به طور کلی فرضیات پایه هر گونه عملکرد ما در زندگی می باشند. در این مطلب و در راستای مطالب آموزشی تنیس به تاثیر فرضیات در تنیس می‌پردازیم.
به طور مثال این گونه فرض می شود که “اگر اجاق گاز روشن باشد و من به آن دست بزنم، دستم خواهد سوخت”. اما اگر فرضیه اشتباه باشد، آن هم وقتی صحبت از فرضیات در تنیس به میان می آید، چه اتفاقی روی خواهد داد؟ چه خواهد شد اگر توپی که قصد داریم به سمت نت پرتاب کنیم، به انتهای زمین پرتاب شود یا هزاران اگر دیگر! بدیهی است که اگر فرضیات اشتباه باشند کارهایی که انجام می دهیم نیز اشتباه خواهند بود.
امروزه رایج ترین فرضیات در تنیس که بازیکنان تنیس با آن در زمین مواجه هستند چیزهایی شبیه به این مثال است که ” من باید برای پیروزی در زمین خوب بازی کنم (فرد بازیکن به خود می گوید)” یا “به زمین برو و خوب بازی کن(مربی به بازیکن می گوید)”. به طور مثال مربی فدرر قبل از ورودی وی به زمین از جملاتی همچون “به دنبال بیشترین امتیاز باش”، “برو و برای برنده شدن بجنگ” و امثال آن استفاده می کند.
در چنین مواقعی بازیکن به طور مداوم این جملات را با خود تکرار میکنند و در صورتی که نتواند به این جملات پایبند باشد خود را سرزنش می کند. به یاد داشته باشید که بهترین بازیکنان، زمانی بهترین بازیکنان هستند که خود را سرزنش نمی کنند.
آموزش تنیس | انواع ضربات در مسابقه تنیس
همه امتیازات به طور هم زمان ایجاد نمی شوند
حاشیه خطا در بازی رقابتی تنیس بسیار کم است به طوری که کم ترین و کوچک ترین امتیازات در لحظه می تواند سرنوشت ساز باشد. دانستن این نکته ضروری است که کدام لحظه ها حیاتی بوده تا بتوانید بهترین استفاده از آن زمان را داشته باشید. در مسابقات تنیس، همه امتیازات به طور هم زمان ایجاد نمی شوند. تفاوت بزرگی بین امتیاز بازی شده در ست اول 1-1 و 15-15 در مقابل امتیاز بازی شده در 5-6 و ست سوم 40-30 وجود دارد. ما می توانیم این امتیازات و لحظه های با ارزش را شناسایی کرده و آنها را امتیازات بحرانی بنامیم.
بدترین کاری که به عنوان یک تنیسور برای رسیدن به نهایت پتانسیل خود می توان انجام داد این است که برای ایجاد عادات لازم برای رسیدن به موفقیت، اصلاحات مناسب را انجام ندهید. افکاری که به طور مکرر در ذهن بازیکن تکرار می شود به عادت های روزانه افراد تبدیل می شود. اگر معتقدید که روزی فرا می رسد که دیگر هیچ گونه خطایی در تنیس نخواهید داشت و یا امتیازی را از دست نخواهید داد، کاملا در اشتباهید. لازم است بدانید که حتی اگر فردی بسیار مسلط در رشته ورزشی تنیس باشید، تقریبا نیمی از امتیاز بازی خود را از دست خواهید داد. آماده نبودن برای رخداد چنین شرایطی نادانی بیش نیست. پس خود را آماده هر اتفاقی کنید.
بیشتر بخوانید: قوانین امتیازدهی در مسابقه تنیس
به Novak Djokovicدر سال 2016 فکر کنید. او در مسابقات 46-4 به پیروزی رسید اما با این وجود تنها 56% از امتیازهای بازی شده را به دست آورده بود. 10 فرد برتر مسابقات ATP در سال 2016 به طور متوسط تنها 53% از امتیازاتی را که بازی کردند کسب کردند.
بنابراین ضروری است که بازیکنان متودولوژی درستی برای اصلاح حرکات خود در زمین تنیس به هنگام مسابقات داشته باشند تا در صورتی که فرضیات در تنیس بازیکنان با مشکل روبه رو شد، روش ها و استراتژی های جایگزینی برای آن ها وجود داشته باشد و شاهد موفقیت این بازیکنان باشیم.
هدف: حذف خطاهای ساده
سوالی که در این جا مطرح است این است که آیا تمامی برنده ها، موفق نامیده می شوند؟ فکر می کنم که جواب این سوال در این مرحله کاملا آشکار است. و جواب منفی است.
من یک روش متفاوت برای آماده سازی و رقابت ارائه می دهم. چه می شود اگر حذف خطاهای ساده هدف ما در بازی باشد؟ چه می شود اگر با یک پیش فرض ” امروز همه چیز اشتباه پیش می رود” مسابقه تنیس را آغاز کنید. من با زمان و ضربات خود مبارزه خواهم کرد. حریف من قرار است بازی را عالی پیش ببرد و قصد دارد تماس های بدی برقرار کند.
آشنایی با زمین تنیس و تجهیزات آن
انسان به عنوان یک ماشین ناقص
انسان یک ماشین جسمی ناقص است. زمان بندی و هماهنگی ما از روز به روز، ساعت به ساعت و دقیقه به دقیقه می تواند متفاوت باشد. با خستگی یا عصبی شدن، تغییرات بیشتر می شود. انتظار برای رفتن به زمین با یک دستگاه ناقص که منظور همان بدن انسان است و همیشه “خوب بازی کردن” انتظاری پوچ و بیهوده است. این امر باعث می شود تا برخی از فرضیات در تنیس که ناشی از کامل بودن انسان بوده و در واقع اشتباه است نقض شود.
در سایت تنیس فارسی بخوانید: یادگیری مهم ترین اصول تنیس
به یاد داشته باشید که تنها زمانی که می توانیم “خوب بازی کنیم” یا حداقل در آن بی نقص باشیم، با استفاده و کمک گرفتن از تکنیک های تجسمی در ذهن ما است. ذهن یک فرد واقعا تنها چیزی است که افراد می توانند روی آن به طور 100٪ کنترل داشته باشند.
برای کمک به آماده سازی ذهنی قبل از هر تمرین، مسابقات و حضور در زمین های تنیس، بسیاری از مربیان از بازیکنان می خواهند که روی قدرت ذهنی و تفکر خود تمرکز کرده و سعی کنند تا جای ممکن آن را کنترل کنند.
بازگشت جسم به حالت نرمال
اگر نگاهی به 100 رتبه برتر مسابقات ATP بیاندازیم، خواهیم دید که بازیکنانی به طور ثابت در این لیست 100 نفره حضور دارند. طبیعتا برای بازیکنان آسان نیست که “همیشه خوب بازی کنند”؛ آن هم در طول مسابقات طولانی و متعدد که همه ساله برگزار می شود. در میان مسافرتها، خستگی ها، تغییر زمین بازی، تغییر ساعات شبانه روزی، مسابقات داخلی و خارجی، تمارین در فضای روباز یا سرپوشیده، بر هم خوردن تنظیمات خواب، رژیم های متعدد غذایی و امثال آن بدیهی است که هیچ بازیکنی نمی تواند در تمامی اوقات از لحاظ جسمی در بهترین حالت ممکن باشد.
همه‌چیز در مورد سرویس زدن در ورزش تنیس
بنابراین هنگامی که در بهترین حالت بدنی خود نیستید چگونه می توانید بهترین عملکرد خود را داشته باشید و آن را به نمایش بگذارید؟ در این جا قصد داریم نگاهی به یک روش فنی و تاکتیکی بیاندازیم.
روش فنی
از دیدگاه فنی، مفهوم “منطقه راحتی” یا همان کامفورت زون از نظر مربی Bill Tym یک مفهوم بحرانی است. این اصطلاح هیچ ارتباطی با راحت بودن ندارد، و به عنوان یک ضربه برتر فیزیولوژیکی در هر موقعیتی معنا می شود. بدین معنا که هر بار که من به توپ تنیس ضربه می زنم، یک ضربه بیومکانیکی مضر یا سودآور زده می شود. اگر در چنین حالتی بدن و دست من کشیده شود، ضربه به عنوان ضربه ای سودآور در مسیری است که من برای رسیدن به آن هدفگذاری کرده بودم. یا به طور مثال اگر دیر با یک توپ تماس حاصل کنم مزیت من استفاده از تکنیک x می باشد. در این روش، بدون توجه به این که چه ضربه ای می زنیم و یا چه ضربه ای برای پایخ گویی در انتظار ماست، گزینه ای که از لحاظ بیومکانیکی دارای مزیت باشد وجود دارد.
مفهوم “منطقه امن یا راحتی” با این درک روشن آغاز می شود که موقعیت صورت راکت در لحظه تماس مشخص می کند که قرار است توپ به کجا پرتاب شود. اگر چه این امری کاملا واضح و بدیهی می باشد اما بیشتر بازیکنان نمی توانند ارتباط درستی با این مفهوم برقرار نمایند.
بیشتر بخوانید: ترفندهای آموزشی برای مبتدیان ورزش تنیس(بخش اول)
در مسابقات تنیس، می توانم خطاهای ساده و غیر اجباری خود را به وسیله رسیدن به نت یا آوردن حریف خود به سمت نت حذف کنم. هنگامی که من بازی “اجباری” را انجام دادم ، هیچ خطای اجباری نمی تواند رخ دهد. به عبارت دیگر ، من خودم را شکست نخواهم داد، بلکه این حریف من است که در نهایت می بایست مرا شکست دهد.
نه تنها فرضیات در تنیس، بلکه تحقیقات و مطالعات زیادی نشان دهنده آن است که بسیاری از بازیکنان به وسیله خود منجر به شکست در بازی و مسابقات تنیس می شوند. چنین بازیکنانی به طور معمول بهانه هایی همچون “من امروز خوب بازی نکردم” یا “آنها امروز خوب بازی کردند” یا “من نهایت تلاش خود را کردم ولی نتوانستم پیروز شوم” در آستین خود دارند. با بازیکنان زیادی روبه رو می شویم و از آنها سوال می کنیم که برنامه اصلی بازی امروز شما چه بوده است؟ برنامه ثانویه چطور؟ وقتی توپ به سمت خطا یا فرضیات اشتباه پیش می رفت قصد داشتید چه کاری انجام دهید؟
در اکثر مواقع این سوال ها بی جواب مانده یا با لکنت زبان بازیکن همراه است. طبیعی است که بدون داشتن برنامه و توجه به برخی فرضیات در تنیس، چگونه می توانید برای حل مشکلات آماده باشید؟
بازیکنان ترجیح می دهند در منطقه امن خود در بازی شکست بخورند تا این که خود را با برنامه ای از قبل تنظیم شده وفق دهند و در شرایطی ناآرام تر ولی مطمئن تر شاهد پیروزی خود باشند. به عنوان مثال ارزش بازی در بسکتبال این است که شما یاد میگیرید که در کنار یک یا چندی شخص بازی کنید نه فقط بازی خود را انجام دهید، این در حالی است که بسیاری از بازیکنان تنیس کاملا بی برنامه و بی هدف هستند و خواسته واقعی آنها از بازی مشخص نیست.
سایر ورزش ها نیز به شما یاد می دهند که وقتی همه چیز خوب پیش نمی رود، چندین راه برای برگرداندن موقعیت به حالت قبل وجود دارد. به طور مثال در بسکتبال، اگر بازیکنی خسته شود مربی او را فراخوانده و روی نیمکت می نشاند تا کمی خستگی خود را برطرف نماید. در حالی که در تنیس این گونه نیست. در بهترین حالت، می توانند یک استراحت به اصطلاح bathroom بگیرند. در بدترین حالت نیز، آنها می بایست متودولوژی روشنی داشته باشند که ریشه در طرز تفکر مثبت داشته و بتوانند توسط آن شرایط ذهنی مثبتی برای خود ایجاد کنند.
ترفندهای آموزشی برای مبتدیان ورزش تنیس(بخش دوم)
فرضیات در تنیس، مهم است
آمار و تحقیقات به وضوح نشان می دهد بازیکنان برای پیروزی در مسابقات تنیس باید خطای کمتری داشته باشند، بنابراین نیاز است تا عادت های جسمی و روحی خود را از طریق تمارین مختلف بدنی و روحی توسعه و تقویت نمایند. به عنوان فردی که سال هاست در کنار بازیکنان به مربی گری تنیس می پردازم، انواع تقویت جسمی جهت پویایی و آماده سازی بدن را می بینم، اما به ندرت بازیکنانی وجود دارند که از تمارین آمادگی ذهنی برخوردار هستند.
آماده سازی ذهنی جایی است که مطابق با گفته های بالا Comfort Zone خود را مرور می کنیم و برنامه های بازی خود را آماده می سازیم تا به ما اجازه دهد خطاهای غیر اجباری را حذف کنیم. مراقب تمامی افکاری که در ذهن می پرورانید باشید چرا که آنها می توانند به راحتی به سرنوشت شما تبدیل شوند.
مطالب مرتبط:
اگر فرضیات در تنیس و رهنمودهای پیشنهادی به بازیکنان اشتباه باشد احتمال به سرانجام نرسیدن خوب و موفقیت آمیز بازی این افراد وجود دارد. بنابراین فرضیات تنیس را جدی بگیرید و به دنبال برنامه و روش هایی برای زمان های بحرانی باشید.
همچنین به یاد داشته باشید که جسم ما کامل نیست و همیشه نمی توان بهترین بود. چرا که “خوب بودن” و به عبارتی این استاندارد به طور مداوم غیرقابل دستیابی است. در عوض، می توان تعریف جدیدی از “خوب بازی کردن” ارائه داد. خوب بازی کردن به این معنی است که ما می توانیم احساسات خود را مدیریت کنیم، انتظار مشکلات، کسب اطلاعات و حل مشکلات را داشته باشیم. به خاطر بسپارید که بزرگترین مهارتی که افراد به عنوان تنیسور می توانند داشته باشند، توانایی حل مشکلات است، زیرا مشکلات هرگز تمام نمی شوند، فقط تغییر می کنند!
