او در کمال ناباوری و حیرت نشسته بود. راجر فدرر در فینال ویمبلدون ۲۰۰۹ تمام رؤیاهایش را نابود کرده بود. اما در وسط این شرایط روحی بد، درحالیکه غمگین و افسرده در رختکن نشسته بود، حرکت جوانمردانه فدرر بود که توانست اندی رادیک را از غم شکست بیرون بیاورد.
ده سال بعد این اسطوره بی‌بدیل سوئیسی همچنان قدرتمندانه به دنبال کسب نهمین قهرمانی خود در All England Club می‌باشد.
فدرر ۳۷ ساله با ۲۰ قهرمانی در گرنداسلم‌ها واقعا مستحق بهترین تنیسور تمام اعصار می‌باشد، اما روحیه وی و محبوبیتی که بین مردم دارد بسیار فراتر از جمع عناوین او می‌باشد.
شاید این به خاطر سبک بازی بی‌بدیل و استوار وی باشد. اما بر اساس گفته‌های رادیک، آن لحظه‌ها پشت در‌های بسته، تنها مدت کوتاهی پس از شکست ۱۴-۱۶ در ست پنجم یک فینال افسانه‌ای، می‌تواند اوج مردانگی فدرر را نشان دهد.
او در مصاحبه‌ای با گزارشگر CNN گفت: «آن رختکن هیچ فرقی با دیگر رختکن‌ها نداشت. من وارد آنجا شدم درحالیکه واقعا ویران شده بودم. در یک ناامیدی و شوک تمام‌عیار بودم و کاملا احساساتم جریحه‌دار شده بود که ناگهان تیم او وارد رختکن شدند. خوب حق آن‌ها بود که جشن بگیرند و شادی کنند. من او را در گوشه اتاق می‌دیدم که با اشاره به تیمش گفت که ساکت باشند و به من اشاره کرد. ناگهان همه تیم فدرر به احترام من از اتاق بیرون رفتند و در گوشه دیگری از استادیوم به کارشان پرداختند».
«من کاملا متوجه شده بودم که او مراعات مرا کرده است. فکر می‌کردم که شاید این کار واقعا لازم نباشد. اما این تنها گوشه‌ای از شخصیت بزرگ فدرر بود که من می‌دیدم».
نگرشی بزرگ
علیرغم سه حضور در فینال ویمبلدون، رادیک هیچگاه نتوانست در این رقابت‌ها به عنوان قهرمانی دست پیدا کند تا افتخار دیگری را در کنار قهرمانی در اوپن آمریکا در ۲۰۰۳ اضافه کند. اما این تنیسور آمریکایی که سرعت سرویس‌هایش همچون باد بود، تا اوپن آمریکا ۲۰۱۲ که دیگر با دنیای حرفه‌ای تنیس خداحافظی کرد با فدرر ارتباط نزدیکی داشت.
فدرر در سپتامبر سال پیش در رویداد جذب سرمایه برای بنیاد رادیک که در آسیتن تگزاس برگزار شده بود شرکت کرد و این روشی است که آمریکایی‌ها همیشه به یادشان خواهد ماند.
این کار از سوی یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌های جهان انجام شد که بیش از ۱۲۰ میلیون دلار از محل جایزه‌های مسابقات کسب کرده و بیش از آنرا نیز از محل تبلیغات به دست آورده است. لازم به ذکر نیست که او بیش از ۱۳ میلیون فالوور در توییتر و حتی بیشتر از آن را در فیسبوک در اختیار دارد.
رادیک گفت: «منظور من این است که من واقعا نمی‌دانم که او در روز چند ساعت وقت آزاد دارد، اما با این حال این کار‌ها را انجام می‌دهد. او آدمی فروتن با نگرشی بزرگ است و بسیار بادرایت می‌باشد. وقتی که با ماشین داشتیم به سمت محل مسابقه می‌رفتیم، شاید اکثر افراد می‌گفتند، «هی، چه ساعتی باید آنجا را ترک کنم؟ من به یک هواپیما نیاز دارم.».
اما در عوض گفت: «امروز چه کاری می‌توانم انجام دهم تا بیشترین نفع را برای مردم داشته باشد؟ آیا پیامی وجود دارد که بتوانیم به آن گوش دهیم؟ آیا چیزی وجود دارد که بتوانم از اهداکننده‌های تو بپرسم؟» او روحیه‌ای دارد که می‌تواند با روش خود سوالات بزرگی را بپرسد و واقعا پاسخ آن‌ها را پیدا کند».
اکثر سوپراستار‌ها یک مقدار عجیب هستند
علیرغم پیشرفت‌های فراوانی که فدرر در این چند سال در زمینه تنیس داشته است، برای هیچکس عجیب نخواهد بود که در این چند سال باقیمانده تا بازنشستگی، باز هم به فهرست افتخارات گرنداسلم او اضافه شود. رادیک می‌افزاید: «افسانه او چنان محبوبیتی دارد که هر لحظه از زندگی وی تصویر زیبایی است و به ما نشان می‌دهد که بعضی کار‌های خوب را چقدر آسان می‌توان انجام داد».
رادیک گفت: «به نظر نمی‌رسد که او آدمی باشد که بگوید: «اوه، من یک آدم دیگری هستم که تنیس بازی می‌کنم. او این شکلی فکر نمی‌کند و نباید هم این چنین باشد، چون اصلا اینطور آدمی نیست. اما به نظر من او از قدرتی که دارد کاملا آگاهی داشته و فکر می‌کنم که واقعا یک آدم خوب، صادق و درستکار است.
اما بزرگترین حسادت من به وی نگاه‌کردن به تمریناتش است، این که چقدر آزاد است و چقدر راحت این کار را انجام می‌دهد. اصلا انگار نه انگار که روز قبل از گرنداسلم کلی استرس وجود دارد. او بین پوینت‌ها به همه سلام می‌کند و به راحتی و آرامش تمام می‌تواند کارش را انجام دهد».
تحلیلگر تلویزیون ESPN و مربی معتبر تنیس، دارن کاهیل می‌گوید اگر قرار باشد برای جلسات تمرینی فدرر هم بلیط بفروشند مطمئن باشید که می‌تواند رکورد ATP Challenger Tour را به مدت ۲۰ سال بشکند.
کاهیل در گذشته لیتون هوییت را مربیگری می‌کرد، زمانیکه شاگردش و فدرر با هم داشتند نردبان پیشرفت را طی می‌کردند. او با پیتر کارتر، مربی فدرر که شکل بازی و تمرینات بدنی او را سازماندهی می‌کند نیز دوست است. پیتر کارتر در سال ۲۰۰۲ بر اثر یک حادثه رانندگی هنگامی که برای تعطیلات به آفریقای جنوبی رفته بود جان خود را از دست داد.
او گفته‌های رادیک در مورد رفتار پسندیده فدرر را در رسانه‌ها انعکاس داد.
کاهیل در مصاحبه‌ای با شبکه CNN Sport گفت: «او یکی از عادی‌ترین آدم‌هایی است که می‌شناسم و سوپراستار‌ها همیشه یک مقدار عجیب و غریب هستند. شما برای اینکه به دنبال رؤیاهایتان بروید و به خاطر آن‌ها از بسیاری از علایقتان بزنید، باید یک مقدار عجیب و غریب باشید. اما او روشی را به پیش گرفته که علاوه بر اینکه به رؤیاهایش دست یافته، اما کاملا هم طبیعی زندگی می‌کند.
شاید به همین دلیل است که بسیاری از مردم نیز به همان شیوه فدرر با او رفتار می‌کنند و می‌توانند بدون هیچ مشکل و مانعی با وی ارتباط برقرار کنند و به نظر من این یکی از بزرگترین ویژگی‌های شخصیتی او به حساب می‌آید».
وقت خداحافظی است
فدرر اولین مسابقه خود در رقابت‌های ویمبلدون را در مقابل جیزی نوواک در سال ۱۹۹۹ انجام داد که نتیجه را ۰-۵ به تنیسور اهل چک واگذار کرد. او یکی از معدود بازیکنانی است که این همه سال در حال بازی است و هنوز هم در اوج خود است.
بعد از این همه سال فدرر هنوز هم به درخشش خود ادامه می‌دهد و توانسته رکورد تکرارنشدنی ۱۰ بار قهرمانی در ویمبلدون را از آن خود کند که با مجموع تمام قهرمانی‌هایی که به دست آورده به رکورد ۱۰۲ عنوان قهرمانی رسیده و هفت عنوان بیشتر از جیمی کانرز را در اختیار دارد.
المپیک سال بعد در توکیو احتمالا هدف بزرگ بعدی او خواهد بود. هر چند دارنده مدال نقره المپیک، تنها چیزی که در فهرست افتخارات خود کم دارد، مدال طلای المپیک می‌باشد که کاملا برازنده او خواهد بود.
فدرر گفته بود که وقتی بخواهد بازنشسته شود، واقعا از این موضوع ناراحت نخواهد شد. رادیک که به صورت کاملا ناگهانی بازنشستگی خود را اعلام کرد امیدوار است که یار قدیمی‌اش خاطره خوشی از این لحظه داشته باشد.
او گفت: «من احساس می‌کنم که دنیای تنیس و دنیای ورزش حرفه‌ای و حتی کل دنیا لایق آن هستند که با این اسطوره خداحافظی کنند.
شما نمی‌توانید به کسی بگویید که چگونه سراغ این کار برود، اما مطمئنم که بسیاری از مردم از اینکه فرصت خداحافظی با او را پیدا کنند باید قدردان باشند».
