شاید باور نکنید ولی بیشتر تنیسورهای دنیا از بازی روی چمن خوششان نمیاد چرا که معتقد هستند که چمن برای چهارپایان است! بله درست شنیده‌اید! در این مطلب تنیس فارسی بررسی خواهیم کرد که چرا بازی روی چمن برای بازیکنان تنیس دشوار است؟ در ادامه مطلب همراه ما باشید.
با مقالات آموزشی تنیس فارسی همراه باشید: ترفندهای آموزشی سرویس زدن در تنیس
جمله ای که در بالا باعث تعجب شما شد که چمن برای حیواناتی از قبیل گاو است و به درد ورزشکاران تنیس نمی‌خورد را برای اولین بار مانوئل سانتانا مثال زد و به کار برد و پس از او افراد دیگری از جمله ایوان لندل، گوستاو کوئرتن و مارات سافین بر این جمله تاکید و آن را تکرار کردند. بد نیست بدانید که خود سانتانا در سال ۱۹۶۶ موفق شد جام قهرمانی مسابقات ویمبلدون که بر روی چمن است را بالای سر برد. اما به نظر شما چرا برای بسیاری از تنیس‌بازان، بازی کردن بر روی چمن دشوار است؟ گائل مونفیس در این باره می‌گوید: برای من سخت است که بر روی چمن، تنیس یک‌نواختی ارائه بدهم. نمی‌توانم به خوبی در این زمین حرکت کنم و در مجموع در این زمین نمی‌توانم آن طور که باید ظاهر شوم.
از ابعاد زمین چمن تنیس و رقابت بر روی آن بدانید
ابعاد قانونی زمین چمن همانند ابعاد دیگر اشکال تنیس می‌باشد. طول این زمین ۷۸ فوت (۲۳٫۷۷ متر) می‌باشد که به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود. همچنین عرض این زمین برابر با ۲۷ فوت (۸٫۲۳ متر) در حالت انفرادی و ۳۶ فوت (۱۰٫۹۷ متر) در حالت دونفره می‌باشد.
همچنین تنیس روی چمن در دو شکل انفرادی (Single) و دونفره (Double) صورت می‌گیرد. شکل انفرادی به صورت رقابت یک بازیکن در مقابل یک بازیکن دیگر انجام می‌شود. شکل دونفره نیز در قالب رقابت یک گروه دونفره در مقابل یک گروه دونفره دیگر صورت می‌پذیرد. شکل رقابت در تنیس روی چمن به صورت رقابت انفرادی و دونفره مردان، رقابت انفرادی و دونفره زنان و رقابت دونفره مختلط (Mixed double) می‌باشد که هر تیم شامل یک بازیکن زن و یک بازیکن مرد می‌باشد. رقبا با زدن سرویس (امتیاز آغازین) نوبت را تعویض می‌کنند و با این کار فرصت مساوی امتیازگیری به طرفین اعطا می‌شود.
قهرمانی در تنیس استعداد ذاتی می‌خواهد یا تمرین؟
آموزش تنیس | مزیت استفاده از دستگاه پرتاب توپ تنیس
خرابی زودهنگام چمن و ناهمواری
بد نیست بدانید که علاوه بر مسابقات ویمبلدون دو گرند اسلم دیگر سال از جمله آمریکا و استرالیا نیز در زمان‌های قدیم بر روی چمن برگزار می‌شد و این موضوع برای بازیکنان تنیس به شدت سخت و مشکل بود اما این دو گرند اسلم به ترتیب از سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۸۸ زمین‌های دیگری را جایگزین چمن کردند. امروزه نیز مسابقات بسیاری معدودی وجود دارند که هم‌چنان بر روی زمین‌های چمن برگزار می‌شوند. اما چرا تعداد مسابقات چمن کم است؟ مشکل اساسی این است که پرورش و نگهداری چمن مناسب برای تنیس، بسیار دشوار و پرهزینه است. سطح زمین تنیس باید کاملا صاف باشد، حتی کوچکترین پستی و بلندی در آن، سبب جهش‌‌های نامنظم توپ شده و شرایط را برای بازی دشوار می‌کند. چمن عمر مفید کوتاهی هم دارد، حتما توجه کرده‌اید که در روزهای پایانی مسابقات ویمبلدون، چمن زمین‌ها کیفیت روزهای نخست را ندارد و این به خوبی نشان می‌دهد که احداث زمین‌های چمن در باشگاه‌های کوچک که امکانات مالی و سخت‌افزاری تورنمنت‌های بزرگ را ندارند، تا حدودی زیادی ناممکن است. بنابراین می‌توان گفت که به علت کمبود زمین‌های چمن، بسیاری از بازیکنان اساسا در دوران نوجوانی فرصت بازی بر روی آن را پیدا نمی‌کنند و در دوران حرفه‌ای نیز به دلیل این کمبود شاید فرصت این را پیدا نکنند که در تقویم مسابقات تنیس، بر روی مسابقات تنیس بازی‌کنند و به همین دلیل کسب تجربه و وفق دادن نیز از این بابت برای بازیکنان دشوار است.
قوانین امتیازدهی در مسابقه تنیس
دانستنی | همه چیز در مورد توپ تنیس و انواع آن
سر خوردن بر روی چمن و ایجاد مصدومیت
بسیاری از بازیکنان تنیس بر روی چمن سر می‌خوردند که این موضوع باعث اعتراض شدید بازیکنان می‌شد. جالب است بدانید که در مسابقات ویمبلدون ۲۰۱۳ ظرف تنها یک روز ۷ بازیکن به علت مصدومیت مجبور به کناره‌گیری از رقابت‌ها شدند. طبیعی است که چمن به خصوص در روزهای اول استفاده از آن، بسیار لغزنده است و همین می‌تواند باعث ایجاد مصدومیت‌های شدیدی در بازیکنان شود. اما حقیقت این است که از این دست اتفاقات در مسابقات دیگر نیز رخ می‌دهد؛ به عنوان مثال در رقابت‌های آزاد امریکای سال ۲۰۱۱ تنها در دو مرحله اول، ۱۴بازیکن به علت مصدومیت از مسابقات کنار کشیدند و این نشان دهنده این است که شاید دیگر زمین‌ها نیز از این قاعده مستثنی نباشند. در حالت کلی چمن از آن دسته از سطح زمین تنیس است که در طی مسابقات به طور قابل توجهی تغییر می کند، به خصوص معروف ترین مسابقات چمن، ویمبلدون، که به مدت دو هفته به طول می انجامد. چمن، در هر صورت، زنده است و تعداد کمی گیاه وجود دارد که می تواند توسط ورزشکاران سطح جهانی که روی آن ها راه می روند و یا با سرعت تمام می دوند، مقاومت کند و له نشود. در روز اول ویمبلدون، زمین های چمن سبز و زیبا هستند. هفته دوم، مناطق بزرگی در پشت خط انتهایی زمین و در نزدیکی خطوط سرویس به قهوه ای و خاک خالی تبدیل شده اند.
اخبار تنیس | برندگان جوایز اتحادیه تنیس مردان ۲۰۲۰ اعلام شد
- هر آنچه که در خصوص راکت‌های تنیس باید بدانید ( قسمت اول )
- هر آنچه که در خصوص راکت‌های تنیس باید بدانید ( قسمت دوم)
در چمن جهش توپ کمتر از زمین‌های دیگر است!
مشکل جهش توپ نیز بر روی چمن یکی از موضوعاتی است که بازیکنان آن را مطرح می‌کنند چرا که معتقد هستند که جهش توپ در آن کم است. عوامل مختلفی بر میزان جهش توپ تاثیر می‌گذارند که مهمترین آن، ضریب اصطکاک زمین است. به زبان ساده، هر چه سطح زمین سُرتر باشد، توپ پس از برخورد با آن، بیشتر می‌لغزد و در نتیجه در ارتفاع کمتری جهش می‌کند و هر چه سطح زمین زبرتر باشد، توپ ارتفاع بیشتری می‌گیرد. مشخص است که چمن در حالت کلی از دو نوع دیگر زمین، خاک و سخت، سطح لغزنده‌تری دارد. جهش کمتر، قطعا به مذاق افرادی که به بازی از انتهای محوطه (بیس‌لاین) علاقه دارند، خوش نمی‌آید، چراکه فرصت زدن ضربات تاپ‌اسپین را از آنها می‌گیرد. در سال‌های اخیر نیز سرعت زمین‌ها با هدف طولانی‌تر کردن رالی‌ها و افزایش رضایت‌مندی اسپانسرها و هواداران عام، کاهش داده شده و به همین دلیل بازیکنان با ترفندهای سرویس زدن مناسب بر روی چمن تا حدودی غریبه هستند و مشخص است که در طول یک بازی این موضوع برایشان ایجاد مشکل خواهد کرد و عملکرد کیفی آنها را پایین خواهد آورد.
غیر قابل پیش بینی بودن عملکرد یک بازیکن بر روی چمن
همان طور که می‌دانید مرد شماره دو تنیس جهان در زمین ویمبلدون افتخارات بی شماری را کسب کرده و از سوی دیگر دچار باخت‌هایی شده که کمتر کسی آنها را باور می‌کند. رافائل نادال که در سال‌های اول دوران ورزشی‌اش، علی‌رغم انتظارها توانست نتایج درخشانی در ویمبلدون به دست آورد (دو قهرمانی و سه فینال در فاصله بین سال‌های ۲۰۰۶-۲۰۱۱)، در چند دوره گذشته به تنهایی تعدادی از بزرگترین ناکامی‌های تنیس و حتی ورزش را رقم زده است. فصل مشترک همه بازیکنانی که تا به حال نادال را در ویمبلدون شکست داده‌اند، داشتن سرویس‌های قدرتمند و در مورد خاص استیو دارسی، استفاده از سبک مخصوص چمن (سرویس و والی) بوده است. سرویس قوی و مهارت بالای والی، نقش تعیین‌کننده‌ای در زمین‌های سریع ایفا می‌کنند. کافی است یک بازیکن روز خوبی در سرویس زدن داشته باشد و آن وقت راجر فدرر بزرگ هم به دردسر خواهد افتاد. باخت‌های فدرر به سونگا، بردیک و استاخوفسکی در طول چند سال گذشته چندان از این قاعده مستثنی نبوده‌اند. برگرداندن سرویس در چمن سخت‌تر از زمین‌های دیگر است و به همین دلیل کار بسیاری از ست‌ها به گیم (تای‌بریک) کشیده می‌شود و این یعنی تنها چند غفلت کوچک می‌تواند شگفتی‌های بزرگ خلق کند. به همین دلیل است که خیلی از بازیکنان نیز عقیده دارند که عملکرد آنها و دیگران در این زمین غیر قابل پیش بینی است و به عبارتی دیگر برنامه ریزی‌های آنها برای آماده سازی به نوعی به هم می‌ریزد.
بیشتر بخوانید: مهارت‌ها و تکنیک‌های پایه‌ای تنیس
بد نیست در آخر از مدت زمان تنیس روی چمن بدانید:
تنیس روی چمن همچون دیگر ورزش‌ها نظیر بسکتبال یا فوتبال، محدودیت زمانی یا محدودیت زمان پرتاب ندارد. بنابراین یک مسابقه تنیس ممکن است چندین ساعت به طول انجامد. برای مثال در مسابقات ویمبلدون، مسابقه جان ایزنر و نیکولاس ماهوت بیش از ۱۱ ساعت طول کشید و ۷۲ ساعت را به خود اختصاص داد که عنوان طولانی‌ترین مسابقه تاریخ را به خود اختصاص داد. تنها بخشی از تنیس روی چمن که بحث محدودیت زمانی در آن مطرح است، زمان بین امتیازها و تعویض زمین است. قانون ۲۹ از کتاب قانون فدراسیون بین‌المللی تنیس اعلام می‌کند که هر بازیکن پس از ثبت امتیاز خود تنها ۲۰ ثانیه فرصت دارد که ضربه بعدی خود را شروع کند. بازیکنان نیز پس از هر گیم با شماره فرد باید زمینشان را تعویض کنند. محدودیت زمانی برای تعویض زمین ۹۰ ثانیه احتساب شده‌است. آنها در این بازه زمانی و پیش از بازگشت به زمین اجازه نوشیدن، نشستن و استراحت‌کردن را دارند. بازیکنان یک زمان استراحت ۲ دقیقه‌ای بین هر ست را نیز در اختیار دارند. جریمه زمانی ابتدا از یک هشدار، سپس کسر یک امتیاز و سپس کسر یک گیم آغاز می‌شود.
در تنیس فارسی بخوانید: آموزش تاکتیک بازی‌های دو نفره تنیس
با «تنیس فارسی» اطلاعات خود درباره‌ی این ورزش را به‌طور حرفه‌ای ارتقا دهید
این سایت خبری تنیس بهترین مقالات و تحلیل‌های آموزش تنیس را در اختیار شما قرار می‌دهد
برای شرط بندی مسابقات تنیس با معتبرترین سایت ایرانی همراه ما باشید
