کاربردی ترین دستور در تنیس بوده انجام شده است.
روش های کنترل دید
برای تشخیص حرکت سر و کنترل دید بازیکنان برتر، عکس هایی از زمان های حساس و لحضاتی بعد از آن مورد بررسی قرار گرفت و با بازیکنان سطح پایین تر مقایسه شد.
مطالعات گذشته اشتاین و اسلات (1981) که عکس هایی از تمام مسابقات مهم بازیکنان حرفه ای را بررسی کردند نشان داد که چشم های بازیکنان برتر همیشه به دنبال توپ نیست و اینکه دنبال کردن در نزدیک ترین حالت به زمان برخورد برای خیلی از افراد امکان پذیر نیست.
از اینرو اکثرا بر این عقیده هستند که در بهترین حالت همه می توانند توپ را تا زمانی که به راکت برخورد میکند دنبال کنند.
با این حال مطالعات جدید انجام شده بر روی راجر فدرر و رافائل نادال نتیجه گیری آن ها را زیر سوال برده است. اگر بخواهیم دقیقتر بررسی کنیم، ایده اولیه این مقاله بر پایه این است که بازیکنان خاص برای مثال آن هایی که در رتبه های برتر رنکینگ جهانی حضور دارند به نظر کنترل خاصی بر حرکات سر و چشم های خود در زمان زدن ضربه دارند.
نتایج بدست آمده
تعداد قابل توجهی از عکس ها( صدها عکس از هر بازیکن) نشان داد که بازیکنان برتر نه تنها توپ را بیشتر از دیگر بازیکنان دنبال می کنند بلکه حالت بدنی خاصی هم در زمان زدن ضربه دارند: در زمان ضربه سر و چشم هایشان به سمت ناحیه ضربه می باشد.
به علاوه، چیزی که با مطالعات قبلی در تضاد بود این است که فدرر و نادال نه تنها تا زمان ضربه چشم از توپ بر نمی داشتند، بلکه بعد از ضربه نیز ثابت می مانند و به همان ناحیه خیره می شوند.
کنترل دید با تثبیت نقطه برخورد همان راز موفقیت بازیکنان برتر می باشد.
مهمترین نکته یافت شده این بود که بازیکنان برتر قادر به حفظ کنترل دید پایدار هستند. کنترلی که در تور زنان نیز توسط استفی گرف به نمایش گذاشته شد. او نیز در تمام ضربه ها به توپ چشم می دوخت و بعد از زدن ضربه هم ثابت می ماند.
مقایسه بازیکنان برتر
مقایسه لحظات ضربه زدن نشان می دهد که بازیکنان برتر در کنترل دید خود هنگام ضربه زدن تفاوت بسیاری دارند. در واقع در مقایسه با بازیکنان برتر قبلی تفاوت عمیقی در نوع حرکت سر و کنترل دید در بین آن ها دیده می شود. ( برای مثال آرناد کلمنت را مشاهده کنید)
تعداد بسیار زیادی از عکس ها نشان می دهند که بازیکنان در هنگام زدن ضربه مسیر حرکت توپ که اصطلاحا به آن ناحیه ابری می گویند را نگاه می کنند.
علاوه بر این اکثر بازیکنان قبل از برخورد توپ با راکت سر و چشم های خود را بالا می آورند.
آن ها جوری سر خود را تکان می دهند که انگار می خواهند مسیر حرکت توپ یا حرکت حریف خود را ببینند (Brechbuhl et al 2015). این در ضربات فورهند که تفاوت بازیکنان برتر و سایر بازیکنان را مشخص میکند کاملا مشهود است.
با این وجود این مقایسه نشان داد که اکثر بازیکنان حرفه ای به صورت دائم یا حتی متناوب به توپ چشم نمی دوزند و هر کدام روش خاص خود را برای اجرای بهترین ضربه خود (اغلب بک هند) با بیشترین فشار و بالاترین دقت دارند (لیتون هویت).
یکی از نظرات مشترک بین افراد این است که تفاوت بسیار کوچکی بین توانایی ضربه زدن بازیکنان وجود دارد( تایلر 2000) و تنها قدرت ذهنی آن هاست که تفاوت ها را ایجاد می کند.
با این حال، مشاهدات بالا نشان داد که در سطح حرفه ای، همه بازیکنان در بخش تواناهایی فنی و به خصوص کنترل دید از استعداد برابر برخوردار نیستند.
مطالعات قبلی در مورد ورزش های راکت دار نشان داده اند که بازیکنان حرفه ای کنترل دید متفاوتی دارند. آن ها در استراتژی های دیداری و روش کنترل دید تازه کارها (ماری 1999)، بررسی اطلاعات نسبتا کم ولی تمرکز بر روی مهمترین اطلاعات ( لا رو و ریپل 2004) و نمایش پردازش سریعتی اطلاعات و زمان کوتاه تر تصمیم گیری تفاوت دارند.
اما چیزی که این مطالعه را جالب و از مطالعات قبلی مجزا می کند این است که بازیکنان شاخص، به خصوص بعد از ضربه، کنترل دید و حالت سر متفاوتی دارند. در نتیجه بازیکنان شاخص ضربه بهتری به توپ نمی زنند، آن ها به شکل متفاوتی ضربه می زنند.
نتیجه گیری
در تنیس، انتظار می رفت که بازیکنان برتر تا زمانی که عملیات ضربه زدن به اتمام می رسد چشم از توپ برندارند اما این رفتار غالب نبود. نتیجه ای که ازن مطالعه می توان گرفت این است که بازیکنان حرفه ای همانطور که در تکنیک های ضربه زدن مشابه هستند در نوع کنترل دید خود یکسان رفتار نمی کنند.
به طور خاص می توان گفت که در بین بازیکنان برتر تنها چند نفر روش کنترل دید نسبتا مشابه دارند. این مهم در بازی های تنیس مدرن و با ثبات دائمی راجر فدرر و رافائل نادال مشخص است.
در نتیجه آیا می توان کنترلدید را یکی از ویژگی های بازیکنان برتر دانست؟ تا این لحظه مشاهدات بر روی بازیکنان شاخص تنها نشان داده است که کنترل دید و به خصوص ثبات دید می تواند بخشی از دلایلی باشد که ضربات دقیق تر و با قدرت بیشتر می زنند.
همچنین راجر فدرر و رافائل نادال نشان دادند که ممکن و حتی بهتر است که در حین بازی تنیس همیشه بر روی توپ تمرکز نداشته باشید. در نتیجه مشاهده توپ در تمام طول مسابقه استراتژی دیداری بازیکنان شاخص نیست.
از یک سو این مشاهدات نظریه فورد (2000) در مورد امکان و مزیت های تمرکز بر روی ناحیه ضربه زدن در هنگام ضربه زدن را تایید می کند.
